สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 518

"เป็นหนังอะไร?" ซูหยูถามด้วยความระมัดระวัง

"สบายใจได้ ไม่ใช่หนังที่ต้องเหนื่อยอะไรหรอก ก็แค่ถอดเสื้อผ้าเล็กน้อย หลังจากนั้นขึ้นเตียงโพสท่ากับพระเอกสองสามท่า แล้วก็ร้องครวญครางเล็กน้อยก็พอ แหะแหะ…" ผู้ชายส่งเสียงหัวเราะออกมาอย่างชั่วร้าย

หลังจากที่พูดจบ ซูหยูถึงกับหน้าถอดสี เข้าใจความหมายของผู้ชายคนนี้ทันที

"ต่ำช้า! ไสหัวไปเลย! ถึงฉันต้องตายก็ไม่มีทางไปถ่ายนางแบบนั้น" ซูหยูพูดด่าด้วยความโกรธ

"นางแพศยา! ให้โอกาสคุณแล้วแต่คุณไม่ไขว่คว้า? คุณคิดว่าตัวเองเป็นใคร? ถึงคุณถ่าย มันก็ใช่ว่าจะทำกำไรได้ถึงเจ็ดล้าน! แค่นี้ผมก็ขาดทุนจะแย่อยู่แล้ว คุณยังกล้าปฏิเสธผม?" ผู้ชายเปลี่ยนความอับอายเป็นโกรธ พูดจาด่าทอโดยตรง

"จะไปตายไหนก็ไป!" ซูหยูโกรธจนหน้าแดง

"พูดดีด้วยไม่ชอบใช่ไหม! นางแพสยา ในเมื่อคุณไม่ยอมถ่าย งั้นก็รีบคืนเงินมา! ถ้าคุณยังไม่คืนเงินผมภายในสามวัน งั้นก็อย่าโทษผมก็แล้วกัน!"

"พวกคุณทำร้ายพ่อของฉันแล้ว พวกคุณยังคิดจะทำอะไรอีก? คิดจะฆ่าฉันเหรอ? ได้ พวกคุณมาสิ ฉัน…ฉันไม่กลัวพวกคุณ!" ซูหยูกัดฟันแน่นผู้

"ฆ่าคุณ เหอะ ฆ่าคุณแล้วใครจะคืนเงินผม? คุณวางใจเถอะ พวกเราจะไม่แตะต้องคุณไว้แต่ปลายนิ้ว แต่เพื่อป้องกันไม่ให้คุณหนี พวกเราก็ต้องทำอะไรบ้าง!" ผู้ชายหัวเราะอย่างเย็นชาแล้วพูด

หัวใจของซูหยูตกวูบทันที เธอรีบถาม "ทำอะไร?"

"เหอะเหอะ" ผู้ชายคนนั้นไม่ได้ตอบ เขากดวางสายไปโดยตรง

"พี่เขย เขา…เขาคิดจะทำอะไร?" ซูหยูมองไปทางหลินหยางด้วยสีหน้าที่ตื่นตระหนก

หลินหยางครุ่นคิด

ผ่านไปสักพักเหมือนเข้าใจอะไรบางอย่าง รีบพูด "แย่แล้ว เสี่ยวชิง!"

"อะไรนะ?"

ซูเหยียนตกใจจนแทบทรุดนั่งลงบนพื้น

หลินหยางรีบหยิบโทรศัพท์ออกมาโทรหาหม่าไห่

"ประธานหลิน!"

"รีบส่งคนไปพาตัวของซูเสี่ยวชิงน้องของผมไปที่ปลอดภัยเดี๋ยวนี้ ถ้าเธอเป็นอะไรไปแม้แต่ปลายนิ้ว ผมคิดบัญชีกับคุณแน่" หลินหยางตะคอก

"ครับ ประธานหลิน!"

หม่าไห่รีบวางงานที่อยู่ในมือลง หลังจากนั้นไปจัดการทันที

ติงริงริง…

เสียงกริ่งดังก้องไปทั่วโรงเรียน

ซูเสี่ยวชิงในชุดนักเรียนเดินออกมาพร้อมกับเพื่อน

"เสี่ยวชิง การทำข้อสอบจำลองครั้งนี้เป็นยังไงบ้าง?" เด็กผู้หญิงผมสั้นคนหนึ่งวิ่งเข้ามากอดแขนของซูเสี่ยวชิง หลังจากนั้นหลังจากนั้นยื่นหน้าเข้าไปหอมไหล่เธอแล้วถามอย่างยิ้มแย้ม

"ไม่ค่อยดี…" ซูเสี่ยวชิงเค้นรอยยิ้มพูด

"เสี่ยวชิง เธอเป็นอะไร? ทำไมสีหน้าถึงดูน่าเกลียดแบบนี้?" เด็กผู้หญิงผมสั้นถามด้วยความเป็นห่วง

"ไม่มีอะไร ก็แค่เมื่อคืนนอนดึกไปหน่อย"

"จริงเหรอ? งั้นรีบกลับไปพักผ่อนเถอะ ตอนบ่ายยังต้องสอบอีก"

"ฮืม" ซูเสี่ยวชิงพยักหน้า

แต่ในตอนนั้นเอง มีเสียงหัวเราะลอยมาจากด้านข้าง

หญิงสาวทั้งสองคนหันไปมอง เห็นเพียงผู้ชายและผู้หญิงกลุ่มหนึ่งวิ่งเข้ามา บางคนเคี้ยวหมากฝรั่ง บางคนถือบุหรี่ในมือ

หนึ่งในนั้นเป็นผู้หญิงผมสีแดงและกลิ่นน้ำหอมแรงมาก เธอผิวปากมาทางซูเสี่ยวชิง หัวเราะด้วยน้ำเสียงที่ดัดจริต "โอ๊ย นี่ไม่ใช่คุณดาราใหญ่ซูของเราเหรอ! ทำไมสีหน้าถึงดูน่าเกลียดแบบนี้"

"พี่เหอ คุณอย่าเข้าใจผิด คนที่เป็นดาราคือพี่สาวของเธอ ไม่ใช่เธอ!" ผู้หญิงที่อยู่ด้านข้างพูดอย่างยิ้มแย้ม

"ดาราอะไรกัน? พี่สาวของเธอโดนคนอื่นเขาเท ยังจะดาราอะไรอีก? หนังโดนยกเลิกสัญญาไปแล้ว!"

"ทำไมอยู่ดีๆหนังใหม่ของซูหยูถึงโดนเทแบบนั้น?"

"ยังต้องถามอีกเหรอ? ผู้กำกับซ่งจิงก็แค่อยากสนุกกับเธอ หลังจากที่สนุกพอแล้ว ถีบไล่ไสส่งก็ถูกแล้วไม่ใช่เหรอ?" ผู้หญิงบ้านนอกอย่างพี่สาวของเธอคิดจะเป็นดารา? ฝันไปหรือเปล่า!