สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 733

หลินหยางไม่เคยคิดว่าซูเหยียนจะมาอยู่ที่นี่!

"สวัสดีประธานหลิน!" ซูเหยียนพยักหน้า

หลินหยางยิ้มแล้วยิ้มอีก สีหน้าดูไม่เป็นธรรมชาติเท่าไหร่

ซูเหยียนก็เช่นกัน

โลกภายนอกมีข่าวลือเกี่ยวกับความสัมพันธ์ที่ลึกซึ้งของทั้งสองคนมากมาย พวกนักข่าวก็ขุดคุ้ยไม่หยุด จึงทำให้ผู้หญิงที่มีความมุ่งมั่นคนนี้มีชื่อเสียงไปด้วย

ซูเหยียนรู้สึกรำคาญเรื่องนี้มาก

ในมุมมองของหลินหยาง ซูเหยียนเอาแต่ยุ่งอยู่กับงานในบริษัททุกวัน เธอแทบจะไม่มีเวลาพักผ่อนหรือไปทำอย่างอื่น แล้วทำไมวันนี้ถึงมาอยู่ที่นี่?

"ประธานซูมาตรวจเยี่ยมงานเหรอ?" หลินหยางยิ้มเล็กน้อยแล้วถาม

"ใช่ ประธานหลิน ไม่ได้เจอกันนาน คุณสบายดีหรือเปล่า?" ซูเหยียนเผยเห็นรอยยิ้มที่เป็นมืออาชีพ

"ก็ไม่เลว แล้วคุณล่ะ?"

"ก็สบายดี" ซูเหยียนพยักหน้า

หลังจากบทสนทนาตามมารยาทจบลง ซูเหยียนและหลินหยางไม่ได้คุยกันอีก

ซูเหยียนพยายามจะหลีกเลี่ยง

ส่วนหลินหยางก็ไม่รู้จะคุยอะไร

อันที่จริงอย่าว่าแต่ซูเหยียนกับคนที่ทุกคนเรียกว่าประธานหลิน แม้กระทั่งหลินหยางตัวจริงกับซูเหยียน ความสัมพันธ์ของทั้งคู่ก็ค่อนข้างละเอียดอ่อน

ซูเหยียนคาดหวังหลินหยางเปลี่ยนแปลงตัวเองมาโดยตลอด หวังว่าเขาจะสามารถทำงานและประสบความสำเร็จบ้าง แต่หลินหยางไม่มีทางเลือก เพื่องานใหญ่จำเป็นต้องปกปิดสถานะของตนเอง และก็เพื่อปกป้องซูเหยียนด้วย

เพียงแต่เมื่อเป็นแบบนี้นานวันเข้า ซูเหยียนก็ยิ่งรู้สึกผิดหวังมากขึ้น

คนทั้งสองนั่งอยู่แบบนั้นไม่คุยกับใคร

มีผู้คนมากมายแอบมองมาทางนี้ และมีคนหยิบโทรศัพท์ออกมาแอบถ่ายภาพของคนทั้งสอง

ถ้าหากโพสต์ลงบนอินเทอร์เน็ต จะต้องกลายเป็นประเด็นร้อนแน่นอน!

"นี่มันเทพบุตรกับเทพธิดาชัดๆ!"

"ใช่ คุณซูเหยียนก็สวยมาก ส่วนประธานหลิน จริงนะ เขาเป็นผู้ชายคนแรกที่ทำให้ฉันหวั่นไหว!"

"ถ้าหากได้แต่งงานกับประธานหลิน ถึงฉันต้องตายพรุ่งนี้ก็ยอม"

"ฉันว่าเลิกคิดไปได้เลย นอกเสียจากประธานหลินตาบอด เขาถึงจะสนใจเธอ"

"จะไปไหนก็ไปเลย!"

คนในกองถ่ายพากันซุบซิบ

"คัท!"

ในตอนนั้นเอง ซ่งจิงยกโทรโข่งขึ้นสั่งคัท

ซูหยูถอนหายใจอย่างโล่งอกทันที หลังจากนั้นรีบวิ่งมาทางนี้

"เสี่ยวหยู ลำบากแล้ว!"

พนักงานที่อยู่ด้านข้างยื่นน้ำดื่มให้เธอ

"ขอบคุณ!"

ซูเหยียนยิ้มเล็กน้อย หลังจากนั้นเดินเข้าไปหาหลินหยาง

"สวัสดี ประธานหลิน!"

ซูหยูพูดด้วยน้ำเสียงที่ประหม่า

"อืม แสดงได้ไม่เลว" หลินหยางพูดอย่างยิ้มแย้ม

"ที่ไหนล่ะ" ซูเหยียนยิ้มด้วยท่าทางกระอักกระอ่วน หลังจากนั้นเดินไปทางซูเหยียน จับแขนของเธอแล้วพูดซุบซิบอะไรบางอย่างด้วยความกระตือรือร้น

ซูเหยียนก็จับมือของซูหยูพูดอะไรบางอย่าง

ความสัมพันธ์ของทั้งสองพี่น้องดูกลมกลืนกันมาก

เมื่อก่อนไม่เคยมีภาพแบบนี้

แต่เพราะทั้งสองคนผ่านอะไรมาเยอะมาก ความสัมพันธ์จึงยิ่งแน่นแฟ้นมากขึ้น

"ประธานหลิน!"

ซ่งจิงวิ่งเข้ามา โค้งคำนับให้หลินหยางเล็กน้อย

"ลำบากแล้ว คิวถ่ายของผมต้องเริ่มเมื่อไหร่?" หลินหยางถามอย่างยิ้มแย้ม

"เริ่มตอนนี้เลยก็ได้!" ซ่งจิงรีบพูด

"ตอนนี้? ไปพักผ่อนสิบนาทีก่อนเถอะ ทุกคนเหนื่อยแล้ว" หลินหยางพูด

เขารู้ว่าซ่งจิงไม่อยากทำให้เขาเสียเวลา อย่างไรก็ตาม ประธานหลินเป็นคนงานยุ่งเสมอ

ซ่งจิงได้ยินแล้วถอนหายใจอย่างโล่งอก ยิ้มเล็กน้อยแล้วพูด "ก็ได้ งั้นก็ทำตามที่ประธานหลินบอก พักผ่อนก่อนสิบนาที ผมจะได้มีเวลาเตรียมตัวด้วย!"

"อืม!"

หลินหยางพยักหน้า

เวลาสิบนาทีไม่ได้ถือว่านาน แต่สำหรับพนักงานของกองถ่ายกลับเป็นเวลาที่มีค่ามาก

หลังจากดื่มน้ำนั่งลงพักผ่อนสักพัก ทุกคนเริ่มทำงานของตนเองอีกครั้ง

หลินหยางก็ถูกลากไปที่ห้องแต่งตัว ทำการแต่งหน้าและเปลี่ยนเสื้อผ้า