สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 748

หม่าไห่ตัวสั่นรีบพูด: "ประธานหลิน คนเหล่านี้ส่วนใหญ่มีความสัมพันธ์แบบร่วมมือกับหยางหัวกรุ๊ป...ผมคิดว่า...ให้พวกเราตระหนักถึงความผิดของตัวเองก็พอ ถ้าพวกเขาทำมากกว่านี้จะส่งผลต่อความร่วมมือ...สร้างความสูญเสียอย่างใหญ่หลวงต่อหยางหัวกรุ๊ป..."

"คุณคิดว่าผมจะสนใจหรอ?"

หลินหยางพูดอย่างเย็นชา: "หม่าไห่ ผมไม่เคยอยากได้กำไรจากการตั้งหยางหัวกรุ๊ปขึ้นมาตั้งแต่แรกอยู่แล้ว!"

"ประธานหลิน...ความหมายของคุณคือ..."

"พรุ้งนี้ช่วยนำข้อตกลงความร่วมมือกับคนเหล่านั้นมาด้วย" หลินหยางพูด

หม่าไห่รีบพูดตอบ: "รับทราบ ประธานหลิน..."

"มีเรื่องอะไรติดต่อผมละกัน"

เมื่อพูดเสร็จเขาก็วางสาย

"ใครกัน?"

ซูเหยียนกำลังเช็ดผมที่เปียกและเดินออกมาจากห้องน้ำ

หลินหยางยิ้ม: "ไม่มีอะไร ก็แค่เพื่อน"

"โอ้ะ..."

หลินหยางอาบน้ำเสร็จก็ไปนอน

เรื่องในงานเลี้ยงแผ่กระจายไปทั่วเจียงเฉินราวกับว่ามันบินได้อย่างอิสระ

แม้ว่าหม่าไห่พยายามอย่างสุดความสามารถเพื่อที่จะปิดข่าว แต่ก็ยังไม่สามารถหยุดการนินทาและสายตาของปาปารัสซี่ได้

เช้าตรู่

ก๊อกก๊อกก๊อก

เสียงประตูดังขึ้นจนปลุกให้หลินหยางและซูเหยียนที่อยู่ในความฝันตื่นขึ้น

หลินหยางเดินออกมาจากห้องและเปิดประตูด้วยท่าทางง่วงนอน จากนั้นก็เห็นจากชิงหยูและซูกวงยืนอยู่นอกประตู

"หลินหยาง!"

จางชิงหยูพุ่งเข้ามาและตะโกนคำว่าหลินหยางเสียงดัง

"มีเรื่องอะไรหรอ?" หลินหยางถามพร้อมกับขมวดคิ้วเข้มขณะที่ความง่วงนอนของเขาหายไป

"คุณกล้ามา! ได้รางวัลพิเศษแล้วกล้าไม่บอกฉันหรอ? ในสายตาคุณยังเห็นฉันเป็นพ่อตาแม่ยายอยู่รึเปล่า? ?" จางชิงหยูตบโต๊ะ ชี้จมูกหลินหยางและด่า

หลินหยางโกรธมากกับสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อคืนนี้ แต่ตอนนี้ เขาถูกปลุกโดยชิงหยูในตอนเช้าและเขาก็อารมณ์ไม่ดี เขาจะยืนหยัดต่อข้อกล่าวหาของจางชิงหยูได้ยังไง?

ใบหน้าของเขาไร้อารมณ์และจ้องไปที่จางชิงหยูและตอบ: "ไม่!"

"คุณพูดอะไรนะ?" จางชิงหยูอึ้ง

"คุณคิดว่าผมไม่คู่ควรเป็นลูกเขยไม่ใช่หรอ? ก็ได้ ตอนนี้ผมจะหย่ากับซูเหยียน! คุณพอใจไหม?" หลินหยางจ้องจางชิงหยูและกระแทกเสียง

คำพูดของหลินหยางเหมือนสายฟ้าฟาด จางชิงหยูมองตาค้าง

ซูกวงที่เดินเข้ามาด้วยกันอึ้งเช่นกัน มองหลินหยางด้วยความเหลือเชื่อ คิดว่าตัวเองฟังผิดไป

ตอนไหนกันที่พวกเขาเคยเห็นหลินหยางหัวรั้นขนาดนี้ เมื่อไหร่กันที่ลูกเขยที่แต่งงานเข้าบ้านผู้หญิงคนนี้แสดงท่าทีที่ครอบงำขนาดนี้?

"คุณ...คุณ...คุณว่าอะไรนะ?"

จางชิงหยูชี้หลินหยาง พึมพำ ดวงตาของเธอสั่นไหวและถาม

"ทำไม? อยากให้ผมพูดอีกครั้งหรอ?" หลินหยางกระแทกเสียงอย่างเยือกเย็น