สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 388

ไม่ต้องพูดถึงเลือดวิญญาณลั่วหลินบนข้อมือของเขา แค่จะบอกว่าเขาอาบน้ำยามาหลายปีแล้ว และด้วยการปรับสภาพของยาที่เขาใช้ ความแข็งแกร่งทางร่างกายของเขาได้มาถึงจุดที่น่ากลัวอย่างยิ่ง เกรงว่าถ้าเขาถูกรถชนเข้า เขาก็คงลุกขึ้นมาได้ในทันทีเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น

ดังนั้น หลินหยางไม่สนใจการโจมตีของใครๆ และทุบกำปั้นไปที่สมาชิกในตระกูลยิงที่รายล้อมอยู่

ปัง!

ปัง!

ปัง!

ปัง!

...

เสียงอู้อี้ยังคงดังขึ้น

มือและเท้าของใครบางคนหัก

บางคนหน้าอกบุบลงไป หรือบางคนหัวบุบ

บางคนถูกหลินหยางโยนออกจากฝูงชนโดยตรงและเหวี่ยงไปด้านนอก

สถานการณ์วุ่นวาย

ไม่มีใครสามารถต้านทานหลินหยางได้

ดวงตาของหลงโชเบิกกว้าง จ้องมองหลินหยางอย่างว่างเปล่านี้

เทพแห่งสงคราม!

บุคคลนี้...คือเทพแห่งสงครามที่อยู่ยงคงกระพัน

ยิงผิงจู๋ที่ยืนอยู่บริเวณรอบนอก เบิกตากว้าง จ้องมองสถานการณ์ด้วยความงุนงง ปากของเขาเปิดกว้าง และเขาก็พูดไม่ออกเลย

หนี!

ต้องรีบหนี!

ยิงผิงจู๋หันออกไปอย่างกะทันหันและรีบวิ่งไปที่ประตู

ในเวลานี้ผู้คนกลุ่มหนึ่งรีบรุดมายังสถานที่แห่งนี้

ยิงผิงจู๋เงยหน้าขึ้นและตกใจ เขาดีใจมาก: "หัวหน้าตระกูล คุณมาแล้ว!"

คนที่มาคือยิงหัวเหนียนหัวหน้าตระกูลยิง

เห็นได้อย่างชัดเจนว่าเมื่อเขาได้รับข้อมูลเขาก็รีบมาในทันที เขาไม่ได้เข้าใจเรื่องทั้งหมดนี้

"หมอเทวดาหลินนั่นหล่ะ? ยังต่อสู้กับทีมหลงเจี้ยนขอพวกเราอยู่หรอ?" ยิงหัวเหนียนถามด้วยเสียงเคร่งขรึม

"เอ่อ...หัวหน้าตระกูล...ทีมหลงเจี้ยน...ทีมหลงเจี้ยน...สลบไปหมดแล้ว..." ยิงผิงจู๋ลังเลสักพักและพูดอย่างขมขื่น

"อะไร?"

ตระกูลยิงที่อยู่ข้างหลังเขาร้องออกมาด้วยความตกใจ

"เป็นไปได้ยังไง? ทีมหลงเจี้ยนก็แพ้หรอ?" ยิงฉงที่ตามมาด้านหลังส่งเสียงออกมา

ความแข็งแกร่งของทีมหลงเจี้ยนเป็นอย่างไร? ทำไมถึงแพ้เร็วอย่างนี้? อย่างน้อยก็ควรจะถ่วงเวลาได้ไม่ใช่หรอ?

อย่างไรก็ตามในขณะที่คนเหล่านี้กำลังพูดนั้น

ทุกคนก็ตกใจ

"อ๊า..."

ในเวลานี้ มีเสียงร้องอย่างอนาถออกมาจากกลุ่มคน

ผู้คนต่างหันขึ้นมา เห็นชายคนหนึ่งกระเด็นไปด้านข้างและกระแทกลงบนพื้นด้านหน้ายิงหัวเหนียนและเป็นลมลงไป

ตระกูลยิงทุกคนหยุดหายใจ

"นี่...มันเรื่องอะไรกัน?" มีคนถามด้วยเสียงสั่น

"อ๊า? อาเจ็ด! อาเจ็ด เป็นอะไรไป?" คนตระกูลยิงรีบเข้ามาและแตะคนที่อยู่บนพื้น

แต่ไม่ว่าจะทำยังไง เขาก็ไม่ตื่น เมื่อผลิกเขาขึ้นมา ทุกคนก็เห็นรอยฝ่ามือบนหน้าอกของเขา เลือดกระอักออกมาจากปาก...

สีหน้าทุกคนแย่อย่างมาก

"หมอเทวดาหลินเป็นคนทำหรอ?" ชายสูงอายุถามอย่างเย็นชา

"ส่วนใหญ่ก็...เป็นเขา" ยิงผิงจู๋พูดเบาๆ

สีหน้าของยิงหัวเหนียนจริงจัง ไม่พูดอะไร เขาเดินผ่านคนตระกูลยิงไปยังห้องโถงใหญ่

ในเวลานี้ การต่อสู้นอกห้องโถงใหญ่ยุ่งเหยิง ทุกอย่างวุ่นวาย

สมาชิกตระกูลยิงนอนเรี่ยราดอยู่บนพื้น บางคนมือเท้าหัก หน้าอกบางคนก็บุ๋มลงไปและอาเจียนเป็นเลือด

กำแพง หินและดอกไม้แจกันต่างๆ ถูกทุบจนแตก ห้องโถงใหญ่กลายเป็นอาคารที่ทรุดโทรมแล้ว

ยิงหัวเหนียนจ้องมองไปยังสภาพแบบนี้ เขาโกรธอย่างมาก

เขามองไปทางกลุ่มคนตระกูลยิง ตอนนี้หลินหยางกำลังปะทะกับคนตระกูลยิง และทุบคนเหล่านั้นกระเด็นออกมา

เสียงร้องที่อนาถและโหยหวนดังอย่างต่อเนื่อง