สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 749

"คุณ...คุณ..."

จางชิงหยูโกรธจนตัวสั่น หน้าแดงอย่างมาก

คนอย่างซูกวงทนฟังต่อไปไม่ได้อีกแล้ว เขาพูดอย่างโกรธเคือง: "หลินหยาง! คุณจะเกินไปแล้วนะ!"

"หลินหยาง พอแล้ว คุณไม่ต้องพูดแล้ว!"

ซูเหยียนเองก็รู้สึกว่าสถานการณ์กำลังแย่ลงเช่นกัน รีบดึงแขนของหลินหยางและส่งสายตาให้

ไม่รู้ทำไม เธอถึงคิดว่าวันนี้หลินหยางแปลกๆ...

หรือว่า...จะเป็นเพราะเงินของชุดนี้จริงๆ ที่ทำให้นิสัยของเขาเปลี่ยนไป?

ซูเหยียนขมวดคิ้ว

ถ้าเป็นเพราะแบบนี้ งั้นเธอก็ประเมินหลินหยางสูงไปแล้ว

เดิมทีสิ่งที่หลินหยางทำเมื่อคืนนี้ทำให้ความคิดของซูเหยียนต่อตัวเขาเปลี่ยนไปอย่างมาก เธอมีความรู้สึกไม่ดีต่อเขาไม่น้อย แต่ถ้าหลินหยางเปลี่ยนไปเพราะเงินจริงๆ งั้นก็แปลว่าชายคนนี้ก็เหมือนคนอื่นๆ ไม่ได้แตกต่างกับคนอื่น

แต่ซูเหยียนเข้าใจ คำพูดของหลินหยางเป็นเพราะเขาทนไม่ไหวต่อจางชิงหยูและซูกวงสองสามีภรรยานี้...

"ดี! ดี! ดี! หลินหยาง! ได้! ตอนนี้มีเงินแล้ว! กล้าต่อปากต่อคำ! กล้าท้าทายฉัน! เก่งดีหนิ! เก่งดี!" จางชิงหยูโกรธจนตัวสั่น ชี้หน้าหลินหยางกัดฟัน ตาโปนแทบจะพ่นไฟออกมา

พระเจ้ายังรู้ว่าความโกรธพลุ่งพล่านในใจเธอในตอนนี้

เธอแทบอดไม่ได้ที่จะกลืนคนเลวคนนี้ทั้งเป็น!

"ไม่ได้เรื่อง! ไม่ได้เรื่อง!" ซูกวงตบขาตัวเองด้วยความโกรธ

ใครก็ไม่คิดว่าหลินหยางจะมีท่าทางแบบนี้

ซูเหยียนเงียบ

จากนั้นจางชิงหยูก็แย่งสัญญาในมือของซูเหยียนและวางลงตรงหน้าหลินหยางอย่างรุนแรง ตะโกนด้วยความโกรธ: "ไอคนแซ่หลิน ฉันจะพูดกับคุณเป็นครั้งสุดท้าย คุณจะเซ็น! หรือไม่เซ็น!"

"ทำไม...ผมต้องเซ็น?" หลินหยางพูดอย่างเย็นชา

"คุณ...คุณ...คุณ..."

"คุณยังคิดอยากจะเอาเรื่องหย่ามาขู่อีกไหม? ฉันไม่คิดว่ามันมีประโยชน์สำหรับคุณ จางชิงหยู ผมหลินหยางก็เป็นคน ไม่ใช่สุนัขข้างถนนหรืออะไร! ผมเองก็มีเกียรติ อย่าว่าแต่ผมมีเงินค่าชดใช้ชุดนี้ แม้ว่าผมจะไม่มี จะไม่มีอะไรเลย ผมก็ไม่สนใจถ้าต้องออกไปจากตระกูลซู!" หลินหยางพูดอย่างเย็นชา

คำพูดเหล่านี้ทำให้จางชิงหยูเงียบลงทันที

ซูกวงผงะเช่นกัน

ซูเหยียนรู้สึกไม่ปกติอย่างยิ่ง

เธอก้มหน้าไม่รู้จะพูดอะไร

ถ้าช่วยแม่ของเธอพูด สิ่งที่หลินหยางพูด ยิ่งพูดยิ่งถูก หลายปีที่ผ่านมา ครอบครัวของเธอมีท่าทีที่ไม่ดีกับเขา

แต่ถ้าช่วยหลินหยางพูด ฝั่งนั้นก็คือพ่อแม่ของตัวเอง

จะทำยังไงดี?

ซูเหยียนขมขื่นอย่างมาก

แต่ในเวลานี้ มือถือของเธอก็ดังขึ้นมา

เธอหยิบมือถือขึ้นมาดู เห็นว่าเป็นสายของเลขา

ตอนนี้ยังไม่ใช่เวลาทำงาน ทำไมเลขาถึงโทรมาหาตัวเองหล่ะ? หรือว่ามีธุระอยากจะลางาน?

ซูเหยียนกดรับสายไป

"มีอะไรหรอ?"

"ประธานซู คุณยังไม่เห็นข่าวใช่ไหม?" เสียงของเลขาตกใจอย่างมาก

"ข่าวอะไร? อะไร?" ซูเหยียนสับสน: "ข่าวอะไร?"

"ก็จูจือเฉียงนั่นไง! ชุดที่ทำให้เกิดเรื่องไปทั่ว! ไม่ใช่ว่าเขาและแฟนสาวของเขาทำลายชุดคุณหรอ? แต่ทำไมวันนี้เขาถึงชี้แจงให้ทุกคนฟังว่าเขาไม่ได้เป็นคนทำลายชุดของคุณ เขาไม่คิดจะชดใช้ค่าเสียหายด้วย!" เลขาพูด

"อะไรนะ?" ซูเหยียนผงะและรีบพูด: "แต่แฟนสาวของเขาเป็นคนฉีกชุดฉัน...และเขาก็เห็นด้วยเช่นกัน"

"แฟนสาวของเขายังชี้แจงด้วยว่าคุณบังเอิญทำชุดทั้งสองพังโดยไม่ได้ตั้งใจ และไม่เกี่ยวอะไรกับเธอเลย และอ้างว่าแม้ว่าคุณจะไปฟ้องศาล พวกเขาก็ไม่กลัว!" เลขาพูด

เมื่อซูเหยียนได้ยินก็อึ้งค้าง

"เสี่ยวเหยียน เป็นอะไรหรอ? หรือว่า...จะไม่ได้เงินนั้นแล้ว?" จางชิงหยูร้อนรน เห็นได้ชัดว่าเธอได้ยินเสียงจากอีกฝ่ายและรีบถาม