สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 399

วินาทีต่อมา หมัดของบรรพบุรุษตระกูลยิงได้พุ่งเข้ามาแล้ว

แผนที่เหี่ยวแห้งเหมือนกับกิ่งไม้ วินาทีนี้ปลดปล่อยพลังที่เหนือชั้นออกมา

ไม่เพียงแต่พละกำลัง ยังมีกำลังภายในแฝงอยู่ด้วย…

หมัดนี้ซับซ้อนและลึกซึ้งจนถึงขีดสุด!

ไม่มีใครสามารถรับได้

แม้แต่บุคคลอย่างยิงหัวเหนียน ถ้าหากฝืนไปรับหมัดนี้ จะต้องโดนต่อยจนทะลุแน่นอน

มันไม่ต่างอะไรกับหมัดที่อยู่ยงคงกระพัน!

แต่ว่า…

แต่ว่าในขณะที่หมัดดุดันจนถึงขีดสุด มีมือข้างหนึ่งยืนออกมารับหมัดเอาไว้ได้อย่างแม่นยำ

ตึก!

พลังหมัดกระจายออกเป็นวงกว้างทันที หลังจากนั้น…สงบลง หยุดอยู่ตรงที่เดิม

ทุกคนมองจนลูกตาแทบจะกระเด็นออกมา วินาทีนี้ราวกับหัวใจหยุดเต้นไปแล้ว

เขาสามารถ…หยุดการโจมตีครั้งนี้!

หลับเห็นหลินหยางยกแขนขึ้นกำหมัดไว้

ร่างกายของเขาไม่ขยับ สีหน้าไร้อารมณ์

"เป็นไปได้ยังไง?"

คนของตระกูลยิงสูดอากาศที่เย็นวูบ

แววตาที่ขุ่นมัวของบรรพบุรุษตระกูลยิงปรากฏให้เห็นประกาย เขารีบดึงหมัดแล้วกระโดดถอยหลังกลับ กวาดสายตามองหลินหยางใหม่อีกหนึ่งรอบ

"พ่อหนุ่ม ดูเหมือนผมจะประเมินคุณต่ำเกินไป!"

"ดังนั้นผมถึงบอก สามกระบวนท่าไม่พอ" หลินหยางพูด

"การโจมตีเมื่อกี้ยังไม่ใช่การโจมตีที่แข็งแกร่งที่สุดของฉัน ฉันยังเหลืออีกสองกระบวนท่า คุณเตรียมตัวให้ดีเถอะ!"

ชายชราผู้ สีหน้าเริ่มดูเคร่งขรึมลง ในขณะเดียวกันก็ตั้งท่า สองเท้าเหยียบพื้น ยกแขนทั้งสองข้างสูงขึ้น เหมือนกำลังโคจรลมปราณ

ครั้งนี้ บรรพบุรุษตระกูลหลินไม่ออมมืออีกแล้ว!

เขาส่งเสียงคำรามอย่างกะทันหัน หลังจากนั้นทะยานมังกรก้าวพยัคฆ์พุ่งตรงเข้าไปหาหลินหยาง

ทุกย่างก้าวสามารถทำให้พื้นสั่นสะเทือนเล็กน้อย คนของตระกูลยิงถึงกับเซยืนไม่นิ่ง ราวกับภูเขากำลังสั่นสะเทือน

เฉพาะการก้าวเท้าก็มีอานุภาพมากขนาดนี้ การโจมตีครั้งนี้จะน่ากลัวเพียงใด?

ทุกคนรีบยื่นมือไปจับประคองสิ่งของที่อยู่รอบข้าง หลังจากนั้นหันไปมองการโจมตีครั้งนี้ต่อ

ชายชราปล่อยหมัดตรงเข้าไปหาหลินหยางอีกครั้ง

มัดนี้ยังคงสะท้านฟ้าสะเทือนดินเต็มเปี่ยมไปด้วยพลังที่น่ากลัว

หลินหยางยังคงยกแขนขึ้นยื่นมือออกไปจับหมัดเหมือนเดิม

จะรับได้อีกหรือเปล่า?

ภายในใจของทุกคนเกิดความคิดแบบนี้ขึ้น

แต่วินาทีต่อมา หมัดที่กำลังพุ่งเข้าไปหาหลินหยางหายไปอย่างกะทันหัน!

"อะไรกัน?"

มีผู้คนนับไม่ถ้วนอุทานออกมาโดยไม่รู้ตัว หลังจากที่ตั้งสติได้ พบว่าเดิมทีบรรพบุรุษตระกูลยิงที่ควรจะอยู่ตรงหน้าได้หายไปแล้ว ตอนที่เขาปรากฏตัวขึ้นอีกครั้ง ไปยืนอยู่ด้านหลังของหลินหยาง พร้อมกับนิ้วที่พุ่งตรงเข้าไปหากระดูกสันหลังของหลินหยาง…

ที่แท้นี่เป็นการหลอกล่อศัตรู!

แต่ว่า…ด้วยความเร็วขนาดนี้! มันเป็นสิ่งที่มนุษย์ทำได้จริงเหรอ?

อ้อมไปอยู่ด้านหลังของหลินหยางตั้งแต่เมื่อไหร่?

ความเร็วระดับนี้ไม่สามารถมองเห็นด้วยตาเปล่าด้วยซ้ำมั้ง?

คนของตระกูลยิงดูตื่นเต้นมาก!

วินาทีนี้ พวกเขาถึงรู้จักความสามารถที่แท้จริงของบรรพบุรุษตระกูลยิง

พลังระดับนี้ ไม่ใช่สิ่งที่คนรุ่นใหม่สามารถเทียบได้แน่นอน!

หลินหยางแพ้แน่นอน!

ทุกคนของตระกูลยิงต่างก็คิดแบบนี้

แต่ทว่าวินาทีต่อมา…

เพี๊ยะ!

มีเสียงที่ชัดเจนสายหนึ่งดังขึ้น

เห็นเพียงนิ้วมือที่กำลังพุ่งตรงเข้าไปหากระดูกสันหลังของหลินหยาง โดนมืออีกข้างจับเอาไว้อีกแล้ว…

อะไรกัน?

คนของตระกูลยิงมองตาค้าง

รับกระบวนท่านี้ได้อีกแล้ว?

ยิงผิงจู๋มองตาค้าง

อาวุโสของตระกูลยิงตกตะลึง

วินาทีนี้ แม้แต่บรรพบุรุษตระกูลยิงก็แสดงสีหน้าที่ตกใจออกมา

กระบวนท่านี้เขาไม่ได้ออมมือแม้แต่นิดเดียว ตามหลักแล้วหลินหยางไม่มีทางรับได้ แต่ว่า…หลินหยางรับได้แล้ว!

เด็กหนุ่มคนนี้มันยังไงกันแน่?

เขาเพิ่งจะอายุเท่าไหร่ เขาฝึกความเร็วและการตอบสนองได้เร็วขนาดนี้ได้ยังไง?

สีหน้าของบรรพบุรุษตระกูลยิงเคร่งขรึมลง เขาไม่อยากพูดอะไรมากอีกแล้ว ส่งเสียงคำราม ใช้โอกาสที่หลินหยางยังไม่ทันหันมาไป ระเบิดพลังออกมา พลิกมือชกออกไปอีกครั้ง หมัดนี้พุ่งตรงเข้าไปที่แผ่นหลังของหลินหยาง

อานุภาพของหมัดนี้แม้จะไม่เหมือนกับการโจมตีสองครั้งก่อน แต่มันกลับอันตรายถึงขั้นชีวิต หลินหยางไม่ทันระวังตัวด้วยซ้ำ