คุณชายหยุนไม่เคยคิดไม่เคยฝัน หมอเทวดาหลินจะให้ตนเองคุกเข่าขอโทษเหลียงเสี่ยวเตี๋ย
ยิ่งไปกว่านั้น…ต้องบันทึกวีดีโอไว้ด้วย!
ต้องการบีบคั้นเขาให้ตายเหรอฦ
ถ้าหากคลิปวีดีโอที่คุกเข่าขอโทษแพร่กระจายไปทั่วมหาวิทยาลัย ทั้งชีวิตของเขาจะเงยหน้าสู้คนอื่นต่อได้ยังไง เขาจะไม่กลายเป็นตัวตลกของคนทั้งเยี้ยนจินเหรอ?
"ลูกผู้ชายฆ่าได้หยามไม่ได้! หมอเทวดาหลิน! คุณทำเกินไปแล้ว!" คุณชายหยุนรู้สึกโกรธมาก ตบโต๊ะแล้วตะคอกเสียงดัง
"ลูกผู้ชายฆ่าได้หยามไม่ได้? คนอย่างคุณคู่ควรที่จะเป็นลูกผู้ชายด้วยเหรอ? คุณมีสิทธิ์อะไรมาเรียกตัวเองแบบนี้?" หลินหยางพูดด้วยน้ำเสียงที่เย็นชา "ผมขอถามคุณหน่อย ตอนที่คุณกลั่นแกล้งน้องสาวของผม ทำไมคุณถึงไม่เคยนึกถึงคำพูดประโยคนี้? คุณรังแกนักศึกษาคนอื่น ตอนที่หยามเกียรติของพวกเขา ทำไมคุณถึงไม่พูดคำพูดประโยคนี้? ตอนนี้ถึงคราวที่คุณถูกรังแก คุณกลับทำตัวลุกลี้ลุกลนไม่พอใจ คุณไม่คิดว่ามันน่ารังเกียจเหรอ?"
"คุณ…" คุณชายหยุนรู้สึกโกรธมาก
"ฟังให้ดี คุณจะคุกเข่าลงขอโทษน้องสาวผมเองหรือจะให้ผม…ทำให้คุกเข่า!"
หลินหยางหรี่ตาลงพูดด้วยน้ำเสียงที่เย็นชา
ลมหายใจของคุณชายหยุนสั่นสะท้าน อ้าปากไม่รู้ควรจะพูดยังไง
ถ้าเกิดหมอเทวดาหลินลงมือ…เกรงว่ามันจะไม่ง่ายแค่การคุกเข่า!
ทำยังไงดี?
ตอนนี้ควรทำยังไงดี?
ไม่คุกเข่า? เป็นศัตรูกับหมอเทวดาหลิน ไม่เท่ากับรนหาที่ตายเหรอ?
แต่ถ้าหากคุกเข่า ต่อไปก็จะเงยหน้าสู้คนอื่นไม่ได้อีก
ความขัดแย้งในใจของคุณชายหยุน ทำให้ขาทั้งคู่ของเขาแข็งทื่อ
แต่ท้ายที่สุด เขาก็ไม่สามารถทนต่อแรงกดดันของหมอเทวดาหลิน กัดฟันแน่น คุกเข่าลงพื้นด้วยความเจ็บปวด
กึก!
ตอนที่หัวเข่าทั้งคู่กระทบลงพื้น ทำให้ทุกคนที่อยู่ในเหตุการณ์ตกใจมาก
เหลียงเสี่ยวเตี๋ยก็เบิกตากว้าง มองคุณชายหยุนที่คุกเข่าอยู่ตรงหน้าอย่างไม่เชื่อสายตา
เขาเป็นถึงบุคคลสำคัญของมหาวิทยาลัย! เป็นถึงหนึ่งในสี่คุณชายของมหาวิทยาลัย!
คุกเข่าลงต่อหน้าเธอทั้งแบบนี้?
วินาทีนี้ สมองของเธอว่างเปล่าไปหมด
"ขอ…ขอโทษ เสี่ยวเตี๋ย ผมผิดไปแล้ว ผม…ผมรับประกัน ต่อไปจะไม่มายุ่งกับคุณอีก ขอ…ขอร้อง…ให้อภัยผมเถอะ…" คำพูดของคุณชายหยุนแทบจะต้องเค้นออกมาจากลำคอ
คำพูดพวกนี้ ถูกอัดบันทึกโดยบอดี้การ์ดที่อยู่ด้านข้างทั้งหมด
"เรื่อง…เรื่องที่ผ่านไปแล้วก็ให้มันผ่านไป เอาเป็นว่าต่อไปคุณอย่ามาหาเรื่องฉันอีกก็พอ…" เหลียงเสี่ยวเตี๋ยพูดพึมพำ
"ได้…"
คุณชายหยุนกัดฟันพูดด้วยน้ำเสียงที่เคร่งขรึม
"พอประมาณแล้ว!"
หลินหยางมองไปทางบอดี้การ์ดคนนั้น "บันทึกเสร็จหรือยัง?"
"หมอ…หมอเทวดาหลิน บันทึกแล้ว…" บอดี้การ์ดพูดเสียงสั่น
"งั้นก็โพสต์ลงบนเว็บไซต์ของมหาวิทยาลัย"
บอดี้การ์ดคนนั้นลังเลสักพัก มองไปทางคุณชายหยุนแวบหนึ่ง
สีหน้าของคุณชายหยุนซีดขาว อยากจะพูดอะไรบางอย่าง แต่สุดท้ายก็ไม่ได้พูดออกมา
บอดี้การ์ดคนนั้นจึงทำได้แต่ทำตามที่หลินหยางพูด โพสต์ลงบนเว็บไซต์ของมหาวิทยาลัย
ทันทีที่คลิปวีดีโอถูกโพสต์ลงไป บนเว็บไซต์ของมหาวิทยาลัยเกิดความฮือฮาขึ้นทันที
มียอดวิวนับพันในเวลาสิบนาที
ผู้คนรู้สึกตกใจมาก เบิกตากว้างไม่กล้าเชื่อในสิ่งที่เห็น
นั่นมันคุณชายหยุน!
เป็นถึงหนึ่งในสี่คุณชายของมหาวิทยาลัย!
เขาคุกเข่าให้คนอื่น?
ยิ่งไปกว่านั้นคนที่คุกเข่าให้คือเหลียงเสี่ยวเตี๋ย?
นี่มันเกิดอะไรขึ้น?
จู่ๆเขาไปคุกเข่าให้เหลียงเสี่ยวเตี๋ยทำไม?
นักศึกษาทั้งมหาวิทยาลัยตกตะลึง อาจารย์ตกใจ
มีผู้คนมากมายถกประเด็นเรื่องนี้ มีหลายวิชาที่ไม่สามารถทำการเปิดสอนตามปกติเพราะเรื่องนี้
หลินหยางเปิดดูเว็บไซต์สักพัก แต่ไม่ได้ให้ความสนใจอะไรมาก เพียงแค่โบกมือ "หวังว่าจะไม่มีครั้งต่อไป"
สีหน้าของคุณชายหยุนเคร่งขรึมจนถึงขีดสุด ลุกขึ้นเดินออกจากวิลล่าอย่างเร่งรีบโดยไม่พูดอะไร
ครั้งนี้ เรียกได้ว่าศักดิ์ศรีของเขาพังทลายหมดแล้ว
แต่เพื่อไม่ให้เป็นคนบาปของตระกูลหยุน จึงต้องทำแบบนี้เท่านั้น
"เอาล่ะ ต่อจากนี้ก็ถึงพวกคุณ!"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา
D...
ทำไมบางตอนเนื้อหาหายไปหมดเหลืออยู่แค่ไม่ถึง6บรรทัดเลย...
หลินหยาง...ผมอยากบอกว่า คุณมันกระจอก 5555...
บทหาย...
หายย...
เกิดอะไรขึ้นกับเว็บหรือป่าวครับ ข้อความไม่ครบหลายเรื่องเลย...
ตระกูลซูน่ารังเกียจมาก ส่วนซูเหยียน คนทั้งตระกูลรังแกเอาเปรียบกลายเป็นของเล่น ก็ทนอยู่นะ พ่อกับแม่ก็ไม่สนใจลูกเลยเอาใจแต่คุณย่าคุณย่า แยกบ้านไม่เป็นหรอ...