"หัวหน้าเฉียน สุนัขนี่บอกว่ารู้จักคุณ ไม่รู้ว่าคุณเคยได้ยินเกี่ยวกับเขาไหม" มุมปากของซูจางหยางข้างๆ ยกขึ้นและตะโกนเข้าไปในสาย
"สุนัขอะไร?" หัวหน้าเฉียนถาม
"ก็ไอสุนัขที่ชื่อว่าหลินหยาง" ซูจางหยางยิ้ม
อีด้านของสายเงียบไปสักพัก จากนั้นก็พูดขึ้นมา
"ผมไม่รู่้จักสุนัขที่ชื่อหลินหยางอะไร!"
"ฮ่าๆๆๆ หลินหยาง ได้ยินไหม? หัวหน้าเฉียนไม่รู้จักคุณ" ซูจางหยางตบน่องของตัวเอง หัวเราะเสียงดัง
"แต่ผมรู้จักคนที่ชื่อหลินหยาง!"
เสียงในสายดังขึ้นมาอีกครั้ง
รอยยิ้มซูจางหยางนิ่งแข็งลง
กลับเห็นกลุ่มคนด้านนอกเดินมายืนด้านหลังของหลินหยาง
คนที่เดินนำมานั้นยังคงถือโทรศัพท์อยู่ในมือ
นั่นคือหัวหน้าเฉียน!
เมื่อเห็นคำพูดและการกระทำของเฉียนจือถง คนตระกูลซูก็อึ้ง
ซูเป่ยรู้สึกแปลกๆ
ดวงตาของคุณนายซูสั่นเล็กน้อย ใบหน้าของเธอเต็มไปด้วยหนังไก่เปลี่ยนเป็นสีขาว
"หัวหน้าเฉียน ไอเวรนี่แหละ นี่แหละคือสุนัขนั่น! เร็ว รีบจัดการเขา เร็ว!" ซูจางหยางไม่รู้เรื่อง ชี้และตะโกนไปที่หลินหยาง
เมื่อสิ้นเสียง หัวหน้าเฉียนก็เดินมาด้านหน้า ตบฝ่ามือลงบนหน้าของซูจางหยาง
แปะ!
ฝ่ามือนี่รุนแรงมาก ซูจางหยางรับไม่ไหว คุกเข่าลงบนพื้นทันใด มีเลือดไหลออกมาพร้อมกันฟันสองซี่
ซูจางหยางเวียนหัว
"หัวหน้าเฉียน! คุณ...คุณทำอะไร?" ซูเป่ยตัวสั่น ตะโกนอย่างร้อนรน
"หลินหยางเป็นสหายของผม กลุ่มสุนัขของพวกคุณ ไม่เพียงแต่ด่าสหายของผม ยังจะให้ผมทำร้ายเขาอีกหรอ? ผมจะจัดการพวกคุณ!" เฉียนจือถงพูดด้วยความโมโห และเตะซูจางหยางอย่างรุนแรงสองครั้ง
"อ๊า! ช่วยด้วย!"
ซูจางหยางร้องออกมาโดยตรง
คนตระกูลซูสีหน้าเปล่ียน
"หยุด!" คุณนายซูตะโกนออกมา
เฉียนจือถงเหลือบมองคุณนายซูและถอยไป
"หลินหยาง นี่คือเรื่องที่คุณสร้างขึ้นใช่ไหม?" คุณนายซูจ้องหลินหยาง
"ใช่!"
"ดี! ดี! หลินหยาง คุณมีดี เหมือนว่าฉันจะประเมินคุณต่ำไป!" คุณนายซูโกรธ
"การแสดงยังไม่จบ" หลินหยางพูด
"หลินหยาง คุณอย่าได้ใจเกินไป ตระกูลซูของพวกเราไม่เหมือนเดิม ฉันไม่รู้ว่าคุณใช้วิธีอะไรถึงได้เป็นเพื่อนกับเฉียนจือถงได้ แต่ฉันบอกคุณให้ ตระกูลซูของพวกเราไม่ใช่สิ่งที่จะหาเรื่องง่ายๆ ได้ วันนี้คุณทำร้ายคนของพวกเรา ด่าพวกเรา หลังจากนี้คุณต้องชดใช้หลายเท่า!" คุณนายซูกัดฟัน
"นั่นหมายความตระกูลซูจะอยู่รอดจากวันนี้ไปได้"
"ยังมีอะไรอีกก็ใช้ออกมา!" คุณนายซูอยากจะเห็นว่าหลินหยางจะจัดการตระกูลซูยังไง!" คุณนายไม่เชื่อหลินหยางอย่างเห็นได้ชัด
จากนั้นไม่นานมีคนอีกกลุ่มหนึ่งเข้ามา
เมื่อพวกเขาเห็นคนกลุ่มนี้ หัวใจของตระกูลซูก็จมดิ่งลงสู่ก้นบึ้งทันที
"หัวหน้าจาง?"
"หัวหน้าเฉิน?"
"หัวหน้าหว่าน?"
"พวกคุณ...มาทำไมกัน?"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา
อยากอ่านต่อ...
เขียนดีอ่านสนุกครับ...
D...
ทำไมบางตอนเนื้อหาหายไปหมดเหลืออยู่แค่ไม่ถึง6บรรทัดเลย...
หลินหยาง...ผมอยากบอกว่า คุณมันกระจอก 5555...
บทหาย...
หายย...
เกิดอะไรขึ้นกับเว็บหรือป่าวครับ ข้อความไม่ครบหลายเรื่องเลย...
ตระกูลซูน่ารังเกียจมาก ส่วนซูเหยียน คนทั้งตระกูลรังแกเอาเปรียบกลายเป็นของเล่น ก็ทนอยู่นะ พ่อกับแม่ก็ไม่สนใจลูกเลยเอาใจแต่คุณย่าคุณย่า แยกบ้านไม่เป็นหรอ...