"ถึงแม้หยางหัวของคุณจะเติบโตขึ้นอย่างรวดเร็ว สถาบันการแพทย์พรรคซวนอีมีชื่อเสียงโด่งดังไปทั่วประเทศ อิทธิพลเพิ่มขึ้นอย่างน่าตกใจ แต่เมื่อเผชิญหน้ากับตระกูลซือหม่ายังคงอ่อนหัดเกินไป สำหรับหยางหัว พวกเราย่อมไม่มีทางล่วงเกินตระกูลซือหม่า ถ้าหากพวกเราหันไปยืนฝั่งของตระกูลซือหม่าทั้งหมด ผมคิดว่าหยางหัวของพวกคุณก็ไม่ต่างจากเข็มที่อยู่ท่ามกลางมรสุม เพียงแค่ลมพัดแรงหน่อย ก็ลอยไปตามสายลมแล้ว" ชิวกั้วยิ้มแล้วพูดด้วยน้ำเสียงเรียบเฉย
"ดีมาก!"
หลินหยางพยักหน้า บนใบหน้าไม่ได้แสดงอารมณ์แต่อย่างใด หลังจากนั้นโบกมือ พูดด้วยน้ำเสียงที่เรียบเฉย "พวกคุณไปได้แล้ว"
หลังจากได้ยินคำพูดประโยคนี้ สีหน้าของทุกคนเปลี่ยนไปทันที
"หมอเทวดาหลิน คุณยังไม่ได้บอกการตัดสินใจของคุณเลย!" หยวนฉีพูด
"การตัดสินใจของผมยังไม่ชัดเจนอีกเหรอ? ผมไม่รับข้อเสนอของพวกคุณ!" หลินหยางส่ายหัว
"คุณ…คุณไม่กลัวพวกเราหันไปช่วยตระกูลซือหม่าเหรอ?"
"ในเมื่อผมกล้าเปิดเผยเรื่องยาอายุวัฒนะ ย่อมไม่มีทางกลัวพวกคุณไปยืนฝั่งตระกูลซือหม่า!"
"คุณ…ดี คนแซ่หลิน พวกเรามาดูว่าใครจะได้เป็นคนหัวเราะคนสุดท้าย!" ชิวกั้วรู้สึกโกรธมาก กระโดดลุกขึ้นอย่างกะทันหัน คิดจะเดินจากไปทันที
ส่วนคนที่เหลือก็กำลังจะทยอยกันจากไปเช่นกัน
แต่ในตอนนั้นเอง มีคนหลายคนวิ่งเข้ามาในหอน้ำชา ตรงเข้าไปที่ห้องรับรองโดยตรง
ทุกคนที่อยู่ในเหตุการณ์รู้สึกอึ้งเล็กน้อย หันไปมองทางคนพวกนี้
กลับเห็นชายหนุ่มคนหนึ่งกวาดสายตามองคนทั้งกลุ่มแวบหนึ่ง สุดท้ายสายตาไปตกที่ตัวของหลินหยาง เขารีบก้าวเข้าไป "ไม่ทราบว่าคุณคือหมอเทวดาหลินใช่หรือเปล่า?"
"ผมเอง คุณคือ?" หลินหยางถามด้วยน้ำเสียงที่เรียบเฉย
ชายหนุ่มได้ยินคำพูดประโยคนี้ รีบโค้งคำนับแล้วพูด "หมอเทวดาหลิน ปล่อยพ่อผมไปเถอะ ผมรับรองว่าตระกูลต้วนจะไม่เป็นศัตรูกับคุณอีก"
คำพูดประโยคนี้ ทำให้ลมหายใจของผู้คนที่อยู่โดยรอบหยุดชะงัก
"คุณเป็นคนของตระกูลต้วน?" หยวนฉีพูด
แต่ชายหนุ่มคนนั้นกลับไม่ได้สนใจเขาแม้แต่นิดเดียว เพียงแค่มองไปทางหลินหยาง พูดด้วยสีหน้าที่ร้อนรน "หมอเทวดาหลิน ผมเป็นตัวแทนของหัวหน้าตระกูลต้วนซึ่งเป็นลุงของผมมาขอความสันติจากคุณ ขอแค่คุณยอมจ่ายยาให้ตระกูลต้วนของพวกเรา ตระกูลต้วนของเรารับประกัน จะไม่ยื่นมือเข้าไปยุ่งเกี่ยวกับบุญคุณความแค้นของคุณและตระกูลซือหม่าอีก ได้โปรดปล่อยพวกเราไปเถอะ…"
ชายหนุ่มพูดอ้อนวอนขอร้องทั้งน้ำตา
สีหน้าของกลุ่มคนที่มาจากเยี้ยนจินเริ่มดูไม่เป็นธรรมชาติ
พวกเขาคิดไม่ถึงว่าตระกูลต้วนจะส่งคนมาเจียงเฉินเพื่อขอร้องหมอเทวดาหลิน…
ต้องบอกก่อน ตระกูลต้วนเป็นเหมือนหนึ่งในเสาหลักของตระกูลซือหม่า…
"พ่อหนุ่ม ผมจำคุณได้ ดูเหมือนคุณจะเป็นลูกชายของนายท่านสาม ตระกูลต้วนของพวกคุณโดนหมอเทวดาหลินบีบคั้นเหรอ? ก็แค่เด็กรุ่นหลังของเจียงเฉิน ตระกูลต้วนของพวกคุณกลัวทำไม?" หญิงวัยกลางคนคนหนึ่งขมวดคิ้วถาม
เธอเป็นตัวแทนของตระกูลเลี่ยวแห่งเยี้ยนจิน
"ป้าเลี่ยว คุณไม่รู้ อาการโรคเส้นเลือดตีบในสมองของพ่อผมหนักมาก ถ้าหากไม่มียาสรรพคุณพิเศษของหมอเทวดาหลิน พ่อของผม…เกรงว่าคงจะอยู่ได้ไม่เกินคืนนี้…" ชายหนุ่มพูดร่ำไห้
"เรื่องแค่นี้?" หญิงวัยกลางคนรู้สึกโกรธเล็กน้อย
"คิดไม่ถึงว่าตระกูลต้วนจะไร้ประโยชน์แบบนี้ เดิมทีนายท่านสามของตระกูลต้วนก็เป็นคนที่ไร้ประโยชน์อยู่แล้ว ตายก็คือตาย ทำไมต้องทำให้ตระกูลต้วนเสื่อมเสียชื่อ?" หยวนฉีส่ายหัว
"มันไม่ใช่แค่นี้!" ชายหนุ่มพูดตะโกนทั้งน้ำตา "นอกเหนือจากนี้ ธุรกิจทุกอย่างของตระกูลต้วนโดนตัดขาด สินค้าทั้งหมดและจุดขายก็ถูกปฏิเสธ พวกคนที่ร่วมทำธุรกิจกับตระกูลต้วนยอมผิดสัญญา และตัดขาดความร่วมมือกับพวกเรา สถานะทางการเงินของตระกูลต้วนพังทลายแล้ว!"
"อะไรนะ?"
ทุกคนเงียบทันที
"มันเป็นไปไม่ได้!"
"อยู่ดีๆทำไมถึงกลายเป็นแบบนี้?"
ชิวกั้ว หยวนฉีถามด้วยความร้อนใจ
"หรือว่าหมอเทวดาหลินควบคุมพวกเขา?" หญิงวัยกลางคนที่ชื่อป้าเลี่ยวหันไปมองหลินหยาง
"หมอเทวดาหลินไม่ได้ควบคุมพวกเขา แต่หมอเทวดาหลินปฏิบัติกับพวกเขาเหมือนปฏิบัติกับตระกูลต้วน พวกเขาก็โดนหยุดสั่งจ่ายยา! คนพวกนั้นไม่สนใจบุญคุณความแค้นอะไรทั้งนั้น สิ่งเดียวที่พวกเขาคิดคือรักษาชีวิตของตัวเอง! ชีวิตของพวกเขาอยู่ในมือหมอเทวดาหลิน…" ชายหนุ่มพูดด้วยเสียงที่สั่นเทา
ทุกคนที่อยู่ในเหตุการณ์ ได้ยินแล้วเงียบขรึมลง
ถูกต้อง…หมอเทวดาหลินสามารถหยุดสั่งจ่ายยาให้กับตระกูลต้วน นั่นก็หมายความว่าเขาสามารถหยุดสั่งจ่ายยาให้กับทุกคนที่เกี่ยวข้องกับตระกูลต้วนเช่นกัน
เขาไม่ได้เป็นเพียงประธานของหยางหัวกรุ๊ป เขายังเป็นคนที่เอาชนะแพทย์เกาหลี ชื่อเสียงดังก้องวงการการแพทย์แผนจีน ถูกยกย่องให้เป็นหมอเทวดา!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา
D...
ทำไมบางตอนเนื้อหาหายไปหมดเหลืออยู่แค่ไม่ถึง6บรรทัดเลย...
หลินหยาง...ผมอยากบอกว่า คุณมันกระจอก 5555...
บทหาย...
หายย...
เกิดอะไรขึ้นกับเว็บหรือป่าวครับ ข้อความไม่ครบหลายเรื่องเลย...
ตระกูลซูน่ารังเกียจมาก ส่วนซูเหยียน คนทั้งตระกูลรังแกเอาเปรียบกลายเป็นของเล่น ก็ทนอยู่นะ พ่อกับแม่ก็ไม่สนใจลูกเลยเอาใจแต่คุณย่าคุณย่า แยกบ้านไม่เป็นหรอ...