สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 751

เบื้องหน้าของพวกเขามีชายคนหนึ่งหน้าตาหล่อเหลาราวกับเทพสวมชุดสูทสีดำท่าทางเคร่งขรึมและสง่างาม

เมื่อเห็นบุคคลนี้ ทุกคนก็ยืนขึ้นและมองเขาด้วยดวงตาที่เร่าร้อน

แม้แต่จูจื้อเฉียงและอี้ผิงก็จ้องจับจ้องมาที่เขาและไม่ละสายตาแม้แต่วิเดียว

"ประธานหลิน!"

"ประธานหลินมาแล้ว!"

"ให้ตายเถอะ ประธานหลิน...หล่อจริงๆ! หล่อกว่าในทีวีเสียอีก!"

"ใช่...ฉันอิจฉาซูเหยียนจริงๆ!"

"ไม่รู้ว่าซูเหยียนนั่นทำไมถึงยังปกป้องสามีที่ไร้ประโยชน์นั่นอยู่!"

"ถ้าประธานหลินชอบฉัน ฉันก็ยอมที่จะละทิ้งทุกอย่าง"

ผู้หญิงหลายคนในสถานที่แห่งนี้อดไม่ได้ที่จะแสดงอารมณ์ออกมา ราวกับว่าผู้ประกอบการหญิงเหล่านี้แทบจะหยุดหายใจ

"ประธานหลิน!"

"ประธานหลินสวัสดี!"

"ประธานหลิน ยินดีที่ได้พบ!"

บุคคลใหญ่โตหลายคนในแถวหน้าลุกขึ้นและทักทายอย่างมีชีวิตชีวา

หลินหยางเผยรอยยิ้มออกมาและทักทายกับคนเหล่านี้

เมื่อเห็นภาพนี้ทุกคนก็รู้สึกตื่นเต้น

หลินหยางเดินขึ้นไปบนเวที ประจำตำแหน่งและกระแอมในคอ

คนที่อยู่ด้านล่างเวทีเงียบลง

"ทุกท่าน ยินดีอย่างยิ่งที่ทุกท่านมาที่นี่และเข้าร่วมการสัมมนาในครั้งนี้ หยางหัวยินดีต้อนรับพวกคุณ!" หลินหยางพูดด้วยรอยยิ้ม

มีเสียงปรบมือดังสนั่น

"ผมไม่คิดว่าผมต้องแนะนำตัวเองแล้ว ทุกท่านน่าจะคุ้นเคยกันดี ดังนั้นพวกเรามาเข้าเรื่องกันเลยดีกว่า การสัมมนาครั้งนี้มีจุดมุ่งหมายเพื่อแบ่งปันประสบการณ์ที่ประสบความสำเร็จของคุณและแลกเปลี่ยนประสบการณ์ของคุณ หากเราสามารถบรรลุความร่วมมือได้ก็เป็นเรื่องที่ดีอย่างยิ่ง ยิ่งไปกว่านั้นผมคิดว่าหากทุกคนได้ร่วมมือกันแล้วจะยกระดับในอาชีพของทุกคนได้อย่างแน่นอน!" หลินหยางพูดด้วยรอยยิ้ม

"ประธานหลินพูดได้ดี!"

"ประธานหลินเข้าใจพวกเราอย่างยิ่ง!"

"ช่างเป็นคำพูดที่ดีมาก!"

ทุกคนต่างชื่นชม บรรยากาศค่อนข้างมีชีวิตชีวา

นักธุรกิจที่ประสบความสำเร็จยังไงก็คือนักธุรกิจที่ประสบความสำเร็จ พวกเขามักจะพูดแต่เรื่องดีๆ ไม่พูดเรื่องแย่ๆ แม้ว่าสิ่งที่หลินหยางพูดจะไร้สาระทั้งหมด แต่พวกเขาก็มีใบหน้าที่ยิ้มแย้มอยู่เสมอ

"พูดแล้วก็ ประธานหลินน่าจะพูดเกี่ยวกับพวกเราเกี่ยวกับโครงการพัฒนาบนฝั่งใต้ของเจียงเฉินหรือไม่? ฮ่าๆ ประธานหลิน ผมชอบบุคลิกที่ตรงไปตรงมาของคุณจริงๆ! ถ้าไม่ว่าอะไรตอนนี้พวกเราสามารถพูดคุยเรื่องนี้ได้ทันที! ผมคิดว่าทุกคนน่าจะคงรอไม่ไหวแล้ว! ทุกคนว่าใช่ไหม!"

เลิ้นกุยยืนขึ้น พูดด้วยใบหน้าที่ยิ้มแย้ม

"ใช่!"

ทุกคนต่างพูดเสริมตามๆ กัน

ทุกอย่างดูคึกคักขึ้นมา

อย่างไรก็ตาม...

เมื่อเลิ้นกุยพูดจบ กลับทำให้หลินหยางหรี่ตาลง

เขาหยุดพูด ไม่พูดอะไรอีก

เลิ้นกุยสังเกตหลินหยางอีกครั้ง

เมื่อเห็นหลินหยางไม่พูดอะไร ก็รู้สึกแปลกๆ เล็กน้อย

อย่างไรก็ตามหลินนหยางเคลื่อนสายตามามองเลิ้นกุยอย่างเฉยเมย

"คุณคือใคร?"

คำพูดสามคำที่เรียบง่าย ทำให้รอยยิ้มของเลิ้นกุยแข็งทื่อ...

"ประธานหลิน คุณกำลังล้อเล่นอยู่หรอ? ผมเลิ้นกุยไง! คุณจะไม่รู้จักได้หรอ? ถ้าคุณจะล้อเล่นแบบนี้ นั่นมันไม่น่าสนใจเลย!"

เลิ้นกุยยังคงยืนและยิ้มเล็กน้อย พูดด้วยเสียงหัวเราะ

อย่างไรก็ตาม...หลินหยางยังคงแสดงท่าทางไม่รู้ร้อนรู้หนาว และหันหน้าไปทางหม่าไห่: "คุณรู้จักเขาหรอ?"

เมื่อคำพูดนี้ออกมา ทุกอย่างก็เดือดขึ้น

"ประธานหลินไม่รู้จักประธานเลิ้นหรอ?"

"จะเป็นไปได้ยังไงกัน? ประธานเลิ้นเป็นคนที่มีชื่อเสียงขนาดนี้ ประธานหลินจะไม่รู้จักได้อย่างไร? อีกทั้งการสัมมนาในครั้งนี้เป็นผลมาจากความร่วมมือของประธานเลิ้นและหยางหัว ประธานหลินจะไม่รู้จักประธานเลิ้นหรอ? นี่มันใช่หรอ?"

"ผมว่า...น่าจะเป็นเพราะประธานหลินกำลังล้อเล่นแน่ๆ"

"น่าจะใช่..."

"แค่ว่ามุกของเขามันค่อนข้างแป็ก"

ทุกคนซุบซิบกัน

เลิ้นกุยขมวดคิ้ว ใบหน้าของเขาแสดงความไม่พอใจ

"ประธานหลิน นี่คือเลิ้นกุยประธานของเหิงย้วนกรุ๊ป ผมเคยแนะนำคุณแล้ว" หม่าไห่แนะนำอย่างเรียบง่าย เสียงของเขาไม่รู้ร้อนรู้หนาว

"โอ้ะ อย่างงี้นี่เอง!"