สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 817

ชวี่เทียนยังคงรู้สึกกังวลใจ

เขาเข้าใจเรื่องการเงินของหยางหัวเป็นอย่างดี

ปัจจุบันหยางหัวต้องการเงินจำนวนมหาศาล

หยางหัวที่เติบโตขึ้นดูผิวเผินเหมือนไม่ธรรมดา แต่หลังจากสามารถเอาชนะเทียนเหิงกรุ๊ป หยางหัวจำเป็นต้องใช้เวลาระยะหนึ่งเพื่อปรับตัวให้เข้ากับสถานการณ์ในปัจจุบัน

เมื่อไหร่ที่สามารถทำให้หยางหัวเกิดความสมดุล อย่าว่าแต่หมื่นล้าน แม้กระทั่งแสนล้านก็ไม่ใช่ปัญหาสำหรับหยางหัวอีกต่อไป

แต่ว่า…สถานการณ์ในปัจจุบันแทบจะไม่ให้หยางหัวมีโอกาสพักหายใจ

"ตกลงประธานหลินมีอะไรไพ่ตายซ่อนอยู่กันแน่?"

ชวี่เทียนถอนหายใจ คิดในใจอย่างช่วยไม่ได้

ชุดเครื่องเพชรสีเลือดถูกประมูลขายออกไปในราคาสองพันเจ็ดสิบล้าน

ราคาเริ่มต้นของสินค้ารายการต่อไปยิ่งอุกอาจขึ้นไปอีก

สินค้าส่วนใหญ่ยังถูกควบคุมอยู่ในราคาไม่เกินหมื่นล้าน

ต้องยอมรับว่างานประมูลครั้งนี้อลังการมาก

ทว่าทุกคนรู้ดี งานประมูลครั้งนี้ถูกเตรียมมาเพื่อการประมูลเหมืองจื่อข้วนโดยเฉพาะ

ปกติสิ่งของที่หลงเถิงนำมาประมูลขายล้วนแต่อยู่ในราคาไม่เกินสิบล้าน ถึงโครงสร้างจะถือว่าไม่เล็ก แต่เมื่อเทียบกับวันนี้ ยังห่างกันคนละระดับชั้น

ครั้งนี้หลงเถิงนำสมบัติทั้งหมดที่อยู่ในคลังออกมาก็เพื่อเพิ่มมูลค่าของเหมืองจื่อข้วน!

อย่างไรก็ตาม ถ้าหากเหมืองจื่อข้วนถูกประมูลออกไปด้วยราคาที่สูงมาก งานประมูลของพวกเขาก็จะได้รับค่าคอมมิชชั่นที่สูงมากเช่นกัน เรียกได้ว่าผลประโยชน์ล้นหลาม

ชวี่เทียนนั่งอยู่ในโซนวีไอพี มองดูสินค้าที่ถูกประมูลออกไปทีละชิ้นจนขมวดคิ้วแน่น

ถึงแม้ว่าของพวกนี้จะเป็นสมบัติที่ค่อนข้างมีมูลค่า แต่ดูเหมือนมันจะไม่เกี่ยวอะไรกับพวกเขามากนัก…

ในตอนนั้นเอง ประตูห้องถูกเปิดออกอย่างกะทันหัน หลังจากนั้นมีคนคนหนึ่งเดินเข้ามา

ชวี่เทียนหันไปมอง พบว่าเป็นลูกน้องที่ตนเองส่งออกไปจับตาดูคุณชายสามตระกูลหนานกงก่อนหน้านี้

"เป็นยังไงบ้าง?" ชวี่เทียนรีบลุกขึ้นยืนแล้วถาม

"คุณชวี่ เมื่อกี้มีคนเดินเข้าไปในห้องตรงกลาง!" คนคนนั้นรีบพูด

"ใคร?"

"เป็นผู้ชายไว้ผมยาว! ดูแล้วน่าจะมีอายุราวสามสิบกว่า ส่วนสถานะไม่ชัดเจน!" คนคนนั้นพูด

ชวี่เทียนขมวดคิ้ว มองไปทางหลินหยาง "ประธานหลิน…"

"ไม่ต้องกังวล รองานประมูลสิ้นสุดลงแล้วค่อยว่ากัน!" หลินหยางยังคงพูดด้วยสีหน้าที่ผ่อนคลาย

ชวี่เทียนเห็นสถานการณ์ กังวลจนแทบหัวใจจะวาย

"ประธานหลิน! นี่มันเวลาไหนแล้ว คุณยังสนใจเรื่องการประมูลอีกเหรอ? พวกเราไม่มีเงินมากขนาดนั้น จะมีปัญญาซื้อของในงานประมูลได้ยังไง? ทำไมต้องมาเสียเวลาในงานประมูลด้วย?" ชวี่เทียนพูดด้วยความร้อนใจ

หลินหยางยังคงจ้องเวทีโดยไม่พูดอะไร

"ประธานหลิน! ตกลงคุณฟังที่ผมพูดอยู่หรือเปล่า? ตระกูลหนานกงเชิญคนมาช่วยแล้ว! พวกเขามีคนมาช่วยแล้ว! ถือเสียว่าผมขอร้องคุณ! พวกเรารีบไปจากที่นี่กันเถอะ! ในเมื่อคุณชายสามของตระกูลหนานกงกล้าเชิญเขามา แสดงว่าเขาต้องไม่ธรรมดาแน่นอน ผมมีคนอยู่แค่นี้ ผมกลัวจะไม่สามารถปกป้องคุณ ถ้าหากเกิดอะไรขึ้นกับคุณ! ผมจะกลายเป็นคนบาปไปตลอดชีวิต!"

ชวี่เทียนพูดด้วยน้ำเสียงที่แทบจะร้องไห้

ทว่าหลินหยางกลับพูดเพียงคำพูดประโยคเดียว

"นั่งลง!"

ทันทีที่สิ้นเสียง ชวี่เทียนรู้สึกอึ้ง

"ไม่ได้ยินที่ผมพูดเหรอ? นั่งลง" หลินหยางพูด

"ประธานหลิน…"

ชวี่เทียนอ้าปาก เห็นเพียงหลินหยางหันมามองเขา

ทันทีที่สบตาเข้ากับดวงตาคู่นั้นของหลินหยาง ชวี่เทียนไม่กล้าพูดอะไรอีก ทำได้แต่กัดฟันแน่นแล้วนั่งลงบนเก้าอี้

บอดี้การ์ดที่อยู่ด้านหลังสบตากัน ไม่มีใครพูดอะไร

หลินหยางหันกลับไปจ้องเวทีต่อ

สินค้าถูกประมูลออกไปแล้วเจ็ดรายการ

หลงเถิงก็คือหลงเถิง ของที่เอาออกมาล้วนแต่เป็นสิ่งที่ทุกคนสนใจ เพราะเหตุนี้การประมูลจึงค่อนข้างดุเดือด

ชวี่เทียนไม่มีกะจิตกะใจดูการประมูลครั้งนี้ เขาเอาแต่ใจลอยอยู่ตลอดเวลา

ในตอนนั้นเอง ผู้ประมูลหม่านหวู่เงียบไปสักพัก หลังจากนั้นหันไปโบกมือให้พนักงานที่อยู่ด้านข้าง

พนักงานคนนั้นถือถาดขึ้นมาอีกหนึ่งถาด

เพียงแต่ครั้งนี้บนถาดไม่มีผ้าสีแดงคอยคุม แต่เป็นการเปิดเผยสินค้าต่อหน้าผู้คนโดยตรง

สิ่งของที่ถูกวางอยู่บนถาดคือดอกไม้ที่มีลักษณะคล้ายคลึงกับดอกกุหลาบ!