สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 775

"ประธานหลิน ผู้ประกอบการที่มีจิตใจการกุศลดีงามแบบนี้ จะปล่อยให้เขาล้มทั้งแบบนี้ไม่ได้" ดวงตาของเลขาลู่เริ่มแดงเล็กน้อย หันไปพูด

"ผมรู้…อีกเดียวสั่งให้หม่าไห่จัดงบหนึ่งพันล้าน อัดฉีดทุนให้จงห่าวอิเล็กทรอนิกส์ สนับสนุนเขาครั้งใหญ่เลย"

"ได้ค่ะประธานหลิน"

"แต่ว่า ถ้าไม่จัดการพวกเลิ้นกุย ทุกสิ่งทุกอย่างจะไม่มีวันจบสิ้น"

หลินหยางคิด

เขาดับบุหรี่ในมือ หลังจากนั้นเดินดูโรงงานพร้อมกับเลขาลู่หนึ่งรอบ พบว่าไม่มีปัญหาอะไรจึงเตรียมตัวกลับบริษัท

แต่ในตอนนั้นเอง ผู้รับผิดชอบของโรงงานวิ่งเข้ามาอย่างเร่งรีบ

"เกิดเรื่องแล้วประธานหลิน!" ผู้มาตะโกนด้วยความร้อนใจ

"เกิดเรื่อง? เกิดอะไรขึ้น?" หลินหยางถามด้วยความประหลาดใจ

"ด้านนอกมีคนกลุ่มหนึ่งมาบอกว่าต้องการเอาโรงงานของพวกเรากลับ ผมบอกว่านี่เป็นโรงงานของหยางหัว พวกเขาบอกว่าเป็นของพวกเขา ตอนนี้พวกเขากำลังทำลายข้าวของ!" ผู้รับผิดชอบพูดด้วยความร้อนใจ

"งั้นคุณก็รีบโทรแจ้งตำรวจสิ!" เลขาลู่ก็เริ่มร้อนใจแล้ว

"ไม่มีประโยชน์ พวกเขาเอาสัญญาให้ผมดูแล้ว มันเป็นสัญญาที่ถูกต้องตามกฎหมาย! ยิ่งไปกว่านั้น…บนสัญญาเขียน…" ผู้รับผิดชอบหยุดพูดอย่างกะทันหัน ราวกับไม่กล้าพูดออกมา

"เขียนชื่อคนของตระกูลหวัง ตราประทับเป็นของหยางหัวใช่หรือเปล่า?" หลินหยางพูดด้วยน้ำเสียงที่นิ่งสงบ

"ใช่ใช่ใช่…" ผู้รับผิดชอบรีบพูด

สีหน้าของเลขาลู่เคร่งขรึมลงเล็กน้อย เธอเองก็พอจะคาดเดาอะไรบางอย่างได้แล้ว

"ไป พวกเราไปดูกันหน่อย"

หลินหยางพูดด้วยน้ำเสียงที่เรียบเฉย หลังจากนั้นเดินไปทางประตูใหญ่พร้อมกับเลขาลู่และผู้รับผิดชอบ

ตอนนี้ตรงประตูใหญ่เต็มไปด้วยเสียงที่วุ่นวายของผู้คน เสียงตะโกนด่าดังขึ้นอย่างต่อเนื่อง

"ไอ้เวร! หลบไปให้หมด ไม่อย่างนั้นคุณได้ไปนอนกองอยู่บนพื้นแน่!"

"พวกคุณพูดจาแบบนี้ได้ยังไง? ผมพูดไปแล้ว ที่นี่คือโรงงานของหยางหัว! คุณจะเอาโรงงานกลับ ก็ไปที่สำนักงานใหญ่ของหยางหัว มาที่นี่ไม่มีประโยชน์!"

"เป็นแค่พนักงานรักษาความปลอดภัยถึงขั้นกล้ามาต่อปากต่อคำกับผมเหรอ? คุณเชื่อหรือเปล่าว่าผมจะสับคุณให้เป็นชิ้นเดี๋ยวนี้?"

"นี่คุณ ผมพูดไปแล้ว ถ้าพวกคุณจะคุยเรื่องเอาโรงงานกลับ เชิญไปที่สำนักงานใหญ่ของหยางหัว แต่ถ้าพวกคุณมาเพื่อก่อกวน ผมคงต้องโทรแจ้งตำรวจแล้ว"

"แจ้งตำรวจ? ได้สิ ผมมีสัญญาอยู่ในมือ! ตอนนี้พวกคุณกำลังบุกรุกโรงงานของผม! คุณโทรแจ้งตำรวจเลย หลังจากที่ตำรวจมาถึงจะได้รู้กันว่าใครถูกใครผิด!"

"พวกคุณ…ไปแจ้งตำรวจ!"

"ครับ"

"แหม พอไว้หน้าหน่อยก็ทำเป็นเชิดหน้าใส่เลยเหรอ? ไสหัวไป!"

"เข้าไม่ได้!"

"ไอ้เวร พี่น้องทุกคนลุยเลย ลากพวกมันออกไปให้หมด ใครขัดขืน กระทืบมัน!"

"ครับ!"

หลังจากนั้นมีเสียงตะโกนด้วยความโกรธดังขึ้น สถานการณ์ตรงหน้าประตูเต็มไปด้วยความโกลาหล

"ประธานหลิน ฉันจะโทรแจ้งตำรวจเดี๋ยวนี้!" เลขาลู่รีบพูด

"ไม่ต้องรีบ"

หลินหยางพูดด้วยน้ำเสียงที่เรียบเฉย หลังจากนั้นเดินเข้าไป

"ทุกคนหยุดเดี๋ยวนี้!"

หลังจากเสียงตะโกนสายนี้ดังขึ้น ฝูงชนแยกออกจากกัน

"หัวหน้าโรงงาน!"

มีคนตะโกนพูด

สถานการณ์ที่วุ่นวายเงียบสงบลงไม่น้อย

"คุณก็คือหัวหน้าโรงงานเหรอ?"

ชายฉกรรจ์หัวล้านผู้มีรอยมีดแผลเป็นบนใบหน้าและคาบบุหรี่ไว้ในปากคนหนึ่งหันมาตะโกนใส่ผู้รับผิดชอบ

"ใช่"

ผู้รับผิดชอบพยักหน้า หลังจากนั้นพูดแนะนำ "ประธานหลินอยู่ที่นี่ พวกคุณอยากทำอะไรส่งเดช"

หลังจากสิ้นเสียง สถานที่เกิดเหตุเงียบจนถึงขีดสุด สายตาของทุกคนหันไปรวมกันที่ตัวของหลินหยาง

"ประธานหลินมา?"

"สวรรค์ ประธานหลินจริงด้วย!"

"ประธานหลินมาแล้ว แบบนี้ค่อยสบายใจหน่อย!"

"สวัสดีประธานหลิน!"

มีเสียงอุทานดังขึ้นอย่างต่อเนื่อง

คนของโรงงานรู้สึกตื่นเต้นขึ้นมาทันที

ส่วนผู้ชายหัวล้านกลับหัวเราะอย่างเย็นชา "ประธานหลินมา? แบบนั้นก็ง่าย! ประธานหลิน พวกเรามาเพื่อเอาโรงงานของตระกูลหวังกลับ! นี่คือสัญญา คุณจะดูก่อนหรือเปล่า?"

พูดจบ เขาเขย่าปึกกระดาษที่อยู่ในมือ

"ไม่ต้องดูแล้ว สัญญาของคุณน่าจะเป็นของจริง! ผมสามารถคืนโรงงานให้พวกคุณ! แต่พวกคุณต้องชำระค่าละเมิดสัญญาก่อน" หลินหยางพูด

"ไม่มีปัญหา! เงินที่อยู่ในบัตรใบนี้เพียงพอที่จะจ่ายค่าปรับ! คุณเอาไปเช็คบัญชีดูก็ได้!"

ผู้ชายคนนั้นยิ้มแล้วพูด หลังจากนั้นโยนบัตรธนาคารไปให้หลินหยาง

ทุกคนขมวดคิ้ว

ไม่ต้องสงสัยเลยว่าอีกฝ่ายมีการเตรียมตัวมา…

"ประธานหลิน ยังมีปัญหาอะไรอีกหรือเปล่า?" ผู้ชายหัวล้านหรี่ตาลง ยิ้มแล้วพูด

"ไม่มีปัญหา! แต่ว่า…ผมยังคงคืนโรงงานให้พวกคุณไม่ได้!" หลินหยางพูด