สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 442

ในตอนนี้หลินหยางยังไม่เคลื่อนไหวใดๆ เพียงแค่ยืนดื่มไวน์แดงเงียบๆ ราบกับว่าไม่ได้สนใจสิ่งใดและไม่กังวลใดๆ ด้วย!

หลายคนสับสนอย่างมาก

คนนี้ไม่กลัวหรอ?

อย่างไรก็ตามมีเสียงตะโกนดังออกมาระหว่างความวุ่นวาย

"หยุด!"

ทุกคนนิ่ง

หันไปมองและเห็นคนห้าถึงหกคนยืนออกมาจากกลุ่มคน มีทั้งหญิงและชาย ยืนอยู่ด้านหน้าหลินหยาง

ตอนนี้ทุกอย่างเดือดดาล

ชายอ้วนคนนั้นมีสีหน้าตกใจ หลังจากเห็นคนเหล่านั้นแล้วก็พูดเสียงหลง: "ผู้จัดการโจวหรอ?"

เมื่อเห็นคนเหล่านี้ คนที่เหมือนเป็น อันธพาล สองคนก็มอหน้ากันและลังเล

"นี่ผู้จัดการโจวของจูหนานกรุ๊ปไม่ใช่หรอ?"

"เขากำลังทำอะไร?"

คนรอบๆ ชี้นิ้ว ไม่รู้ว่าผู้จัดการโจวคนนี้จะทำอะไร

ซั่วฟางที่ยืนอยู่นอกกลุ่มคนขมวดคิ้วเล็กน้อย

"ผู้จัดการโจว คุณรู้จักไอสุนัขไม่รู้จักตายดีนี่หรอ?" ชายอ้วนรู้จักคนที่มาเช่นกัน เขารีบเอ่ยปากถาม

"คนนี้คือ..." ผู้จัดการโจวเอ่ยปาก กระแทกเสียง: "เจ้าอ้วนเหลย ผมจะไม่พูดอะไรกับคุณ รีบบอกให้คนของคุณออกไป เรื่องนี้ให้จบแค่นี้พอ! ไม่งั้น...อย่าหาว่าผมไม่เกรงใจ!"

เมื่อพูดเช่นนี้ ชายอ้วนก็ตกใจ

ซั่วฟางหรี่ตาลง

"ผู้จัดการโจว! คุณ...คุณจะปกป้องไอไร้ประโยชน์นี่หรอ?" ชายอ้วนเบิกตากว้างและมอง

"ผมก็แค่ไม่อยากเห็นคุณมารังแกคนอื่นที่นี่!" ผู้จัดการโจมแสร้งเป็นโมโห

"คุณ..." ชายอ้วนโกรธ ตบโต๊ะ: "ผู้จัดการโจว ผมเตือนคุณให้นะ พวกเราเจอกันมาหลายครั้ง แต่ถ้าคุณมาหาเรื่องผม ผมจะจัดการคุณ! คุณจะหลบไปไหม? ถ้ายังไม่หลบไป อย่าว่าผมไม่เกรงใจละกัน!"

เมื่อสิ้นเสียง ชายทั้งสองคนก็เดินไปทางผู้จัดการโจว

คนทางฝั่งของผู้จัดการโจวเริ่มตื่นตระหนกในทันที

แม้ว่าฝั่งของเขาจะมีคนเยอะ แต่ก็เป็นแค่พนักงานในบริษัท ไม่เคยทะเลาะกับใคร

แต่เมื่อทั้งสองเข้าใกล้ผู้จัดการโจว เสียงที่ไม่แยแสก็ดังขึ้นจากฝูงชนอีกครั้ง

"เหลยฮ้าว ความกล้าของคุณเริ่มมากขึ้นเรื่อยๆ คุณยังกล้ามาทำเรื่องวุ่นวายแบบนี้ คุณไม่กลัวทำให้คนในกวงหลิวอับอายหรอ?"

เมื่อสิ้นเสียง อีกคนก็เดินออกจากฝูงชน

ชายอ้วนมองคนนั้น สีหน้าของเขาซีดในทันที

เมื่อชายคนนั้นปรากฏตัว ทุกอย่างก็ดุเดือดทันที

"ประธานถังหรอ?"

"นี่...นี่คือถังเหอเซิงเจ้าของซางเหม่ยกรุ๊ปแห่งกวงหลิว!"

"เขายืนออกมาหรอ!"

"ประธานถัง คุณทำอะไร? ออกหน้าให้ชายคนนี้หรอ?"

"ไม่ใช่มั้ง?"

"เขาคือใคร สามารถทำให้ประธานถังออกหน้าแทนได้?"

คนรอบๆ ถกเถียงกัน

ซั่วฟางขมวดคิ้ว หันหน้าไปถามคนข้างๆ: "เกิดอะไรขึ้น?"

"คุณชาย พวกเราไม่รู้เช่นกัน" คนข้างๆ ส่ายหน้า

"นี่คือหลินหยาง น่าจะเป็นลูกเขยตระกูลซูมั้ง"

"จากการตรวจสอบของพวกเรา...ใช่"

"แล้วทำไมถังเหอเซิงคนนี้จึงออกหน้ามา?" ซั่วฟางถาม