สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 699

"ไม่ต้องกังวล แม้ว่าพ่อของหวู่เหิงจะเป็นรองเจ้าสำนัก แต่ผมก็เชื่อว่าอาวุโสและแม้แต่หัวหน้าก็ต้องมีความยุติธรรม ผมเดิมเป็นคนมีมโนธรรมที่ชัดเจน ทำไมต้องกลัวพวกเขาด้วย? อีกทั้งอาจารย์เขาต้องตกอยู่ในสภาพแบบนี้เพราะผม ผมต้องรับผิดชอบเรื่องนี้!" ลี่หวู่จี๋กล่าวอย่างชอบธรรม

"แต่ปัญหาคือคุณสูญเสียศิลปะการต่อสู้ไปทั้งหมด ถ้าสำนักยืนข้างคุณก็สามารถลงโทษหวู่เหิง คุณคิดว่าสำนักฉี๋หลินจะยอมลงโทษอัจฉริยะคนหนึ่งเพื่อคนไร้ประโยชน์ที่ไม่สามารถใช้ศิลปะการต่อสู้ได้แม้แต่นิดเดียวเลยหรอ? ดังนั้นถ้าคุณคิดจะเผชิญหน้าก็คงมีจุดจบอย่างเดียว คือคุณต้องยอมจำนนรับโทษ! คุณยังมองไม่ออกหรอ?" หลินหยางพูดอย่างจริงจัง

ลี่หวู่จี๋ขมวดคิ้ว กัดฟันอย่างลับๆ: "งั้น...คุณหลิน ตอนนี้ผมควรทำยังไง?"

"ยังไม่ต้องคิดเกี่ยวกับอาจารย์ของคุณ ตอนนี้คุณยังไม่สามารถป้องกันตัวเองได้ และคิดว่าจะออกไปจากที่นี่ยังไง สำหรับผม ผมมาเพื่อแลกเปลี่ยนหญ้าเทียนซวน! จะไม่เข้าไปยุ่งเรื่องในสำนักของพวกคุณ" หลินหยางส่ายหัว

ดวงตาของลี่หวู่จี๋ลดลงเล็กน้อย

แน่นอน หลินหยางจะไม่ช่วยเขา ถ้าพูดถึงเรื่องหนี้ชีวิต หลินหยางทำให้เขาฟื้นฟูจนเดินได้ ก็นับว่าพอแล้ว ไม่สามารถช่วยเขาหาเรื่องสำนักฉี๋หลินได้

"โอเค หมอเทวดาหลิน งั้นผมขอตัวไปจัดการเรื่องนี้ก่อน ผมไม่รีบ คุณเป็นคนนอก แน่นอนคุณไม่ควรเข้ามายุ่ง ผมจะคิดวิธีจัดการเอง" ลี่หวู่จี๋พูดอย่างเฉยเมย

"เจ้าสำนักมาแล้ว!"

มีเสียงตะโกนดังขึ้นในเวลานี้

จากนั้นก็เห็นหลายร่างเดินเข้ามา

หลินหยางหันหน้าไปมอง

ใบหน้าที่สง่างาม ผมขาวและสวมชุดคลุมยาว

ใบหน้าของชายผู้นั้นเต็มไปด้วยออร่า สีหน้าของเขาไม่มีความโกรธเกลียด ยากที่จะคาดเดาได้ มองแปปเดียวก็รู้ว่าเป็นยอดฝีมือ อีกทั้งไม่ใช่ศิลปะการต่อสู้ธรรมดา แต่เป็นศิลปะการต่อสู้แบบโบราณ

คนรอบข้างบางคนก็เป็นเช่นนี้เหมือนกัน

อย่างไรก็ตาม มีคนหนึ่งที่ดึงดูดความสนใจของหลินหยาง

ชายผู้นี้แต่งกายด้วยเสื้อผ้าหรูหรา เช่นเดียวกับคนรอบข้าง เขาแต่งตัวในสไตล์โบราณ เขาดูเหมือนอายุห้าสิบ แต่ทันทีที่เข้าประตู ดวงตาของเขาก็จับจ้องไปที่ร่างของลี่หวู่จี๋ สัมผัสได้ถึงไอหนาวเย็น

"เข้าพบเจ้าสำนัก เข้าพบรองเจ้าสำนัก เขาพบทุกท่าน"

ศิษย์ของสำนักรวมทั้งลี่หวู่จี๋แสดงท่าทางอย่างมีมารยาท

"ทุกคนทำตัวตามสบาย!"

เจ้าสำนักฉี๋หลินโบกมือและนั่งลงบนตำแหน่งเก้าอี้ของตัวเอง

คนที่เหลือนั่งลง

และชายผู้มีสายตาเย็นชาก็นั่งลงบนตำแหน่งของรองเจ้าสำนัก

หลินหยางขมวดคิ้วเล็กน้อย

เจ้าสำนักฉี๋หลินหันหน้ามองลี่หวู่จี๋ จากนั้นก็กวาดสายตามองหลินหยางและเอ่ยปาก: "คนนี้คือใคร?"

"ตอบกลับเจ้าสำนัก คนนี้คือหมอเทวดาหลินผู้ยิ่งใหญ่ ที่เขามาที่นี่เพื่อต้องการขอหญ้าเทียนซวนจากคุณ!" ลี่หวู่จี๋กำหมัดพูด

"ดังนั้นคุณเป็นคนพาคนนี้มาหรอ?" หลิวกุยรองเจ้าสำนักกระแทกเสียงอย่างเย็นชา

ดวงตาของลี่หวู่จี๋ขุ่นมัว แต่ก็ตอบกลับไป: "รองเจ้าสำนัก ใช่"

"ลี่หวู่จี๋ คุณนี่กล้าจริงๆ! กล้าพาคนนอกมาที่สำนักฉี๋หลินตามอำเภอใจ! คุณไม่รู้กฎของสำนักฉี๋หลินหรอ? ?" หลิวกุยตะโกน: "ลี่หวู่จี๋ คุณรู้ความผิดไหม? ?"

สีหน้าลี่หวู่จี๋ย่ำแย่ พูดเสียงต่ำ: "รองเจ้าสำนัก หมอเทวดาหลินเป็นหมอเทวดาของโลก ทักษะการปรุงยาของเขาไม่ธรรมดา หวู่จี๋คิดว่าถ้าเจ้าสำนักสามารถรับยาอายุวัฒนะของหมอเทวดาหลินได้ จะทำให้อายุยาวขึ้น และจะเป็นเรื่องที่ดีต่อสำนักฉี๋หลินเช่นกัน!"

"ยาอายุวัฒนะหรอ?"

เมื่อทุกคนได้ยินก็ลงไม่ติด

เห็นได้ชัดว่า พวกเขาเคยได้ยินยาวิเศษนี้

เจ้าสำนักฉี๋หลินเหลือบสายตามองหลินหยางเล็กน้อย

"แม้ว่าสำนักฉี๋หลินจะเป็นสำนักลึกลับ แต่ชื่อเสียงของยาอายุวัฒนะนั้นผมก็เคยได้ยินมาบ้าง ทำไมหรอ? หมอเทวดาหลินนำยาอายุวัฒนะมาหรอ?"

"ถ้าไม่มียาอายุวัฒนะ แล้วทำไมยังกล้ามาสำนักฉี๋หลิน? เจ้าสสำนัก ไม่ทราบว่าคุณสนใจในยาอายุวัฒนะนี้ไหม?" หลินหยางพูด

"คุณต้องการแลกยาอายุวัฒนะกับหญ้าเทียนซวนหรอ?"

"ใช่ ถ้าเจ้าสำนักยินดี พวกเราสามารถแลกเปลี่ยนกันตอนนี้ได้เลย!"

"แต่หญ้าเทียนซวนเป็นของล้ำค่าของสำนักฉี๋หลิน จะอาศัยยาอายุวัฒนะเพียงอย่างเดียวเกรงว่าจะไม่พอในการแลกเปลี่ยน" เจ้าสำนักฉี๋หลินพูดอย่างเฉยเมย

"เจ้าสำนักฉี๋หลินต้องการกี่เม็ด?" หลินหยางพูดด้วยสีหน้าที่ไร้อารมณ์

"อืม...เอาอย่างงี้ หมอเทวดาหลิน ตอนนี้ดึกแล้ว ถ้าเกิดคุณไม่ว่าอะไร วันนี้คุณอยู่ที่นี่สักคืน ผมกับรองเจ้าสำนักและอาวุโสทุกคนจะปรึกษากัน ยังไงหญ้าเทียนซวนก็เป็นของล้ำค่าของสำนักฉี๋หลิน มันไม่ได้เป็นของผมแต่เพียงผู้เดียว หากสามารถแลกเปลี่ยนเพื่อผลประโยชน์ได้ก็ไม่ควรขึ้นอยู่กับเจ้าสำนักอย่างผมเพียงคนเดียว! รอพวกเราปรึกษากันเสร็จและได้ผลสรุป พรุ่งนี้จะให้คำตอบแก่คุณ เป็นยังไง?" เจ้าสำนักเอ่ยปาก