สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 418

"ฉันเกือบจะถูกเหลียงชิวฟางนังนั่นลักพาตัวไป ตอนนี้ฉันสามารถแก้แค้นได้แล้ว คุณว่าฉันยังจะยืนอยู่เฉยๆ หรอ?" เหลียงหนานฟางพูดด้วยความโกรธ

"ควรลงมือ!"

"จัดการได้ดี!"

"พี่ฟางยอดเยี่ยม!'

ทุกคนพากันส่งเสียงชื่นชม เต็มไปด้วยความขุ่นเคืองโดยชอบธรรม ราวกับว่าเหลียงชิวเยี้ยนเป็นคนเลวที่ไม่สามารถยอมรับได้

เหลียงหนานฟางพอใจอย่างมาก ยังคงสูบบุหรี่และดื่มด้วยใบหน้าที่ภาคภูมิใจ

แต่ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่ ชายคนหนึ่งปรากฏตัวข้างโต๊ะ

เหลียงหนานฟางเหมือนจะรู้จักคนนี้ มองเขาด้วยความตกใจ: "คุณคือ...อาหยวนหรอ? คุณมาได้ยังไง?"

"คุณฟาง ทางบ้านต้องการให้คุณกลับไป!" ชายที่ชื่ออาหยวนพูดอย่างเรียบเฉย

"ไม่ไป ไม่เห็นหรอว่าฉันกำลังดื่มอยู่?" เหลียงหนานฟางพูดด้วยความหมดความอดทน

แต่วินาทีถัดไป จู่ๆ ผู้ชายก็ยื่นมือออกมา และพลิกโต๊ะจนคว้ำ

กึก...

เครื่องแก้วจีนกระแทกกับพื้น และทุกคนในบาร์ก็ตกใจ รวมทั้งเหลียงหนานฟาง

"คุณบ้าหรอ?"

เหลียงหนานฟางลุกขึ้นทันใด จ้องหน้าของเขา

แต่ชายคนนั้นสีหน้านิ่งเฉย มองเหลียงหนานฟางอย่างเงียบๆ

เหลียงหนานฟางผงะ ทันใดนั้นเธอก็นึกอะไรขึ้นมาได้ สีหน้าของเธอแย่อย่างมาก

"ใคร...ใครอยากเจอฉัน?"

"ทุกคน!" อาหยวนพูดอย่างเรียบเฉย

เหลียงหนานฟางได้ยิน สีหน้าเปลี่ยนในทันที...

"ไปกัดเถอะ รถรออยู่ด้านนอกแล้ว!"

อาหยวนพูดอย่างเรียบเฉยและเดินออกไป

เหลียงหนานฟางเก้ๆ กักๆ เดินไปไม่กี่ก้าว แต่สักพักเธอก็ตระหนักอะไรได้ขึ้นมา หยิบโทรศัพท์ในทันทีและโทรออก

"คุณอยู่ไหน?" มีเสียงเบาๆ ดังจากปลายสาย

"ฉันอยู่ที่บาร์ พ่อ...ที่ตระกูล...เกิดอะไรขึ้นกันแน่?" เหลียงหนานฟางพูดจนแทบจะร้องไห้

"ไม่มีอะไร กลับมาก่อนเถอะ" เสียงนั้นดังอย่างเรียบเฉยและตัดสายไป

"พ่อ..." เหลียงหนานฟางรีบตะโกน แต่ก็ไม่มีประโยชน์อะไร

เพราะหมดหนทาง เหลียงหนานฟางจึงต้องกลับไปที่ตระกูลเหลียงพร้อมอาหยวน

เมื่อเข้ามาในห้องโถงใหญ่ เธอก็ต้องตกตะลึงกับการภาพที่อยู่ตรงหน้าเธอ

เธอไม่เคยคิดเลยว่า เรื่องมันจะบานปลายขนาดนี้

อย่างไรก็ตาม หลินหยางไม่ได้สนใจเรื่องทั้งหมดนี้

ตอนนี้เขาเพิ่งจะฝังเข็มให้กับเหลียงชิวเยี้ยนเสร็จ หลังจากปลอบซูเหยียนแล้ว เขาก็ไปนั่งอยู่หน้าโต๊ะหินด้านนอก สูบบุหรี่และรออย่างช้าๆ

วึงวึงวึง....

โทรศัพท์ดังขึ้นในเวลานี้

หลินหยางกวาดสายตามองและกดปุ่มรับสาย

"คุณหลิน คุณต้องการถอนทหารทั้งหมดหรือไม่" เสียงผู้หญิงที่เคารพดังขึ้นมา

"ยังไม่ต้อง ให้พวกเขาซุ่มอยู่รอบตระกูลเหลียงก่อน รอสัญญาณของผม ถ้าผมส่งสัญญาณก็ให้พวกเขาเข้ามาโจมตีได้เลย เตรียมอุปกรณ์ที่ทันสมัยที่สุดให้พวกเขา ถ้าพวกเขาลงมือ ผมต้องการให้ตระกูลเหลียงไม่สงบ เข้าใจไหม/" หลินหยางพูดด้วยสีหน้าไร้อารมณ์

....

สถาบันการแพทย์พรรคซวนอี

ฉินไป่ซง หลงโชและคนอื่นๆ กำลังจัดการกับผู้ป่วยกลุ่มสุดท้าย

แม้ว่าเรื่องนี้จะจบลงแล้วในตอนนี้ แต่สิ่งที่พวกเขาต้องทำคือมากกว่าการเป็นหมอ

ต้องรู้ว่าแพทย์เป็นแค่ก้าวแรก สิ่งต่อไปคือของจริง

คิดจะจัดการตระกูลหลินที่ยิงใหญ่ขนาดนี้ หลินหยางไม่ได้คิดที่จะโค่นล้มด้วยวิธีการนี้

ภายในสำนักงาน

เจ้าหน้าที่ระดับสูงของสถาบันการแพทย์พรรคซวนอีมารวมตัวกันที่นี่