สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 523

"แค่กลัวว่าไอขยะนั่นจะมาแตะต้องอาไท่แล้วทำให้บาดแผลของอาไท่หนักว่าเดิม พวกคุณไม่เห็นหรอ ผมเห็นกับตาตัวเอง ไอขยะนั่นทิ่มเข็มบนร่างของอาไท่ไปสองสามอัน หวังว่าเข็มเหล่านั้นไม่ทำให้เป็นอะไร" ลูกพี่ลูกน้องพูด

เมื่อสิ้นเสียง หลิวหม่านซานก็ตื่นตระหนก

"คุณพูดถูก พวกเรารีบเข้าไปบอกสถานการณ์กับหมอเทวดาหลินดีกว่า!"

"ใช่ๆๆ พวกเรารีบไปเร็ว!"

กลุ่มคนตระกูลซูรีบไปที่ห้องผ่าตัด

และเมื่อพวกเขาเดินไป ประตูห้องผ่าตัดก็เปิดออกมาพอดี

หลินหยางเดินออกจากประตูพร้อมกับหมอคนก่อน

"หมอเทวดาหลิน สถานการณ์เป็นยังไงบ้าง? พ่อของฉันสบายดีใช่ไหม?" ซูหยูรีบถาม

"แย่มาก!" หลินหยางแสร้งทำเป็นส่ายหน้าและพูด

"อ๊า?"

ทุกคสีหน้าเปลี่ยนไป

ดวงตาของหลิวหม่านซานมืดมน เกือบจะเป็นลมไป

"แม่!" ซูหยูรีบเข้าไปพยุงหลิวหม่านซาน

หลิวหม่านซานร้องไห้เสียงดังออกมา: "แม่แต่หมอเทวดาหลินยังไม่สามารถช่วยอาไท่ได้ อาไท่ไม่รอดแล้ว! อาไท่ไม่รอดแล้วจริงๆ ชีวิตฉันช่างแย่อะไรเช่นนี้...ฮื่อฮื่อฮื่อ..."

เสียงร้องดังไปตลอดทางเดิน

ทุกคนเข้ามาปลอบ

"ผมขอถามพวกคุณ เข็มบนร่างกายของผู้ป่วยใครเป็นคนทำ?" หลินหยางถาม

เมื่อคำถามนี้ออกมา ทุกคนก็เดือดเป็นฟืนเป็นไฟ

"หมอเทวดาหลิน พวกเรากำลังจะบอกคุณพอดี หลินหยางเป็นคนทำ!"

"หลินหยางคุณน่าจะรู้จักใช่ไหม? คือสามีเก่าของซูเหยียน...คุณสบายใจได้ แม้ว่าหลินหยางจะเคยแต่งงานกับเสี่ยวเหยียน แต่ไอขยะนั่นก็ไม่เคยแตะต้องเสี่ยวเหยียนเลย! เสี่ยวเหยียนยังบริสุทธิ์อยู่!"

"ไอขยะนั่นอ่านหนังสือทางการแพทย์สองสามเล่มที่บ้านและคิดว่าเขาเป็นหมอ เมื่อกี้ตอนที่เรากำลังยุ่งกันอยู่ เขาก็เข้าไปฝังเข็มเหล่านั้น มันกำลังจะฆ่าเขา!"

"หมอเทวดหาหลิน ไอขยะนั่นถูกพวกเราไล่ไปแล้ว คุณสบายใจได้ พวกเราจะกลับไปสั่งสอนเขา แต่อาการของอาไท่...คุณช่วยตรวจสอบอีกทีได้ไหม ยังมีวิธีอีกไหม?"

คนตระกูลซูพูดเสริมกันไปมา

การสบถและการเสียดสีทุกประเภทไม่มีที่สิ้นสุด ทั้งหมดตรงไปที่หลินหยาง

โดยเฉพาะหลิวหม่านซาน เธอกระทืบเท้าร้องไห้และด่า: "ไอเลวนั่น ทำร้ายครอบครัวของเราไม่ว่า ยังมาทำให้อาไท่ตายอีก ถ้าอาไท่เป็นอะไรขึ้นมา ฉันจะฆ่าไอนั่นให้ไม่ตายดี! จะลอกหนังของเขาให้สุนัขกิน! ฮื่อๆๆ..."

"แม่..." ซูหยูข้างๆ ส่งเสียง แต่ก็ไม่เป็นผล

"เอฟังเอาไว้ หลังจากนี้ห้าไมปยุ่งกับไอไร้ประโยชน์นั่นอีก ไม่ต้องไปเจอหน้ามัน เธอต้องรีบตัดขาดการติดต่อทุกช่องทางกบัเขา!" หลิวหม่านซานจ้องซูหยู

"แม่ ทำไมคุณเป็นแบบนี้...พี่เขยก็แค่หวังดี!" ซูหยูพูด

"พี่เขยหรอ? ถุย! ไอขยะนั่นคู่ควรเป็นพี่เขยเธอหรอ? พี่เขยเธอหคือหมอเทวดาหลินนี่!" หลิวหม่านซานพูดด้วยความโกรธ แย่งโทรศัพท์ของซูหยูมา รหัสของเธอคือวันเกิด เธอเลื่อนดูรายชื่อโทรศัพท์และวีแชท ลบช่องทางการติดต่อหลินหยางจนหมด

"แม่!" ซูหยูตะโกน แย่งคืนมา แต่ก็ไม่มีประโยชน์ หลังจากหยิบโทรศัพท์มาแล้ว ช่องทางการติดต่อหลินหยางก็หายไปหมด

ซูหยูตาแดง น้ำตาไหลออกมา

หลินหยางยืนอยู่ข้างๆ ไม่ได้ห้าม แค่ยืนดูเงียบๆ

เมื่อหลิวหม่านซานลบช่องทางการติดต่อหลินหยางหมดแล้ว หลินหยางก็พูดออกมาช้าๆ: "คุณรู้ไหมว่าจะไปหาหลินหยางคนนั้นที่ไหน?"

เมื่อคำพูดนี้ออกมา ทุกคนรอบๆ ก็ตกใจ

"หมอเทวดาหลิน คุณจะไปหาไอสุนัขนั่นทำไม?" หลิวหม่านซานถามด้วยความไม่เข้าใจ

"หรือว่าจะจัดการเขาหล่ะ?"

"คุณน่าจะลงมือตั้งนานแล้ว ไม่งั้นไอนั่นคงไม่มีหน้ามานั่งกินนั่งดื่มในบ้านของอากวงหรอ พวกเราหมดหนทาง"

คนตระกูลซูต่างพูดด้วยอารมณ์

พวกเขาไม่เข้าใจ ทำไมหมอเทวดาหลินยังคงไม่สนใจกับการมีอยู่ของหลินหยาง ถ้าเขาจะพาซูเหยียนขึ้นเตียง ก็คงทำได้อย่างง่ายดาย

แต่...หมอเทวดาหลินส่ายหน้าและพูด:

"ผมไม่ได้จะทำอะไรเขา ผมเองก็ไม่ได้ต้องการจะเจอเขา คนที่ต้องตามหาเขาน่าจะเป็นพวกคุณ เพราะผมไม่สามารถรักษาคนไข้คนนี้ได้ แต่เมื่อดูเข็มที่ฝังอยู่บนร่างกายของผู้ป่วยเหล่านั้น ถ้าถูกฝังเข็มโดยหลินหยาง ก็แปลว่าหลินหยางคนนั้นสามารถรักษาผู้ป่วยได้ และผมเชื่อว่า คงจะมีแต่หลินหยางที่สามารถรักษาคนนั้นได้คนเดียวในโลกนี้! คนอื่นๆ...คงไม่มีความสามารถขนาดนั้น!"

หมอเทวดาหลินพูดอย่างจริงจัง

เมื่อสิ้นเสียง ฉากที่เดือดก็เงียบสงบลงในทันที...