สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 505

"ที่เขาทิ้งของสิ่งนี้ไว้ เป็นเพราะอีกไม่นานเขาจะกลับมาเอาคืนด้วยตัวเอง เพราะเมื่อไหร่ที่ของสิ่งนี้ถูกทิ้งไว้ที่นี่ นั่นหมายความว่าตระกูลซือหม่าจะกำจัดพวกคุณทิ้ง โดยไม่สนว่าต้องจ่ายด้วยอะไรต้องแลกด้วยอะไร!" เจิ้งอังซานพูดด้วยเสียงที่แหบแห้ง

ชวี่เทียนที่ได้ยิน ร่างกายสั่นสะท้านราวกับฟ้าผ่า…

ที่แท้…นี่เป็นการสาบานด้วยเลือดของซือหม่าซัง! เป็นหนังสือเปิดศึกของตระกูลซือหม่า

ไม่ตายไม่เลิก! จนกระทั่งตายถึงเลิก!

มือเท้าของชวี่เทียนเย็นวูบ มีกลิ่นอายแห่งความเย็นสายหนึ่งพุ่งขึ้นมาจากเท้าของเขาไปจนถึงหัว!

"พวกเราเตรียมพร้อมแล้ว!" ทางด้านของหลินหยางตอบกลับ

"เตรียมพร้อมแล้ว? ไร้เดียงสา คุณคิดว่าสิ่งที่คุณกำลังเผชิญหน้ามีแต่ตระกูลซือหม่าเหรอ? คุณคิดผิดแล้ว! ผิดอย่างมหันต์!" เจิ้งอังซานส่ายหัวแล้วยิ้มอย่างเย็นชา "ทันทีที่ซือหม่าซังหยิบของสิ่งนี้ออกมา ศัตรูของคุณไม่ได้มีเพียงแต่ตระกูลซือหม่าอีกแล้ว!"

"แม้ตระกูลซือหม่าจะไม่ถือเป็นตระกูลชนชั้นระดับหนึ่ง แต่พวกเขามีรากฐานที่ลึกซึ้ง และไม่ใช่สิ่งที่คนธรรมดาทั่วไปสามารถดูถูกได้ พยัคฆ์โลหิตทองระบำคืนนี้เป็นเหมือนสัญลักษณ์แห่งความเชื่อของตระกูลซือหม่า และไม่เพียงเป็นสัญลักษณ์แห่งความเชื่ออย่างเดียว มันยิ่งเป็นเครื่องยืนยันมิตรภาพระหว่างตระกูลซือหม่าและตระกูลใหญ่อื่นในเยี้ยนจิน คุณดูตรงแผ่นหลังของพยัคฆ์โลหิตทองระบำ!" เจิ้งอังซานพูด

ชวี่เทียนรีบกางผ้าสีเลือดออก จ้องบนกระดูกสันหลังของพยัคฆ์ตัวนั้น "ตรงนี้มีลายพยัพฆ์ แต่…ปักเพียงแค่ครึ่งเดียว…"

"มีกี่สาย?"

"สามสาย!"

"ถูกต้อง นั่นหมายความว่ามีตระกูลที่ไม่ธรรมดาสามตระกูลของเยี้ยนจินเป็นพันธมิตรกับตระกูลซือหม่า ยิ่งไปกว่านั้น ยังไม่ใช่พันธมิตรธรรมดา มีความเป็นไปได้ที่จะเป็นพันธมิตรแบบการแต่งงานเชื่อมความสัมพันธ์ ซึ่งเทียบเท่ากับการสาบานด้วยเลือด พยัคฆ์โลหิตทองระบำถูกทิ้งไว้ที่นี่ นั่นหมายความว่าทั้งสามตระกูลจะทำทุกอย่างเพื่อช่วยตระกูลซือหม่าเล่นงานพวกคุณ! เพื่อนำพยัพโลหิตทองระบำกลับมา!"

ร่างกายของชวี่เทียนสั่นสะท้าน พูดอะไรไม่ออกแล้ว

"หยางหัวกรุ๊ปของคุณสามารถต้านทานตระกูลซือหม่าหนึ่งตระกูล แต่หยางหัวกรุ๊ปของพวกคุณสามารถต้านทานตระกูลซือหม่าสี่ตระกูลหรือเปล่า?" เจิ้งอังซานส่งเสียงฮึ่มอย่างเย็นชา

ชวี่เทียนถึงกับเข่าอ่อนเซไปด้านข้าง รีบประคองโต๊ะเอาไว้

"รีบเตรียมงานศพไว้เถอะ แต่ถ้าหากหมอเทวดาหลินยินดีพาหยางหัวกรุ๊ปไปยอมจำนนต่อตระกูลซือหม่า และคุกเข่าลงขอขมาตระกูลซือหม่าด้วยตัวเอง บางทีสถานการณ์อาจจะพลิกผ่าน ทุกอย่างอาจจะดีขึ้น อย่างน้อยก็สามารถปกป้องชีวิตเอาไว้ได้ แต่เวลามีจำกัดเพียงแค่วันนี้เท่านั้น ถ้าหากผ่านวันนี้ไปแล้วหมอเทวดาหลินยังไม่ไป ถึงตอนนั้นสถานการณ์ก็จะไม่สามารถคลี่คลายได้อีกแล้ว ถึงเทพเทวดาจะมาเอง ก็ช่วยพวกคุณไม่ได้!"

หลังพูดจบ เจิ้งอังซานสะบัดมือ หันหลังเดินจากไป

ชวี่เทียนยืนอยู่ตรงที่เดิม

ผ่านไปสักพักถึงจะตั้งสติได้

"ประธานหลิน…" ชวี่เทียนอ้าปาก "พวกเรา…ตอนนี้ควรจะทำยังไงดี…"

"ชวี่เทียน คุณคิดว่าพวกเรามีโอกาสชนะเท่าไหร่?" หลินหยางถาม

"นี่…อาจจะไม่ถึงหนึ่งในร้อยด้วยซ้ำ…"

ชวี่เทียนกลืนน้ำลายแล้วพูด

ตระกูลซือหม่าแค่ตระกูลเดียวยังถือว่ารับมือได้ หยางหัวกรุ๊ปในปัจจุบันก็ถือว่าไม่ด้อย ทั้งยังมีสถาบันการแพทย์พรรคซวนอี้ บวกกับเส้นสายทั่วสารทิศ รับมือตระกูลซือหม่าไม่ใช่เรื่องยาก

แต่ถ้ามีสามตระก^ลใหญ่ที่ไม่ธรรมดามาช่วยตระกูลซือหม่า!

แม้พวกเขาจะมีเส้นสายอยู่ทั่วประเทศ

แม้พวกเขาจะมีทรัพยากรการเงินเพียงพอที่จะเปิดธนาคารระดับนานาชาติ

แม้หยางหัวกรุ๊ปจะมีการพัฒนาอย่างรวดเร็ว อนาคตไร้ขีดจำกัด แต่ท้ายที่สุดมันก็เป็นแค่บริษัทที่เพิ่งก่อตั้งขึ้นได้ไม่นาน เวลาที่เริ่มพัฒนาก็เพิ่งจะสองปี ถึงจะร้ายกาจแค่ไหน แต่จะสามารถต้านทานพวกตระกูลเก่าแก่ที่มีรากฐานมั่นคงพวกนั้นได้หรือ?

"แล้วคุณกลัวหรือเปล่า?" หลินหยางถาม

ชวี่เทียนเริ่มลังเล แต่ไม่ได้ตอบคำถาม

"รับมือกับตระกูลซือหม่าครั้งนี้ ตระกูลชวี่ของพวกคุณไม่ต้องเข้าร่วมแล้ว ผมจะจัดการเอง" หลินหยางใช้นิ้วเคาะลงบนโต๊ะแล้วพูด

สีหน้าของชวี่เทียนเปลี่ยนไปทันที รีบโค้งคำนับแล้วพูด "ประธานหลิน ผมไม่ได้หมายความแบบนั้น ผมชวี่เทียนจะกลัวได้ยังไง? ถ้าไม่มีประธานหลิน แล้วจะมีตระกูลชวี่ในวันนี้ได้ยังไง? ชวี่เทียนจะพยายามสุดความสามารถ บุกน้ำลุยไฟไหม้หวาดหวั่น!"

"ชวี่เทียน ก่อนหน้านี้คุณก็เคยทำให้ผมผิดหวังแล้ว หวังว่าคุณจะไม่ทำให้ผมผิดหวังอีก ส่วนเรื่องของตระกูลซือหม่า ผมไม่เคยเห็นอยู่ในสายตา เอาโทรศัพท์มาให้ผม" หลินหยางพูด