สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 70

หลินหยางรับ พยักหน้า จากนั้นก็วางสาย

คุณนายซูรู้สึกแปลกๆ ริมฝีปากสั่น： “คุณ...คุณยังมีอะไรอีก?"

"สุดท้ายแล้ว..." หลินหยางพูด

เมื่อสิ้นเสียง

ติ้งติ้ง...ติ้งติ้ง

เสียงโทรศัพท์ของซูไท่ก็ดังขึ้นมา

ซูไท่รับโทรศัทพ์ จากนั้นสักพัก หน้าของเขาก็ถอดสี

"อาไท่ เป็นอะไร?" คุณนายซูรีบถาม เสียงของเธอสั่น

"บริษัทของเรา...ถูกซื้อไปแล้ว!" ซูไท่พูดเสียงสั่น

"อะไรนะ?"

คุณนายอึ้ง

"ยินดีด้วย คุณมีส่วนเกี่ยวข้องกับร้านขายยาของซูกุ้ย บริษัทของพวกคุณถูกซื้อแล้ว ดังนั้นควรจ่ายค่าชดเชยให้ผู้ป่วย แค่นี้คงไม่เป็นอะไรมั้ง?"

หลินหยางมองคนทั้งบ้านอย่างว่างเปล่า

คำพูดของเขาเหมือนคมดาบที่ทิ่มแทงเข้าไปในหัวใจของคนตระกูลซู

ญาติๆ ตระกูลซูแทบจะหยุดหายใจ

วิญญาณของทุกคนเหมือนกับหลุดออกมา

คุณนายซูเอนหลังบนเก้าอี้ราวกับเป็นอัมพาต

ช่วงเวลาที่หลินหยางเข้ามา ตระกูลซูหมดสิ้นทุกอย่าง

ตระกูลถูกทำลายอย่างแท้จริง!

"คุณคือใครกันแน่?" เธอมองหลินหยางอย่างไร้อารมณ์และพูด

"ผมหรอ? ลูกเขยตระกูลซู"

"คุณไม่ใช่!"

คุณนายซูตะโกนออกมาเสียงดัง

ทุกคนในตระกูลซูหันหน้าไปจ้องมองหลินหยางตามเสียงนั้น จากนั้นก็ตระหนักได้ทันที...

ชายผู้นี้ที่ล้มล้างตระกูลซูทั้งหมด!

เป็นลูกเขยไร้ค่าของตระกูลซูจริงๆ หรอ...?

คนตระกูลซูอึ้ง!

พวกเขาไม่รู้จักลูกเขยตระกูลซูคนนี้

ทนายอันดับหนึ่งของเจียงเฉิน หัวหน้าต่างๆ เข้าซื้อกิจการของหยางหัวกรุ๊ป...

คนเหล่านี้ เรื่องเหล่านี้...ยังไงก็ไม่สามารถเกี่ยวกับหลินหยางได้...

ทุกคนคิดว่ากำลังฝันไป

บรรยากาศในห้องโถงกดดัน!

ในที่สุดซูเหม่ยซินก็ทนไม่ไหว!

"หลินหยาง คุณจะทำแบบนี้ไม่ได้ ปล่อยพวกเราไปเถอะ!"

เธอกรีดร้องและรีบวิ่งไปกอดขาของหลินหลาง

"ครึ่งชั่วโมงก่อนหน้านี้ ผมมาที่นี่ไม่มีสิทธิ์แม้แต่จะนั่งลง แต่ตอนนี้คุณกลับมาร้องขอผม ไม่แปลกไปหรอ?" หลินหยางถาม

ซูเหม่ยซินหน้าซีด

"หลินหยาง คุณอยากจะฆ่าแกงตระกูลซูของพวกเราจริงๆ หรอ?" คุณนายซูมองเขาและพูดด้วยเสียงสั่น: "ไม่ว่ายังไง พวกเราก็เป็นครอบครัวเดียวกันนะ...คุณทำแบบนี้ทำไม? หรือว่าคุณไม่ได้มีความทรงจำเกี่ยวกับพวกเราเลย?"

"แล้เมื่อกี้พวกคุณเห็นครอบครัวของผมเป็นอะไร? คุณเห็นว่าพวกเราเป็นญาติไหม? คุณทำร้ายลูกชายของคุณ ให้เขาได้ชีวิตครึ่งชีวิตอยู่ในคุก หลานสาวของคุณมาร้องขอความเมตตา แต่คุณกลับทำตัวสูงส่ง ตบหน้า ตอนนั้นพวกคุณคิดว่าพวกเราเป็นครอบครัวเดียวกันไหม?" หลินหยางถามอย่างจริงจัง

คุณนายซูพูดไม่ออก

หลินหยางไม่ใช่คนตระกูลซู

เขาโดนตระกูลซูถากถวงมาโดยตลอด สำหรับตระกูลนี้ เขาไม่เคยมีความทรงจำอะไรด้วย เขาไม่สนใจคนเหล่านี้

คนตระกูลซูรู้ หลินหยางไม่ปล่อยพวกเขาไปแน่

ตระกูลซูจบกันแล้ว!

จบแล้ว!

ทุกอย่างตระกูลซูจบสิ้น

"มอบซูเป่ยและซูกุ้ยให้ตำรวจเถอะ" หลินหยางโบกมือ

"รับทราบ คุณหลิน"

หัวหน้าเหล่านั้นพยักหน้า เดินไปหาซูเป่ยและซูกุ้ยที่นั่งอยู่บนพื้น

"ไปกับพวกเราเถอะ! ถ้ายอมจำนน โทษอาจจะลดลง!"

"ไม่! ผมไม่อยากติดคุก! ผมไม่อยากติดคุก! คุณย่า ช่วยผม ย่าช่วยผมด้วย!" ซูจางหยางฟื้นขึ้นมาทันทีและกรีดร้องด้วยความตื่นตระหนก

"ย่า!"