สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 354

แต่เมื่อเห็นหลินหยางที่นั่งอยู่บนเก้าอี้แล้ว เธอก็ตกตะลึงและร้องเสียงหลงออกมา

"คุณเองหรอ?"

"โอ้ะ? คุณผู้หญิงหยูอิงหรอ? ไม่เจอกันนานเลยนะ!"

หลินหยางกวาดสายตามองหลินหยูอิง พูดอย่างเรียบเฉย

"พวกคุณ...รู้จักกันหรอ?" รอยยิ้มของหลินหยูห่าวแข็งทื่อ พูดด้วยความสับสน

"แน่นอนว่ารู้จัก ผมไม่ใช่แค่รู้จักเธอ ผมยังรู้จักหลินไช่พ่อของเธอด้วย พ่อของเธอติดหนี้ผมอยู่!" หลินหยางหยิบหนังสือเปื้อนเลือดจากกระเป๋าหน้าอกของเขาและโบกมือเบาๆ

สีหน้าของหลินหยูอิงซีดสุดขีด...

หลินหยูอิงไม่มีอะไรทำ อยู่คนเดียวที่เยี้ยนจิงน่าเบื่อเกินไป เธอจึงให้พ่อของตัวเองสมัครมาที่เจียงเฉิน

โชคดีที่ตระกูลหลินกำลังหาตัวแทนที่จะส่งมาเจรจากับหยางหัวกรุ๊ป

พวกเขาไม่อยากรออีกต่อไป

แต่ครจะคิดว่า หลินหยูอิงมาที่เจียงเฉินเป็นครั้งแรกจะเจอคนที่เธอไม่อยากเจอที่สุด

เธอจ้องมองหลินหยาง กำหมัดเบาๆ ดวงตาของเธอเยือกเย็นขึ้นมา เมื่อเธอนึกถึงทุกอย่างที่เกิดขึ้นในชมรมศิลปะการต่อสู้ตระกูลฮั่ว ใจของเธอก็โกรธอย่างมาก

"ไม่คิดว่าคุณคือหมอเทวดาหลิน น่าตกใจจริงๆ!" หลินหยูอิงสูดลมหายใจและเอ่ยปาก

มิน่าหล่ะตอนนั้นที่สืบเรื่องของคนนี้ ข้อมูลของเขาเห็นได้ชัดว่ามีความสัมพันธ์กับกงซีหยุนเยอะมาก ตอนนี้เหมือนว่าทุกอย่างกระจ่างแจ้งแล้ว

"ทำไมหรอ คุณผู้หญิงหลิน คุณมาที่นี่เพื่อทำตามสัญญาตอนนั้นและนำของมาให้ผมใช่ไหม?" หลินหยางถามอย่างเรียบเฉย

"ไม่ใช่ ของนั่นไม่ง่ายที่จะได้มา พ่อของฉันบอกแล้วว่าอย่างน้อยก็ต้องเลื่อนไปช่วงเวลาหนึ่ง หรือว่าหมอเทวดาหลินจะไม่ให้เวลาแก่พวกเราเลยหรอ?" หลินหยูอิงสงบสติอารมณ์และพูดอย่างใจเย็น

"ให้สิ อย่างไรก็ตามในเมื่อพวกคุณไม่ได้มาเพื่อทำตามสัญญานั้นแล้ว พวกคุณมาที่นี่ทำไม?"

"เฮอะ หมอเทวดาหลิน คุณไม่เกรงใจจริงๆ พวกเราไม่ต้องพูด คุณก็น่าจะเดาออกใช่ไหม?" หลินหยูห่าวหรี่ตาและพูด แม้ว่าเขาจะไม่เข้าใจสิ่งที่หลินหยูอิงกับหมอเทวดาคุยกับว่าคือเรื่องอะไร แต่ก็ไม่สำคัญ เรื่องของหลินหยูอิงและหลินไช่นั้น เขาไม่กล้าเข้าไปถาม

"ขอโทษด้วย ผมไม่รู้" หลินหยางเอนตัวไปกับเก้าอี้และดื่มชา

"เวลาแบบนี้แล้วหมอเทวดาหลินยังมาเสแสร้งทำเป็นไม่รู้อะไรอีกหรอ ท่าทางของคุณนี่น่าชื่นชมจริงๆ" หลินหยูอิงนั่งลงโดยไม่เกรงใจ

"คุณผู้หญิงหลินอยากจะพูดอะไร?" หลินหยางถามอย่างเรียบเฉย

"พวกเราจะไม่อ้อมค้อม ฉันจะอธิบายอย่างชัดเจน หมอเทวดาหลิน ตระกูลหลินของพวกเราต้องให้คุณนำหยางหัวกรุ๊ปของคุณมาร่วมมือกับตระกูลหลินของพวกเรา" หลินหยูอิงมองหลินหยาง ดวงตาของเธอเต็มไปด้วยความมั่นใจ

เธอพูดอย่างไพเราะและให้เกียรติหลินหยางแล้ว

ร่วมมือหรอ? ก็แค่พูดให้น่าฟังเท่านั้น ความจริงคือการทำให้ยอมแพ้!

คนอื่นๆ คงไม่ปฏิเสธข้อเสนอของเธอ

ต้องรู้ว่าคนเหล่านั้นร้องไห้หาพ่อขอให้ปู่เรียกคุณยายของพวกเขาก็คงไม่สามารถปีนต้นไม้ใหญ่อย่างตระกูลหลินได้ แต่วันนี้ ตระกูลหลินเริ่มที่จะเหยียดกิ่งไม้มาที่หมอเทวดาหลินคนนี้ นี่เป็นความรุ่งโรจน์อย่างมาก!

ถ้าปฏิเสธก็นับว่าเป็นความโง่เขลาอย่างมาก

แต่...คนเหล่านี้ไม่รู้เรื่องเกี่ยวกับหลินหยางเลย เดิมทีพวกเขารอหลินหยางตอบ แต่หลินหยางโบกมือและพูดสิ่งที่ทำให้พวกเขายากที่จะลืม: "ผมไม่สนใจตระกูลหลิน!"

ทันใดนั้น บรรยากาศก็เงียบลง

หลินหยูห่าวขมวดคิ้ว

หลินหยูอิงเงียบ

ไม่สนใจตระกูลหลินหรอ?

นี่โง่รึเปล่า?