สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 791

"คุณไม่ต้องรีบร้อน รอให้ผมพูดสูตรยาของคุณออกก่อน หลังจากนั้นผมค่อยพูดเกี่ยวกับสูตรยารักษาโรคเบาหวานของหยางหัว หลังจากคุณฟังจบ! คุณจะเข้าใจทุกอย่างเอง"

เลิ้นกุยได้ยินแล้วเกิดลางสังหรณ์ที่ไม่ดีขึ้นในใจทันที

หลินหยางยิ้มเล็กน้อย หลังจากนั้นพูดรายละเอียดเกี่ยวกับสูตรยาของเลิ้นกุย

"สูตรยาที่คุณอ้างว่าตนเองเป็นคนคิดค้น มีส่วนผสมของ‘แอปริคอท’เป็นหลัก ผสมกับดอกบอลลูน โสม ตังกุยและเมล็ดทานตะวัน จากนั้นใส่ดอกลำโพง หญ้าน้ำ และสมุนไพรมากกว่าสิบชนิด…ประธานเลิ้น ไม่ทราบว่าผมพูดถูกหรือเปล่า?"

สีหน้าของเลิ้นกุยดูน่าเกลียดขึ้นมาทันที

เขาอยากปฏิเสธมาก แต่ตัวยาและส่วนผสมถูกนำไปประเมินแล้ว สำนักงานประเมินมีสูตรยาอยู่ในมือ เขาไม่สามารถปฏิเสธ ไม่เช่นนั้นถ้าหากมีการประกาศสูตรยาออกมา แบบนี้ไม่เท่ากับเป็นการตบหน้าของตัวเองเหรอ?

"ใช่แล้วยังไง คุณมันพวกหัวขโมย!" เลิ้นกุยพูดด้วยความโกรธ

"ผมยังไม่ได้พูดสูตรยาของผมเลย คุณอย่าเพิ่งรีบร้อน"

"สูตรยาของคุณก็ใช้อันนี้ไม่ใช่เหรอ?" เลิ้นกุยพูดอย่างไม่สบอารมณ์

หลินหยางส่ายหัว "ไม่ไม่ไม่ สูตรยาของผมอาจจะไม่เหมือนของคุณเท่าไหร่!"

"คุณหมายความว่ายังไง…"

"สูตรยาของผมมีส่วนผสมหลักคือฉางกุยและไม้กฤษณา ผสมโลตัส หน่อไม้ฝรั่ง ไผ่หยก หลงกู่ มะแว้งนก บวกกับใช้สูตรลับเฉพาะของผมในการกลั่นยา…ประธานเลิ้น คุณบอกว่าผมขโมยสูตรยาของคุณ เปิดทำไมสูตรยาของพวกเราไม่เหมือนกันเลยสักนิด?" หลินหยางพูดด้วยน้ำเสียงที่เรียบเฉย

คำพูดประโยคนี้ทำให้เลิ้นกุยหน้าถอดสี ถอยหลังอย่างต่อเนื่อง ชี้หน้าหลินหยางด้วยมือที่สั่นเทา อ้าปากแต่กลับพูดอะไรไม่ออก

สูตรยาของทั้งสองแตกต่างกันโดยสิ้นเชิง?

ไม่มีของที่เหมือนกันสักอย่าง!

จะถือว่าเป็นการขโมยสูตรยาได้ยังไง?

สมองของเลิ้นกุยยุ่งเหยิงไปหมด

"คุณคงจะรู้สึกสงสัยมากเลยใช่หรือเปล่า? ทำไมคนที่คุณส่งมาถึงนำสูตรยาที่แตกต่างกันโดยสิ้นเชิงมาให้คุณ? ผมจะบอกคุณก็ได้ อันที่จริงเหตุผลง่ายมาก ตั้งแต่เริ่มจนจบ ผมมีสูตรยาทั้งสองตัว ตัวหนึ่งคือสูตรยาปลอมที่เขียนขึ้นมาเพื่อป้องกันการถูกขโมยจากคู่แข่งทางธุรกิจ ส่วนอีกตัวถึงจะเป็นสูตรยาที่แท้จริง นี่คือความลับของหยางหัว ตั้งแต่เริ่มจนจบ สูตรยาที่คุณได้ไปเป็นของปลอม" หลินหยางยิ้มเล็กน้อยแล้วพูด

"ไม่! ! คุณโกหก! คุณกำลังโกหกทุกคน! สูตรยาที่ในมือของผมถึงจะเป็นของจริง มันเป็นของจริง!" เลิ้นกุยเริ่มเสียสติแล้ว เขาส่งเสียงตะโกนดังลั่น

"จริงหรือไม่จริง แค่รอผลประเมินถูกส่งมาความจริงทุกอย่างก็จะกระจ่าง ถ้าหากยาของคุณสามารถช่วยคน มันก็คือของจริง แต่ถ้าหากไม่ มันก็คือของปลอม!" หลินหยางพูด

ร่างกายของเลิ้นกุยกำลังสั่น

ที่แท้ตั้งแต่เริ่มจนจบ เขาอยู่ในการควบคุมของประธานหลินมาโดยตลอด…

ทั้งหมดนี้เป็นแผนของหลินหยาง…

เลิ้นกุยพูดอะไรไม่ออกแล้ว ร่างกายเปียกชุ่มไปด้วยเหงื่อ

นักข่าวสบโอกาสรีบถ่ายรูปของเลิ้นกุยทันที

คนของเทียนเหิงที่อยู่ด้านข้างรีบก้าวเข้ามาล้อมรอบเลิ้นกุย ไม่ให้นักข่าวถ่ายรูปของเขา

"ประธานหลิน คุณอย่าเปลี่ยนประเด็น คุณยังไม่ได้ตอบคำถามก่อนหน้านี้เลย! คุณกล่าวหาว่าผู้ป่วยขั้นวิกฤตหลายรายที่อยู่ในโรงพยาบาลประชาชนใช้สบู่ที่ถูกผลิตโดยเทียนเหิงจึงส่งผลที่ร้ายแรง เรื่องนี้เป็นเรื่องสำคัญมาก ผมหวังว่าคุณจะสามารถเอาหลักฐานออกมาเดี๋ยวนี้ ไม่เช่นนั้นผมสามารถฟ้องคุณได้โดยตรง คุณจะต้องชดใช้ในสิ่งที่ตัวเองพูด!" จูจือเฉียงเห็นสถานการณ์เริ่มแย่ เขารีบก้าวออกมาตะโกนเสียงดัง

"ใช่แล้ว! คุณกล่าวหาเทียนเหิงกรุ๊ปของเรา สร้างกระแสวิพากษ์วิจารณ์ ส่งผลให้ชื่อเสียงของเทียนเหิงได้รับผลกระทบอย่างหนัก ประธานหลิน ถ้าหากคุณไม่สามารถเอาหลักฐานออกมาพิสูจน์ พวกเราฟ้องคุณแน่!" เลิ้นกุยตั้งสติได้ รีบตะโกนพูดอีกคน

"หลักฐาน? ผมมี! ผมมีผลรายงานการตรวจร่างกายของคนไข้รายหนึ่ง บนผิวหนังของพวกเขามีสารที่ขัดกับยารักษาโรคเส้นเลือดตีบในสมองเป็นจำนวนมาก!" หลินหยางหยิบกระดาษแผ่นหนึ่งออกมาแล้วพูด

"แค่นี้ไม่สามารถยืนยันอะไรเลย?"