สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 72

สรุปบท บทที่ 72 คุณยังมีเวลาเหลืออีกหนึ่งวัน: สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา

สรุปเนื้อหา บทที่ 72 คุณยังมีเวลาเหลืออีกหนึ่งวัน – สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา โดย เฮยเย่เต๋ถอง

บท บทที่ 72 คุณยังมีเวลาเหลืออีกหนึ่งวัน ของ สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา ในหมวดนิยายนิยายปัจจุบัน เป็นตอนที่โดดเด่นด้วยการพัฒนาเนื้อเรื่อง และเปิดเผยแก่นแท้ของตัวละคร เขียนโดย เฮยเย่เต๋ถอง อย่างมีศิลป์และชั้นเชิง ใครที่อ่านถึงตรงนี้แล้ว รับรองว่าต้องติดตามตอนต่อไปทันที

"นายไม่ใช่คนไร้ประโยชน์เหมือนเมื่อก่อนแล้ว และนายก็มีเส้นสายเป็นของตัวเอง แต่น่าเสียดาย นายหาเรื่องผิดคนแล้ว ถึงนายจะรู้จักบุคคลสำคัญหลายคน แต่นั้นก็ไม่ได้แปลว่านายจะสามารถทำอะไรตระกูลซู! เพราะท้ายที่สุดแล้ว นายก็ยังคงเป็นคนไร้ค่าในสายตาของพวกเรา!" ซูเจินยิ้มแล้วพูดจาถากถาง

ในแววตาของพวกเขาเต็มไปด้วยความมีชัย ถากถางและรังเกียจ!

"หลินหยาง ไม่ต้องรีบร้อน วันนี้ผมจะปล่อยคุณไปก่อน หนทางข้างหน้ายังอีกยาวไกล พวกเราค่อยๆเล่นเกมก็ได้" นายท่านสองตระกูลหลิวพูด

"ไม่มีวันข้างหน้าอีกแล้ว"

หลินหยางยกนิ้วขึ้นหนึ่งนิ้วแล้วพูดด้วยน้ำเสียงที่เรียบเฉย "คุณยังมีเวลาอีกแค่วันเดียว"

"วันเดียว? หมายความว่ายังไง?" นายท่านสองตระกูลหลิวรู้สึกอึ้ง

"หลังจากนี้หนึ่งวัน ตระกูลซูจะล่มจม และคุณจะมาขอโทษผมถึงบ้าน!" หลินหยางพูด

"ผม?" นายท่านสองเบิกตากว้าง หัวเราะฮ่าฮ่า "ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า ผมหลิวเซียวเซิงจะไปขอโทษคนไร้ประโยชน์อย่างคุณ? คุณคิดว่าตัวเองเป็นใคร? คุณคู่ควรด้วยเหรอ? ถ้าผมไปขอโทษคุณ ผมหลิวเซียวเซิงจะกินโต๊ะที่อยู่ตรงหน้าให้หมดเลย!"

คนของตระกูลซูก็ระเบิดเสียงหัวเราะออกมาเหมือนกัน

จนกระทั่งถึงตอนนี้ หลินหยางพูดขึ้น

"ผิดอย่างมหันต์!"

คำพูดประโยคนี้ ทำให้เสียงหัวเราะของนายท่านสองตระกูลหลิวและคนของตระกูลซูหยุดชะงัก

"หมายความว่ายังไง?"

"มีอยู่สามเรื่องที่ผมต้องพูดให้ชัดเจนก่อน!" หลินหยางยื่นนิ้วออกมาสามนิ้ว!

"สามเรื่องไหน?" ไม่รู้ใครเป็นคนถามออกมาโดยไม่รู้ตัว

"หนึ่ง หลิวเซียวเซิงไม่ได้ช่วยตระกูลซูเอาไว้ ตระกูลซูยังคงไม่เหลืออะไรแล้ว!"

"สอง สูตรยาที่ตระกูลหลิวได้ไปไม่มีประโยชน์!"

"สาม หม่าไห่ไม่ใช่ที่พึ่งพิงของผม ผมต่างหากที่เป็นที่พึ่งพิงของหม่าไห่! "

หลินหยางพูดด้วยน้ำเสียงที่เรียบเฉย แววตาเต็มไปด้วยความมั่นใจ

ทุกคนตกตะลึง หลังจากนั้น…

"ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า…"

เสียงหัวเราะดังก้องไปทั่วห้องโถงของบ้านตระกูลซู

"คุณย่า หลินหยางคงจะบ้าไปแล้วมั้ง! เขาถึงขั้นบอกว่าตัวเองเป็นที่พึ่งพิงของหม่าไห่?" ซูเหม๋ยซินหัวเราะแล้วพูด

"ต้องเป็นเพราะทนแรงกดดันไม่ไหวแน่นอน!" ซูเจินยิ้มแล้วพูด

"ไม่อย่างนั้นล่ะ? อุตส่าห์เตรียมพร้อมทุกอย่างเพื่อมาเล่นงานตระกูลซู แต่ตอนจบกลับปล่อยเป็นแบบนี้ เป็นใครก็รับไม่ไหวเหมือนกันนั่นแหละ!"

คุณนายซูส่ายหัว สีหน้าของเธอดูน่ากลัว "เรื่องนี้จะโทษคนอื่นไม่ได้ หลินหยาง มันต้องโทษที่แกเลือกศัตรูผิดคน!"

"คอยดูพรุ่งนี้ก็แล้วกัน"

หลินหยางขี้เกียจอธิบาย

"พรุ่งนี้ เมืองเจียงเฉินไม่มีที่ที่ให้คุณยืนแล้ว ถ้าหากผมเป็นคุณ ผมคงจะรีบหอบข้าวของพาเมียของตัวเองหนีไปอยู่ที่อื่นแล้ว!" หลิวเซียวเซิงพูดด้วยน้ำเสียงที่สงบนิ่ง

เหมือนเป็นการแจ้งเตือน แต่ยิ่งเหมือนคำพิพากษา!

หลินหยางหันหลังเดินจากไปโดยไม่พูดอะไร

คนของตระกูลซูส่งเสียงเฮดีใจ

คุณนายซูจัดงานเลี้ยงต้อนรับนายท่านสองตระกูลหลิว

วินาทีนี้ นายท่านสองตระกูลหลิวกลายเป็นฮีโร่ของตระกูลซู

นายท่านสองตระกูลหลิวดื่มเพียงไม่กี่แก้ว หลังจากนั้นรีบตรงกับบ้านตระกูลหลิวทันที เขาเริ่มทำการวิจัยเกี่ยวกับสูตรยาภายในคืนนั้น

ตระกูลซูได้สูตรยามาแต่ไม่กล้าใช้ เพราะพวกเขามีความสามารถที่ไม่พอ ทันทีที่เปิดเผยเรื่องของสูตรยา จะต้องมีคนใหญ่คนโตมาบีบคั้นแบ่งผลประโยชน์กับพวกเขา เพราะแบบนี้คุณนายซูจึงหวังว่ารอจนกระทั่งตระกูลซูมีกำลังที่เพียงพอแล้วค่อยใช้สูตรยา แต่น่าเสียดายตอนนี้ตระกูลหลิวได้รับผลประโยชน์ไปเต็มๆ

นายท่านสองตระกูลหลิวกลับมาถึงบ้านเรียกประชุมคนในตระกูลเพื่อหารือเกี่ยวกับการเปิดโรงงานผลิตยาทันที ตามความหมายของเขายิ่งเร็วยิ่งดี เขาไม่กล้ารับประกันว่าคุณนายซูจะคัดลอกสูตรยาไว้หรือเปล่า ถ้าหากคุณนายซูเอาสูตรยาไปขายให้คนอื่นอีกที เมื่อเป็นแบบนั้นตระกูลซูจะพลาดโอกาสครั้งใหญ่

"น้องสอง ทำดีมาก! นี่เป็นโอกาสครั้งสำคัญของตระกูลหลิว! พวกเราจะต้องคว้ามันเอาไว้ให้ดี!"

"พี่ใหญ่ ตอนนี้ไม่ใช่เวลามาพูดเรื่องนี้ รีบระดมทุน ติดต่อสถานที่ วัตถุดิบและแพทย์อย่างเร่งด่วน! คืนนี้ไม่ต้องนอนแล้ว สิ่งสำคัญที่สุดในตอนนี้คือผลิตสินค้าออกมาให้เร็วที่สุด หลังจากนั้นจดสิทธิบัตรแล้วปล่อยสู่ตลาด!"

"ไม่มีปัญหา!"

หลังจากที่ปรึกษากันเรียบร้อยแล้ว คนของตระกูลซูเริ่มเคลื่อนไหวทันที

หลังจากทำงานหนักมาตลอดทั้งคืน นายท่านสองกลับถึงวิลล่าของตัวเองด้วยความเหนื่อยล้า เขาตั้งใจว่าจะนอนหลับฝันดีสักงีบ

ด้วยสถานภาพการตลาดปัจจุบันของเขา เขาสามารถจัดการทุกอย่างได้ภายในเวลาสามวัน

แต่แล้วรุ่งเช้าวันที่สอง มีข่าวสำคัญแพร่กระจายไปทั่วเมืองเจียงเฉิน

โรงงานผลิตยาหยางหัวสามารถวิจัยพัฒนายารักษาโรคเส้นเลือดในสมองตีบได้สำเร็จ และได้จดสิทธิบัตรระดับนานาชาติเรียบร้อยแล้ว!

และในขณะเดียวกัน ตงกวงกรุ๊ปที่หม่าไห่ก่อตั้งขึ้นได้เข้าร่วมกับบริษัทหยางหัวอย่างเป็นทางการ อดีตประธานหม่าไห่กลายเป็นผู้จัดการฝ่ายผลิตภัณฑ์

ทันทีที่เรื่องนี้แพร่กระจายออกไป สะเทือนไปทั่วทั้งเมืองเจียงเฉิน

"ประธานหม่า คุณช่วยอธิบายได้หรือเปล่า?"

พวกนักข่าวพากันถามอย่างบ้าคลั่ง

"ผมไม่สามารถบอกอะไรมากกว่านี้!" หม่าไห่ปฏิเสธแล้วเดินเข้าไปในสำนักงานอย่างรวดเร็ว

หลังจากนั้นมีข่าวแพร่กระจายไปทั่วอินเตอร์เน็ต

"บุคคลลึกลับมาเยือนเจียงเฉิน ก่อตั้งบริษัทหยางหัวกรุ๊ป!"

"บริษัทหน้าใหม่ได้รับการจดสิทธิบัตรระดับนานาชาติ เป็นผลิตภัณฑ์ที่สามารถพลิกโฉมหน้าประวัติศาสตร์ครั้งใหม่"

"ตกลงประธานของหยางหัวกรุ๊ปเป็นผู้วิเศษมาจากไหน? ทำไมหม่าไห่ถึงยอมศิโรราบให้กับเขาแต่โดยดี?"

"ตระกูลหม่ายอมเป็นเพียงผู้ติดตาม เหตุผลคือ…"

พาดหัวข่าวแต่ละเว็บไซต์แต่ละสำนักพิมพ์แข่งกันพูดเกินจริง ดึงดูดความสนใจของคนทั้งเมืองเจียงเฉินหรือแม้กระทั่งทั่วประเทศจีน และถึงขั้นสามารถทำให้ทุกคนลืมเรื่องการแข่งขันที่พ่ายแพ้ให้กับแพทย์เกาหลีก่อนหน้านี้

ตอนนี้ ภายในวิลล่าตระกูลหลิว

นายท่านสองถูกหนังสือพิมพ์ที่ได้รับเมื่อเช้าไว้ในมือ เขาจ้องมองเนื้อหาบนหนังสือพิมพ์ด้วยความเหม่อลอย ราวกับวิญญาณของตัวเองออกจากร่างไปแล้ว

"ลุง…ลุงสอง…โรงงานของพวกเรา…ยังจะทำต่ออีกหรือเปล่า?" มีชายหนุ่มคนหนึ่งถามด้วยเสียงที่สั่นเทา

"ทำบ้านแกสิ! ไม่กลัวคนอื่นฟ้องหรือยังไง!" นายท่านสองโยนหนังสือพิมพ์ใส่หน้าเขา

ผู้ชายคนนั้นยืนอยู่ตรงนั้นไม่กล้าพูดอะไรแม้แต่คำเดียว

"ไป ไปหาคุณนายซู!" นายท่านสองตระกูลหลิวลุกขึ้นอย่างกะทันหัน ขับรถตรงไปที่คฤหาสน์ตระกูลซูด้วยความโกรธโดยตรง

ตอนนี้ ภายในคฤหาสน์ของตระกูลซูถูกตกแต่งด้วยโคมไฟที่สวยงาม เหมือนกำลังจะจัดงานเลี้ยงอะไรสักอย่าง

ตามคำพูดของซูเจิน ต้องฉลอง

ถึงแม้ซูกุ้ยและซูเป่ยยังถูกขังอยู่ในกรมตำรวจ แต่ด้วยความสามารถของนายท่านสองตระกูลหลิว วันนี้จะต้องได้กลับมาแน่นอน

ผ่านพ้นวันนี้ไป ตระกูลซูจะไม่ใช่ตระกูลซูในอดีตอีกต่อไป

ถึงแม้จะสูญเสียสูตรยาไปแล้ว แต่คุณนายซูได้ตัดสินใจพึ่งพาร่มเงาต้นไม้ใหญ่อย่างตระกูลหลิว ตระกูลหลิวทะยานขึ้นสู่ท้องฟ้า แล้วมีเหรอที่ตระกูลซูจะอยู่ตรงที่เดิม?

"คุณย่า!"

"คุณย่า!"

"แม่ ออกมาทำไมเหรอ?"

ญาติพี่น้องของตระกูลซูต่างพากันยิ้มแย้มหลังจากที่เห็นคุณนายซูเดินออกมา

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา