สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 816

หลังจากสิ้นเสียง เห็นเพียงร่างอ้วนของติงเหมาก้าวออกมาข้างหน้าสุด ขวางอยู่ตรงหน้าของมีดเล่มนั้น เค้นรอยยิ้มออกมาแล้วรีบพูด "ท่านทั้งสอง ท่านทั้งสอง ใจเย็นก่อน อย่าเพิ่งโกรธเลย! เรามีอะไรนั่งคุยกันดีกว่า!"

"ประธานติงเหมา คุณต้องการเข้ามาพัวพันเรื่องระหว่างผมและหมอเทวดาหลินเหรอ?" คุณชายสามตระกูลหนานกงยิ้มเล็กน้อยแล้วถาม

"คุณชายสาม ผมรู้ว่าคุณอารมณ์ไม่ดี แต่งานประมูลกำลังจะเริ่มขึ้นแล้ว คุณคิดเสียว่าไว้หน้าผม มีเรื่องอะไร ไว้คุยกันหลังจากงานประมูลสิ้นสุดลงได้หรือเปล่า? คุณเองก็มาเพื่อเหมืองจื่อข้วนไม่ใช่เหรอ? ถ้าหากงานประมูลไม่สามารถดำเนินการต่อ คุณก็ไม่สามารถประมูลเหมืองจื่อข้วน ผมพูดถูกหรือเปล่า?" ติงเหมาพูดอย่างยิ้มแย้ม

นี่ก็เป็นปัญหาอย่างหนึ่ง!

"อืม ที่คุณพูดมาก็ถูก เวลาของผมมีค่า ไม่เหมาะที่จะมาเสียเวลาแบบนี้!" คุณชายสามตระกูลหนานกงพยักหน้า ยิ้มแล้วพูด "หมอเทวดาหลิน ยินดีด้วย ดูเหมือนคุณสามารถรักษามือของคุณไว้ได้สักพัก"

หลินหยางไม่ได้พูดอะไร เพียงแค่เลิกแขนเสื้อของตนเองลง แล้วส่ายหัว

ราวกับกำลังผิดหวัง

และ…ดูถูก

สีหน้าของคุณชายสามตระกูลหนานกงปรากฏให้เห็นความไม่พอใจ แต่ไม่ได้พูดอะไร เพียงแค่โบกมือพาคนของตนเองกลับห้อง

"เร็ว รีบไปเปลี่ยนห้องให้ประธานหลิน!"

ติงเหมาตะคอกใส่ลูกน้องทันที หลังจากนั้นหันไปพูดกับหลินหยางด้วยท่าทางพยักหน้าก้มเอวต่ำ "ประธานหลิน ต้องขออภัยอย่างยิ่งที่ทำให้คนตกใจ"

"คุณมันเป็นคนที่มีคุณสมบัติของนักธุรกิจอย่างแท้จริง! ฝั่งไหนเหนือกว่าก็อยู่ฝั่งนั้น ดูสถานการณ์แล้วค่อยตัดสินใจเลือก ไม่เลว" หลินหยางพูดด้วยน้ำเสียงที่เรียบเฉย

"หมอเทวดาหลิน ผมก็ทำเพื่อความอยู่รอดเท่านั้นแหละ" ติงเหมาพูดอย่างช่วยไม่ได้

ตอนแรกติงเหมาโอนเอนไปทางตระกูลหนานกง นั่นเป็นเพราะตระกูลหนานกงมีอิทธิพลมากเกินไป เขาไม่สามารถล่วงเกินเด็ดขาด

แต่สถานการณ์บานปลายมาถึงขั้นนี้ ถ้าหากปล่อยให้คุณชายสามตระกูลหนานกงตัดมือของประธานหลิน ถึงตอนนั้นสถานการณ์จะกู้ไม่กลับแล้ว

เขาเชื่อว่าตระกูลหนานกงไม่กลัวประธานหลิน หรือแม้กระทั่งคุณชายสามก็ไม่กลัว

แต่ในเมืองชิงตู คุณชายสามตระกูลหนานกงไม่สามารถทำอะไรหลินหยางแน่นอน

ถ้าหากเกิดเรื่องกับประธานหลินที่นี่ หยางหัวต้องทำทุกอย่างเพื่อเอาคืนตระกูลหนานกง

แต่ในฐานะที่เป็นต้นตอ หยางหัวต้องทำลายสมาคมการค้าหลงเถิงในชิงตูก่อนเป็นอันดับแรก เพื่อบรรเทาความโกรธของประธานหลินแน่นอน

ดังนั้นติงเหมาจึงยอมก้าวออกมาทั้งที่ต้องล่วงเกินคุณชายสาม

เพราะถ้าหากเขาไม่ออกหน้า ไม่ใช่ตระกูลหนานกงที่จะเล่นงานเขา แต่เป็นหยางหัวแทน

เขาต้องรักษาชีวิตของตนเอง!

ติงเหมาล้มลุกคลุกคลานมาจนถึงทุกวันนี้ ทักษะการอ่านสีหน้าย่อมไม่ธรรมดา เพราะเหตุนี้เขาจึงสามารถแก้ปัญหาอย่างสมเหตุสมผลให้กับทั้งสองฝ่าย

และเห็นได้ชัดว่าผลลัพธ์ไม่เลว

หลังจากที่เปลี่ยนห้อง หลินหยางยังคงอยู่บนชั้นสอง เขานั่งกินผลไม้พลางมองไปทางบนเวทีที่อยู่ด้านล่าง

ภายในห้องมีเพียงเขาและคนของชวี่เทียน พนักงานบริการของหลงเถิงโดนชวี่เทียนไล่ออกไปหมด

"ประธานหลิน ติงเหมาคนนี้ไม่ใช่คนดีอะไรแน่นอน เกรงว่าพวกเราอยู่ที่นี่ต่อจะมีแต่ผลเสียตามมา ผมว่าไม่ต้องเข้าร่วมการประมูลครั้งนี้แล้ว พวกเรากลับเจียงเฉินเถอะ!" ชวี่เทียนรู้สึกวิตกกังวล อดไม่ได้ที่จะก้าวออกมาพูด

"คุณไม่ต้องกังวล ติงเหมาไม่คิดร้ายต่อพวกเราแน่นอน"

"เขาเป็นคนดีขนาดนั้นเลยเหรอ?"

"คนดี? ก็แค่จิ้งจอกเฒ่าคนหนึ่งเท่านั้น! เขาต้องการถ่วงเวลาจนงานประมูลสิ้นสุดลง อันที่จริงก็คือต้องการให้พวกเราจัดการเรื่องนี้แบบส่วนตัว!

"จัดการแบบส่วนตัว? ประธานหลิน ผมไม่เข้าใจคำพูดของคุณ!"

"ไม่เข้าใจ? ผมขอถามคุณหน่อย งานประมูลครั้งนี้ต้องใช้เวลานานแค่ไหน?"

"อย่างน้อยก็ต้องห้าชั่วโมง!"

"ภายในเวลาห้าชั่วโมงเพียงพอที่จะให้พวกเราเรียกยอดฝีมือจากเจียงเฉิน และก็เพียงพอสำหรับคุณชายสามตระกูลที่จะเรียกคนมาเหมือนกัน! คุณเข้าใจหรือเปล่าว่ามันหมายความว่าอะไร?" หลินหยางถาม

ลมหายใจของชวี่เทียนหยุดชะงัก "คุณหมายถึง…ติงเหมาเขาต้องการ…"

"เขากำลังให้เวลาพวกเรา และกำลังให้เวลาคุณชายสามด้วย ฝ่ายไหนสามารถเตรียมความพร้อมได้มากกว่ากันในเวลาห้าชั่วโมง หลงเถิงของเขาก็จะปลอดภัย! เพราะความขัดแย้งระดับนี้จะไม่ส่งผลกระทบต่อผู้ที่ไม่เกี่ยวข้อง!" หลินหยางพูด