สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 735

หลังจากนั้นหลายนาที มีรถยนต์คันหนึ่งขับมาจอดที่หน้าประตูสวนปิงไห่ มีคนจะบริษัทรักษาความปลอดภัยกลุ่มหนึ่งวิ่งเข้ามา

"เพื่อไม่ให้เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นอีก ซ่งจิง ผมจะส่งบอดี้การ์ดกลุ่มหนึ่งมาประจำการที่กองถ่าย เพื่อรับประกันความปลอดภัยของพวกคุณทุกคน" หลินหยางพูด

"แบบนั้นก็เยี่ยมไปเลย ขอบคุณมากประธานหลิน ครั้งนี้โชคดีที่มีคุณอยู่ด้วย" ซ่งจิงพูดด้วยความซาบซึ้ง

"ไม่ต้องเกรงใจ คุณเองก็ทำงานให้ผม ดูเหมือนละครของวันนี้จะถ่ายต่อไม่ได้แล้ว ผมยังมีธุระต้องไปจัดการ ขอตัวก่อน!"

หลินหยางพูด หลังจากนั้นหันไปพูดกับตำรวจคนนั้น "คุณเจ้าหน้าที่ เดี๋ยวผมค่อยไปให้ปากคำกับคุณได้หรือเปล่า?"

"ไม่มีปัญหา ไม่มีปัญหา คุณหลินเกรงใจเกินไปแล้ว!" ตำรวจคนนั้นรีบยิ้มแล้วพูด

พวกเขาก็เพิ่งสังเกตเห็นเข็มเงินบนคอของผู้ร้ายคนนั้นตอนเดินเข้ามา และเข้าใจแล้วว่าทำไมคนคนนี้ถึงหยุดชะงักอย่างกะทันหัน

ส่วนผู้ชมที่อยู่โดยรอบมีเพียงไม่กี่คนที่เข้าใจสถานการณ์ที่เกิดขึ้น

ยังมีคนมากมายที่คิดว่าหมอนั่นโดนไสยศาสตร์อะไรหรือเปล่า ทำไมถึงไม่สามารถขยับอย่างกะทันหัน

หลินหยางพยักหน้าให้ซูเหยียน หลังจากนั้นเดินออกจากสถานที่เกิดเหตุ

ซูเหยียนยังคงรู้สึกตกตะลึงเล็กน้อย

ซูหยูรีบวิ่งเข้ามากอดเธอไว้แน่น

"เสี่ยวหยู ฉันไม่เป็นไร ไม่เป็นไรแล้ว" ซูเหยียนพูดปลอบใจ แต่ก็ยังรู้สึกใจลอยเล็กน้อย

หลังออกจากสวนปิงไห่ หลินหยางกลับไปที่บริษัทโดยตรง

หม่าไห่ กงซีหยุน ชวี่เทียนและคนอื่นมาถึงห้องทำงานของเขาแล้ว

"ประธานหลิน ที่เรียกพวกเรามาอย่างกะทันหันแบบนี้ เกิดอะไรขึ้นหรือเปล่า?" ชวี่เทียนถามด้วยความสงสัย

"พวกคุณไม่รู้เรื่องที่สวนปิงไห่เหรอ?" หลินหยางถามด้วยน้ำเสียงที่เรียบเฉย

ชวี่เทียนรู้สึกอึ้งเล็กน้อย เขาส่ายหัว

"เพิ่งเมื่อกี้นี้เอง เปิดการปล้นขึ้นที่สวนปิงไห่ แต่ประธานหลินจัดการเรียบร้อยแล้ว!" หม่าไห่ที่อยู่ด้านข้างพูด

"ปล้น?"

ชวี่เทียนรู้สึกอึ้ง หลังจากนั้นขมวดคิ้ว "ประธานหลิน แล้วเรื่องนี้เกี่ยวข้องอะไรกับพวกเราเหรอ?"

"คนคนนี้ปล้นกองถ่ายของซ่งจิง"

"ปล้นกองถ่าย? ปล้นแบบนี้จะได้เงินเหรอ? มีคนโง่ขนาดนั้นด้วยเหรอ?" กงซีหยุนอดไม่ได้ที่จะพูด

"แต่มันเกิดขึ้นแล้ว ผมพบว่าจุดประสงค์ของคนคนนี้แปลกมาก! ก่อนอื่นเลยคือเขาปล้นกองถ่าย ต่อมาสั่งให้ซ่งจิงรวบรวมเงินหนึ่งร้อยล้านภายในสิบนาที หลังจากนั้น เขาไม่เอาบัตรธนาคาร แต่จะเอาเงินสด! สิ่งสำคัญที่สุดคือเขาบุกเข้าไปในเต็นท์ ทิ้งตัวประกันทุกคนยกเว้นซูเหยียน!"

หลินหยางพูดด้วยน้ำเสียงที่เย็นชา

คำพูดประโยคนี้ทำให้ทุกคนเงียบขรึมลง

"ประธานหลิน ความหมายของคุณคือ…การปล้นครั้งนี้…เป้าหมายอาจจะเป็นคุณ?" หม่าไห่ถาม

"ตัดคำว่าอาจจะออก!"

หลินหยางใช้นิ้วมือเคาะลงบนโต๊ะเป็นจังหวะ พูดด้วยน้ำเสียงที่แหบแห้ง "ถ้าหากผมเดาไม่ผิด คนที่วงการเรื่องนี้ น่าจะมีส่วนเกี่ยวข้องกับสมาคมอิงเก๋อ"

ทุกคนขมวดคิ้วทันที

"สมาคมอิงเก๋อทำแบบนี้ไปเพื่ออะไร?" ชวี่เทียนพูดด้วยความสงสัย

"หยั่งเชิงขีดจำกัดของผม!" หลินหยางพูดด้วยสีหน้าที่ไร้อารมณ์

หม่าไห่และกงซีหยุนหันไปสบตากัน

"ประธานหลิน เรื่องนี้ปล่อยให้ผมจัดการเอง ผมจะรีบหาตัวหูตาของสมาคมอิงเก๋อในเจียงเฉินออกมาเดี๋ยวนี้!" ชวี่เทียนเสนอตัว

"ไม่ต้อง! คุณจับได้หนึ่งคน พวกเขาก็จะส่งคนมาอีกหนึ่งคน! การทำแบบนี้ไม่เพียงไม่มีประโยชน์ ในทางกลับกันจะเป็นการเปิดเผยข้อมูลของเรามากขึ้น!" หลินหยางส่ายหัว

"ความหมายของประธานหลินคือ…"

คนทั้งกลุ่มหันไปมอง

กลับเห็นหลินหยางหลับตาลง พูดด้วยน้ำเสียงที่เย็นชา

"พวกเราควรจะลงมือได้แล้ว!"

หลินหยางคิดไม่ถึงว่าสมาคมอิงเก๋อจะลงมือเร็วขนาดนี้ ยิ่งไปกว่านั้นยังลงมือด้วยวิธีการแบบนี้!

ดูเหมือนเขาจะดูถูกการทำงานและวิสัยทัศน์ของสมาคมอิงเก๋อเกินไป

รู้เขารู้เรา รบร้อยครั้งชนะร้อยครั้ง

สมาคมอิงเก๋อต้องการรู้ทุกอย่างเกี่ยวกับหลินหยาง หลังจากนั้นค่อยจู่โจมเขาให้เป็นราบกองในคราวเดียว

ถ้าต้องการหยุดสมาคมอิงเก๋อ วิธีที่ดีที่สุดคือพยายามอย่าใช้สถานะของประธานหลินออกไปในที่สาธารณะ

พวกเขายิ่งต้องการรู้มากเท่าไหร่ ประธานหลินก็ยิ่งห้ามปรากฏตัวมากเท่านั้น!

หลังจากที่ตัดสินใจ หลินหยางออกจากหยางหัวไปอย่างเร่งรีบ เขาเก็บซ่อนตัวตนของหมอเทวดาหลิน แต่งตัวเป็นลูกเขยที่แต่งเข้าบ้านของผู้หญิงคนนั้น ตรงไปที่บริษัทของซูเหยียน

เรื่องที่เกิดขึ้นในสวนปิงไห่ได้แพร่กระจายไปทั่วอินเตอร์เน็ต

มีผู้คนมากมายเข้าใจสถานการณ์ที่เกิดขึ้นจากคลิปวีดีโอของฝูงชนที่อยู่ในเหตุการณ์แล้ว

มีชาวเน็ตไม่น้อยที่รู้สึกประหลาดใจปรากฏการณ์หยุดชะงักอย่างกะทันหันของผู้ร้าย

จนกระทั่งมีคนตาดีพบว่าบนคอของผู้ร้ายคนนั้นมีเข็มเงินเล่มหนึ่ง

เก็บเงินเล่มนี้ปรากฏขึ้นตั้งแต่เมื่อไหร่?

ไม่มีใครสามารถให้คำตอบ

เพราะเหตุนี้ ผู้คนจึงเริ่มย้อนกลับไปเล่นคลิปวีดีโอให้ช้าลง

ช้าลงหนึ่งเท่า!