สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 522

"ลุงสี่ ทำไมคุณถึงพูดกับหลินหยางแบบนี้? หลินหยางกำลังช่วยพ่อของฉันอยู่นะ!" ซูหยูเข้าไปและพูด

"กำลังช่วยพ่อคุณหรอ? ถ้าเกิดพ่อคุณเป็นอะไรไป ก็เป็นเพราะหลินหยางนั่นเป็นคนทำ!" จางชิงหยูกระแทกเสียง

"เสี่ยวหยู คุณบ้าไปแล้วหรอ? เวลานี้แล้วยังจะพูดให้กับไอไร้ประโยชน์นั่นอีก ไอไร้ประโยชน์นั่นจะทำให้พ่อของเธอตายนะ!" หลิวหม่านซานตะโกนเสียงแหลม

ลมหายใจของซูหยูสั่นไหว

หลินหยางสีหน้านิ่ง

เขารู้ว่า ยิ่งพูดต่อไปก็คงไม่มีประโยชน์ คนเหล่านี้ดูถูกเข้าอย่างมาก ไม่ว่าตัวเองจะทำอะไร ในสายตาของพวกเขาก็คือผิด และถูกมองว่าเป็นเรื่องร้าย

"ถ้าอย่างงั้นก็ได้ แม้ว่าผมจะแย่ แต่ผมหวังว่าเมื่อถึงเวลา คุณก็ไม่ต้องมาขอร้องผมอีก!"

หลินหยางพูดและเดินออกไปนอกประตูใหญ่โดยตรง

"พี่เขย! พี่เขย! รอก่อน!"

ซูหยูตะโกนอย่างเร่งรีบและวิ่งตามไป

แต่ถูกหลิวหม่านซานเข้ามาขวางเอาไว้

"จะตามเขาไปทำไม?"

"ก็แค่คนโง่คนหนึ่ง ยังหวังว่าเราจะขอร้องเขาหรอ?"

"ให้ตายเถอะ ถ้าผมต้องไปขอร้องเขาก็ขอฆ่าตัวตายดีกว่า?"

"ขอร้องเขาหรอ? มันไม่ได้หมายความว่าพวกเรายังเทียบกับขยะอย่างเขาไม่ได้หรอ?"

"ใช่!"

คนตระกูลซูพูดเยาะเย้ย ใบหน้าไม่แยแส

หลิวหม่านซานดุด่าไม่หยุด

ซูเหยียนมีสีหน้าย่ำแย่

เธอกัดฟัน พูดเสียงเบาๆ: "พวกคุณหยุดด่าหลินหยางได้แล้ว หลินหยางหวังดีกับคุณลุง อีกทั้งแม้ว่าเขาจะไม่มีใบรับรองคุณสมบัติแพทย์ แต่เขาก็รู้ทักษะทางการแพทย์เล็กน้อย ฉันคิดว่าทักษะทางการแพทย์ของเขาดีอย่างมากเลยทีเดียว"

ก่อนหน้านี้ที่หลินหยางให้การรักษากับเธอ เธอได้เห็นวิธีการรักษาของหลินหยางแล้ว แม้ว่าเธอจะรู้สึกว่ามันอธิบายไม่ได้ แต่ก็ยังบอกได้ว่าหลินหยางมีความสามารถในการรักษาจริงๆ

แค่ว่า...คนตระกูลซูจะเชื่อยังไง?

"เสี่ยวเหยียน เธอยังมีสติดีไหม? ลุงเป็นแบบนี้แล้ว คุณยังจะพูดเพื่อสามีตัวเองอีกหรอ?" เจิ่นฉีขมวดคิ้ว

"เจิ่นฉี คุณดูคำพูดตัวเองหน่อย! ไอขยะนั่นไม่ใช่สามีของเสี่ยวเหยียนของฉัน เขากำลังจะหย่ากับเสี่ยวเหยียนของฉันแล้ว!" จางชิงหยูพูดอย่างรีบร้อน

"หย่าหรอ? คุณบอกว่าจะหย่ามานานแค่ไหนแล้ว? ยังไม่ไปจัดการอีก นี่มันอะไรกัน?" ลูกพี่ลูกน้องของซูเหยียนถาม

"ก็ไม่ใช่เพราะว่าระหว่างที่จะไปจัดการจะเกิดเหตุบังเอิญต่างๆ หรอ?" จางชิงหยูรู้สึกหงุดหงิดเป็นพิเศษ

แต่ตอนนี้ในความคิดของเธอ กลัวว่าจะไม่ใช่เหตุบังเอิญต่างๆ หรอ แต่เป็นทัศนคติของลูกสาวของเธอที่มีต่อหลินหยาง

เธอสังเกตเห็นแล้วว่าซูเหยียนดูไม่รีบร้อนที่จะหย่ากับหลินหยาง และ... เธอไม่อยากหย่าตอนนี้

เรื่องนี้ทำให้เธอกังวลมาก

"แต่ก็ไม่ต้องไปพูดถึงฝืนที่ไร้ประโยชน์นั่นแล้ว เสี่ยวเหยียน เธอรีบติดต่อประธานหลินเถอะ เชิญให้ประธานหลินมาช่วยคุณลุง ยังไงก็เป็นคนครอบครัวเดียวกัน ก่อนหน้านี้เข้าใจกันผิดก็ทิ้งไว้ข้างๆ รีบช่วยเขาก่อน!" ซูกวงพูด

ซูเหยียนกัดฟันแน่นอน แต่สุดท้ายก็ก้มหน้า

ทุกสิ่งทุกอย่างสามารถวางทิ้งไว้ได้ ตอนนี้ชีวิตเป็นเดิมพัน!

กดโทรศัพท์....

หลังจากนั้นไม่นาน หลินหยางที่เพิ่งเดินออกมาจากโรงพยาบาลก็รับสายของซูเหยียน

แต่สายนี้ถูกโอนมาจากหม่าไห่

"สวัสดี?"

หลินหยางสีหน้าไร้อารมณ์ รับสาย

"สวัสดี...สวัสดี ประธานหลิน ฉันซูเหยียน..." ซูเหยียนพูดด้วยความตื่นตระหนกและระมัดระวัง

คนตระกูลซูขอให้เธอเปิดลำโพง

"มีเรื่องอะไรหรอ?" หลินหยางถามอย่างจริงจัง

"โอ้ะ อย่างงี้ ลุง...ลุงของฉัน...เกิดอุบัติเหตุ ตอนนี้กำลังอยู่ในห้องไอซียูของโรงพยาบาลประชาชน หมอบอกว่า อาการของเขาย่ำแย่มาก ตอนนี้มันเกินความควบคุมแล้ว อยู่ได้อีกเท่าไหร่ก็ไม่รู้ ทุกคนบอกว่าทักษะทางการแพทย์ของคุณยอดเยี่ยม ดังนั้น...ดังนั้นฉันก็เลยอยากขอให้คุณมา...เพื่อรักษาลุงของฉันหน่อย ไม่ทราบว่าคุณสะดวกไหม..." ซูเหยียนพูดอย่างระมัดระวัง

เมื่อสิ้นเสียง ด้านหลินหยางก็พยักหน้าอย่างไม่ลังเล: "ได้สิ ผมจะไปดูคุณลุงของคุณให้ แต่ผมขอพูดเอาไว้ก่อนเลยว่า ผมไม่สามารถรักษาของคุณให้หายดีได้! คุณเตรียมใจเอาไว้เลยละกัน!"

"จริงหรอ?"

คนตระกูลซูดีใจ