พูดจบ นายท่านสองตระกูลหลิวหันกลับมาพูดกับคุณนายซูด้วยน้ำเสียงที่เคร่งขรึม "คุณนายซู ไม่ต้องลังเลอีกแล้ว ผมรู้ว่าสูตรอยู่กับคุณ ถ้าหากคุณยินดีที่จะมอบมันให้กับตระกูลหลิวของเรา ผมหลิวเซียวเซิงสามารถรับประกันตรงนี้เลย ผมไม่เพียงแต่จะช่วยให้ตระกูลซูของพวกคุณกลับมายิ่งใหญ่อีกครั้ง ผมยังจะจัดการไอ้ทรยศหลินหยางให้สาสม ทำให้เขามาคุกเข่าต่อหน้าพวกคุณ ทำให้เขาต้องทรมานตายทั้งเป็น!"
หลังจากพูดจบ ทุกคนที่อยู่ภายในบ้านดูตกตะลึงมาก
"สูตร? สูตรอะไร?"
สีหน้าแต่ละคนดูไม่อยากเชื่อ
มีเพียงคุณนายซูที่กรอกตาไปมาสักพักแล้วพูดด้วยน้ำเสียงที่เย็นชา "คุณไปรู้เรื่องสูตรมาจากไหน?"
"ซูจางหยาง!" นายท่านสองตระกูลหลิวพูดด้วยน้ำเสียงที่เรียบเฉย "ไม่อย่างนั้นคุณคิดว่าเขาจะสามารถทำบัตรสมาชิกวีไอพีในร้านอาหารของผมเหรอ?"
ซูจางหยางได้ยินแบบนี้ เขารีบหดคอของตัวเองลงไม่กล้าพูดอะไรทันที
คุณนายซูหันไปเบิกตากว้างใส่ซูจางหยางแวบหนึ่ง หลังจากนั้นพูดด้วยน้ำเสียงที่เคร่งขรึม "สูตรที่ว่ามันเป็นสูตรยา ที่ฉันต้องการทำกำไรจำนวนมหาศาลอย่างบ้าคลั่งให้กับตระกูลซู ทั้งหมดก็เพื่อต้องการให้ตระกูลซูมีกำลังพอที่จะผลิตยาตัวนี้ แต่ตอนนี้ดูเหมือนฉันไม่สามารถทำแผนการนี้ให้เป็นจริงได้แล้ว เรื่องมันมาถึงขนาดนี้คงทำได้แต่ต้องสละเรือกลางทาง "
พูดจบ คุณนายซูลุกขึ้นยืนเปิดฝาครอบที่อยู่บนปลายสุดของไม้เท้า หลังจากนั้นนำกระดาษสีเหลือซีดแผ่นหนึ่งออกมา
บนกระดาษสีเหลืองมีตัวอักษรเรียงรายเป็นแถว ไม่รู้ว่าเป็นของจากราชวงศ์ไหน
นายท่านสองตระกูลหลิวเห็นแล้วตาลุกวาวเป็นประกายทันที
"นี่ก็คือไพ่ตายที่คุณใช้ข่มขู่ผมเหรอ?" หลินหยางถาม
"ใช่" คุณนายซูพูดด้วยน้ำเสียงที่เย็นชา "หลินหยาง ถ้าตอนนี้แกคุกเข่าลงแล้วทำตามที่ฉันบอกก่อนหน้านี้ จ่ายเงินก้อนโตให้กับตระกูลซู หลังจากนั้นยกฟ้องทุกข้อกล่าวหาของซูเป่ยและซูกุ้ย ถ้าเป็นแบบนั้น ฉันสามารถไม่มอบสูตรยานี้ให้กับหลิวเซียวเซิง ไม่อย่างนั้น เมื่อไหร่ที่ฉันมอบสูตรยาให้กับเขา แกก็จะโดนตระกูลหลิวตามเล่นงานอย่างบ้าคลั่ง! แกจะตายอย่างที่ไร้ฝังศพ หรือแม้กระทั่งพวกซูเหยียนก็จะไม่มีวันได้ใช้ชีวิตที่สงบสุข แกแน่ใจเหรอว่าต้องการแบบนี้?"
นี่เป็นไพ่ตายสุดท้ายของคุณนายซู!
คนเจ้าเล่ห์มักจะมีทางเลือกที่สามเสมอ
คุณนายซูก็เป็นหนึ่งในนั้น
คุณนายซูก็ไม่ได้อยากมอบสูตรยานี้ออกไปจริง
อย่างไรก็ตามนี่คือความหวังของเธอ และเป็นความหวังที่ตระกูลซูจะได้ทะยานขึ้นท้องฟ้า
ดังนั้นคุณนายซูจึงคิดวางแผนจะข่มขู่หลินหยางเพื่อช่วยคนก่อน หลังจากนั้นค่อยรับเงินลงทุนก้อนโต ทำให้ตระกูลซูผงาดอีกครั้ง
นี่ต้องเป็นคนโลภขนาดไหนถึงจะทำได้
แต่คุณนายซูเชื่อว่าถ้าหากหลินหยางไม่ใช่คนโง่เขาจะต้องตอบตกลงแน่นอน
ไม่อย่างนั้นถึงหลินหยางจะร้ายกาจมากแค่ไหน เขาไม่มีทางรับมือกับการเล่นงานของตระกูลหลิวได้อย่างแน่นอน
อย่างไรก็ตาม…นี่คือเมืองเจียงเฉิน!
เป็นถิ่นของเขานายท่านสองตระกูลหลิว!
แต่ว่า…เผชิญหน้ากับคำถามของคุณนายซู หลินหยางตอบกลับโดยแทบจะไม่ลังเลแม้แต่นิดเดียว
"ผมขอปฏิเสธ"
ลมหายใจของทุกคนที่อยู่ในเหตุการชะงัก
"แกพูดว่าอะไรนะ?"
"ได้! ได้! ได้! ดีมาก! หลินหยาง เรื่องนี้แกเป็นคนตัดสินใจเองอย่าโทษคนอื่นก็แล้วกัน ในเมื่อแกต้องการให้ตระกูลซูล่มจม งั้นตระกูลซูก็ไม่มีทางให้แกอยู่อย่างมีความสุข!" คุณนายซูโกรธจนหัวเราะ เธอพยักหน้าอย่างต่อเนื่องพร้อมกับมอบสูตรยาให้นายท่านสองตระกูลหลิว
"เซียวเซิง! ฉันไม่สนว่าคุณจะใช้วิธีแบบไหน ฉันไม่สนว่าคุณจะทำยังไง อย่าปล่อยให้มันมีชีวิตที่สุขสบายเด็ดขาด! ฉันต้องการให้ไอ้สุนัขตัวนี้ล่มจมไปทั้งครอบครัว!" คุณนายซูตะคอกอย่างเกรี้ยวกราด น้ำเสียงของเธอแหบแห้งจนเริ่มแหลม
เหมือนกับปีศาจคำราม
คำสาปแช่งดังก้องไปทั่วคฤหาสน์ตระกูลซู ผู้คนฟังจนรู้สึกหนังศีรษะชา
ทุกคนรู้ดี คุณนายซูตัดสินใจไม่ตายไม่ยอมเลิกราแน่นอน!
"ก็แค่เรื่องเล็ก! คุณนายวางใจเถอะ" นายท่านสองตระกูลหลิวรับสูตรยามาด้วยสีหน้าที่นิ่งสงบ หลังจากนั้นหรี่ตาลงมองไปทางหลินหยางแล้วพูด "ความจริงถึงคุณนายซูจะไม่พูด คนคนนี้ก็อยู่ได้อีกไม่นานแล้ว ถ้าผมหลิวเซียวเซิงไม่จัดการมัน คนทั้งเมืองเจียงเฉินต้องหัวเราะเยาะผมแน่นอน"
"เหอเหอ หลินหยาง นายตายแน่!"
ซูเหม่ยซินเริ่มกลับมาดูเย่อหยิ่งอีกครั้ง เธอพูดเสียงแหลม
"เอาล่ะ ถึงเวลาจัดการเรื่องทั้งหมดแล้ว"
หลิวเซียวเซิงหันไปมองทางทนายคังแล้วพูดด้วยน้ำเสียงที่เรียบเฉย "คังเจียห่าว ใจก็ไม่เบานี่คุณ? ถึงขั้นกล้าเป็นศัตรูกับผมแล้วเหรอ?"
"นายท่านสอง ผม…" สีหน้าของคังเจียห่าวเปลี่ยนไปทันที
หลินหยางขมวดคิ้ว
"ไสหัวไปเถอะ มาจากไหนก็ไสหัวกลับไปที่นั่น"
"ครับ…ครับ…"
คังเจียงห่าวรีบพยักหน้าหันหลังแล้วเดินออกไปทันที ตอนที่เดินผ่านหลินหยางเขาก้มหน้าลงแล้วพูด "คุณหลิน ต้องขออภัย"
"คุณเป็นอะไรไป?" หลินหยางถามด้วยน้ำเสียงที่เรียบเฉย
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา
D...
ทำไมบางตอนเนื้อหาหายไปหมดเหลืออยู่แค่ไม่ถึง6บรรทัดเลย...
หลินหยาง...ผมอยากบอกว่า คุณมันกระจอก 5555...
บทหาย...
หายย...
เกิดอะไรขึ้นกับเว็บหรือป่าวครับ ข้อความไม่ครบหลายเรื่องเลย...
ตระกูลซูน่ารังเกียจมาก ส่วนซูเหยียน คนทั้งตระกูลรังแกเอาเปรียบกลายเป็นของเล่น ก็ทนอยู่นะ พ่อกับแม่ก็ไม่สนใจลูกเลยเอาใจแต่คุณย่าคุณย่า แยกบ้านไม่เป็นหรอ...