สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 785

"แบบนี้เองเหรอ? ต้องขออภัยด้วยคุณผู้หญิง รบกวนแล้ว!" อีกฝ่ายรีบกดวางสายทันที

ซูเหยียนส่ายหัว วางโทรศัพท์ลง

ในตอนนั้นเอง หลินหยางเดินออกมาพลางเช็ดผมของตนเองไปพลาง

"มีอะไรเหรอ?"

"เมื่อกี้โทรศัพท์ของคุณมีสายเข้า บอกว่าต้องการคุยกับหมอเทวดาหลิน ฉันก็เลยบอกพวกเขาไปว่าโทรผิดแล้ว" ซูเหยียนพูด

"โทรผิดแล้ว?"

หลินหยางยิ้มแล้วพูด "คุณไม่เคยคิดเหรอว่าอันที่จริงแล้วพวกเขาไม่ได้โทรผิด?"

หลังจากพูดจบ ซูเหยียนหันไปมองเขาด้วยความสงสัย "คุณหมายความว่ายังไง?"

"ผมคิดว่าคำพูดของผมน่าจะเข้าใจได้ง่ายเรานะ"

"หลินหยาง ฉันรู้สึกว่าช่วงนี้สมองของคุณมันไม่ปกติ…ดูเหมือนฉันต้องหาเวลาพาคุณไปหาหมอแล้ว" ซูเหยียนขมวดคิ้วพูด

หลินหยางยิ้มอย่างขมขื่น ไม่ได้พูดอะไรต่ออีก

"ถ้าผมเดาไม่ผิด คิดว่าคนที่โทรมาเมื่อกี้น่าจะเป็นหมอมีชื่อเสียงที่มาจากมณฑลอื่น"

"หมอมีชื่อเสียงจากมณฑลอื่น? พวกเขามาทำอะไร? แล้วคุณรู้ได้ยังไง?" ซูเหยียนถาม

"หมอเทวดาหลินเป็นคนเชิญพวกเขามาเพื่องานการกุศลของวันพรุ่งนี้! พรุ่งนี้คุณก็จะรู้เอง"

หลินหยางพูดด้วยน้ำเสียงที่เรียบเฉย หลังจากนั้นเดินไปนอนลงบนโซฟาที่อยู่ด้านข้าง

ซูเหยียนรู้สึกไม่สบอารมณ์เล็กน้อย มองไปทางหลินหยางที่อยู่บนโซฟา ภายในใจเกิดความรู้สึกที่ซับซ้อนขึ้น

เธอลังเลอยู่สักพัก พูดเสียงเบาอย่างกะทันหัน "คืนนี้คุณนอนในห้องเถอะ"

"ไม่ต้องหรอก ผมนอนโซฟานี้มาสามปีแล้ว ชินแล้ว ผมไม่คุ้นเคยกับการนอนที่แปลกใหม่" หลินหยางพูดอย่างไม่ใส่ใจ

ซูเหยียนเม้มริมฝีปาก

หันหลังเดินไปหยุดอยู่ตรงหน้าห้อง หันกลับมาพูดเสียงเบา "ถ้าหากคุณไม่คุ้นเคยกับเตียงในห้องรับแขก…มานอนที่ห้องฉันก็ได้"

พูดจบ เธอรีบเดินเข้าไปในห้องนอนแล้วเปิดประตูทิ้งไว้

หลินหยางกระโดดลุกขึ้นทันที มองไปทางประตูด้วยความรู้สึกอึ้ง

ซูเหยียนเป็นอะไรไป?

นี่เป็นครั้งแรกที่เธอเรียกหลินหยางเข้าไปนอนในห้องของเธอ

หรือว่าผู้หญิงคนนี้…ยอมรับตนเองแล้ว?

ภายในใจของหลินหยางปั่นป่วนเล็กน้อย ไม่สามารถคาดเดาความคิดของซูเหยียน

เขาอยากเข้าไปมาก ถึงขั้นต้องการทำเรื่องอะไรที่มันตื่นเต้น

แต่สุดท้ายเขาก็อดทนเอาไว้ได้สำเร็จ

เพราะความรู้สึกที่เขามีต่อซูเหยียนไม่ได้รุนแรงถึงขั้นที่จินตนาการ

ความรักเหรอ?

หลินหยางก็อธิบายไม่ถูก

ยิ่งไปกว่านั้น อันที่จริงเขาได้ตัดสินใจหย่ากับซูเหยียนโดยไม่สนว่าซูเหยียนเห็นด้วยหรือเปล่ามาสักพักแล้ว

เพราะท้ายที่สุดเขาไม่ได้ใช้ชีวิตที่เหลือในเจียงเฉิน

เขาต้องกลับเยี้ยนจิน เพื่อไปสะสางบัญชีแค้น

หลินหยางถอนหายใจ ล้มตัวลงบนโซฟาอีกครั้ง

สุดท้ายคนทั้งสองก็ไม่ใช่คนโลกเดียวกัน

หลินหยางตื่นแต่เช้า หลังจากที่ทำกิจวัตรส่วนตัวเรียบร้อย กินอาหารเช้าเสร็จแล้วขับรถตรงไปที่หยางหัวกรุ๊ปทันที

หม่าไห่เตรียมพร้อมทุกอย่างเรียบร้อยแล้ว

เวทีถูกจัดตั้งขึ้นตรงหน้าประตูสำนักงานใหญ่หยางหัวกรุ๊ปตั้งแต่เช้า

นักข่าวทั้งนอกและในพื้นที่มารวมตัวกันที่นี่เป็นจำนวนมาก และรวมไปถึงจำนวนผู้ป่วยอีกนับไม่ถ้วน

ก่อนสิบโมงเช้า ที่นี่ถูกอัดแน่นไปด้วยผู้คน มีเสียงพูดเต็มไปหมด

เลิ้นกุย จูจื่อเฉียง คนของตระกูลหวังก็มาถึงหมดแล้ว

พวกเขานั่งอยู่บนรถอัลฟ่าคันหนึ่งที่จอดอยู่ตรงข้างถนน เฝ้ามองตรงประตูใหญ่ของหยางหัวกรุ๊ปที่อัดแน่นไปด้วยฝูงชน

มีเจ้าหน้าที่สายตรวจบางคนอยู่ในเหตุการณ์เข้ามาช่วยรักษาความสงบ

แพทย์ที่มีชื่อเสียงของเจียงเฉินเดินทางมาไม่น้อย ฉีจ้งกั๋วก็มาด้วยเช่นกัน

ลั่วเฉียนและคนของตระกูลลั่วอีกหลายคนก็อยู่ที่นี่

เรื่องใหญ่ขนาดนี้ เธอจะพลาดได้อย่างไร?