สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 553

หลินหยางพูด หย่าหงทำ

คนที่อยู่ด้านข้างขมวดคิ้วงงเป็นไก่ตาแตก

"นี่คือการนวดแผนจีนโบราณเหรอ?" ฉูซู่อดไม่ได้ที่จะถาม

"ผู้เฒ่าเมี่ยวโซ คุณเป็นผู้เชี่ยวชาญด้านนี้ มองออกหรือเปล่าว่าคนคนนี้กำลังทำการรักษาใช่หรือเปล่า?" เสว่หยานถามด้วยน้ำเสียงที่เคร่งขรึม "อย่าปล่อยให้หมอนี่ทำอะไรส่งเดชเด็ดขาด ปั่นหัวพวกเรา ลบหลู่นายหญิง ถ้าเรื่องนี้แพร่กระจายออกไปพวกเราต้องถูกหัวเราะเยาะแน่! และไม่รู้จะไปอธิบายกับท่านเจ้าเกาะยังไง"

"ฉันไม่เคยเห็นวิธีการแบบนี้มาก่อน และถึงแม้จะใช้วิธีการนวดแผนจีนโบราณมารักษา ก็จำเป็นต้องมีประสบการณ์ที่ช่ำชอง พูดแล้วให้คนอื่นทำแบบนี้ ระดับของแรงและความเร็วยากที่จะควบคุม ไม่มีทางเห็นผลอย่างแน่นอน หมอนี่มีความรู้เกี่ยวกับทักษะการแพทย์นิดหน่อยก็จริง แต่เขากำลังเสแสร้งเหมือนเป็นผู้รู้อยู่แน่นอน อาวุโสสอง ไปนำดาบมา ฉันจะตัดแขนตัดขาลูกสุนัขคนนี้ด้วยมือตัวเอง! กู้ชื่อเสียงของฉันกลับมา!" เมี่ยวโซพูดด้วยน้ำเสียงที่น่ากลัว

เสว่หยานพยักหน้า ในขณะที่กำลังจะหันไปออกคำสั่งกับลูกศิษย์ที่อยู่ด้านนอก หลินหยางพูดขึ้นอย่างกะทันหัน

"พอสมควรแล้ว! คุณหย่าหงหยุดได้แล้ว"

เสว่หยานรู้สึกอึ้ง หันไปมอง

กลับเห็นหลินหยางเดินเข้าไป หยิบเข็มยาวเล่มหนึ่งออกมา หลังจากนั้นเป่าลมใส่ปลายเข็ม

ติง!

บนเข็มส่งเสียงดังอันไพเราะเสนาะหูที่ชัดเจนออกมา หลังจากนั้น…เริ่มสั่นอย่างรุนแรง

เหมือนกับจักจั่นที่กำลังกระพือปีก ดูแล้วแปลกประหลาดมาก

ทุกคนอดไม่ได้ที่จะรู้สึกประหลาดใจ

กลับเห็นเมี่ยวโซอุทานออกมาโดยไม่รู้ตัว

"รอก่อน นี่…นี่มัน…วิชาเข็มเฟยหยู?"

"ผู้เฒ่าเมี่ยวโซก็ถือว่าพอมีความรู้มาอยู่บ้าง"

หลินหยางพูดด้วยน้ำเสียงที่เรียบเฉย

"มัน…มันเป็นไปไม่ได้ อายุคุณแค่นี้…รู้จักวิชาเข็มชุดนี้ได้ยังไง?" เมี่ยวโซพูดด้วยความตกตะลึง

"ผู้เฒ่าเมี่ยวโซ นั่นมันอะไร?" คนที่อยู่ด้านข้างทาง

แต่เมี่ยวโซกลับยืนเงียบอยู่ตรงนั้นด้วยสีหน้าที่เย็นชาไม่พูดอะไร

หลินหยางก้าวออกไปข้างหน้า เสียบลงบนข้อมือของผู้หญิงที่นอนอยู่บนเตียงอย่างแผ่วเบา

ฉึก!

เข็มเงินเข้าสู่ร่างกาย

ทันใดนั้น ร่างกายของผู้หญิงที่นอนอยู่บนเตียงกระตุกอย่างกะทันหัน

"หา?"

ทุกคนเบิกตากว้างอ้าปากค้าง

"ได้ผล! ได้ผล!"

"นายหญิง…นายหญิงขยับแล้ว?"

"ปาฏิหาริย์! นี่มันคือปาฏิหาริย์!"

พวกอาวุโสเริ่มตื่นเต้นขึ้นแล้ว

โดยเฉพาะเมี่ยวโซเบิกตากว้าง ไม่สามารถพูดอะไรออกมา

หลินหยางจับเข็มแน่น เข็มเงินที่เป็นประกายสั่นเล็กน้อย เขาไม่ได้ปล่อยมือ แต่ส่งถ่ายพลังปราณสายหนึ่งเข้าไปในเข็ม

ปราณสายนี้น้อยมากจนไม่สามารถสัมผัสได้ แต่มันกำลังหลั่งไหลเข้าไปในร่างกายของผู้หญิงคนนั้นตามเข็มที่กำลังสั่น

ผ่านไปสักพัก…

ฉึก!

หลินหยางดึงเข็มเงินออกอย่างกะทันหัน

ร่างกายของเขากลับเซไปข้างหลังสองก้าว สีหน้าดูอ่อนแรงเล็กน้อย

"หมอเทวดาหลิน อาการของนายหญิงเป็นยังไงบ้าง?" อาวุโสที่อยู่ด้านหลังรีบก้าวเข้ามาถาม

"ผมบอกไปแล้ว อาการของเธอแย่มาก"

หลินหยางมองเข็มเงินแวบหนึ่ง กลับเห็นบนปลายเข็มเปลี่ยนเป็นสีดำสนิท

"นี่เป็นพิษที่อยู่ในร่างกายนายหญิงเหรอ?" ฉูซู่ถามด้วยความระมัดระวัง

"ถูกต้อง ผมนำมันออกมาแล้ว"

หลินหยางหันไปยิ้มให้กับเมี่ยวโซ "ผู้เฒ่าเมี่ยวโซ พิษที่คุณนำออกมาก็น่าจะเป็นแบบนี้ใช่หรือเปล่า?"

สีหน้าของเมี่ยวโซเปลี่ยนไปทันที เธออ้าปากแต่กลับพูดอะไรไม่ออก

"ผู้เฒ่าเมี่ยวโซ นี่ใช่พิษที่อยู่ในร่างกายของนายหญิงเหรอเปล่า?" อาวุโสคนหนึ่งที่อยู่ด้านข้างทนไม่ไหวจึงถาม

เมี่ยวโซสูดหายใจเข้าลึกๆ หลับตาทั้งคู่ลง