สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 838

"ชวี่เทียน คุณอยู่ไหนของคุณเนี่ย?" หม่าไห่ตะโกน

"ผมกำลังจับตามองคนของหนานกงเฟยหยางไง!" ชวี่เทียนสับสน: "เกิดอะไรขึ้น?"

"เกิดเรื่องกับคุณผู้หญิงซูเหยียนแล้ว เธอสูญเสียดวงตาทั้งสอง!" หม่าไห่ตะโกน

เมื่อสิ้นเสียง สีหน้าของชวี่เทียนก็ย่ำแย่สุดขีด เขายืนนิ่งไปกับที่

"ผมจะดูว่าครั้งนี้คุณจะอธิบายให้กับประธานหลินยังไง!" หม่าไห่หยุดพูดและวางสาย

ชวี่เทียนยืนอึ้ง

แต่ในเวลานี้ มีสายเข้ามาอีกครั้ง

คือคนสนิทของชวี่เทียน

เขารีบรับสายและพูดเสียงจริงจัง: "อาเจี๋ย มีอะไรหรอ?"

"ชวี่เทียน เกิดเรื่องใหญ่แล้ว...คนของพวกเรา...ไม่มีแล้ว..." เสียงของอาเจี๋ยสั่นๆ ดังขึ้นมา

ชวี่เทียนขนหัวลุก: "คุณ...คุณว่าอะไรนะ? ?"

"อันที่จริงตั้งแต่เริ่ม คนพวกเราจับตามองหนานกงเฟยหยาง...ถูกหนานกงเฟยหยางจับตัวไว้ได้แล้ว...แทนที่จะบอกว่าเราจับตามองหนานกงเฟยหยาง อันที่จริง...ต้องบอกว่าหนานกงเฟยหยางคอยจับตาดูพวกเราอยู่..." อาเจี๋ยพูดด้วยเสียงสั่น

เมื่อชวี่เทียนได้ยิน เขาก็ทรุดลงไปบนพื้น สองขาอ่อน

"พวกคุณ...ทำไมถึงทำให้เป็นแบบนี้?"

ชวี่เทียนตะโกน

แต่ก็ไม่มีประโยชน์

สิ่งที่ควรทำที่สุดในตอนนี้คือจะแก้ไขยังไง

แต่ไม่ต้องสงสัยเลยว่าวิธีการของหนานกงเฟยหยางนั้นเหนือกว่าชวี่เทียนมาก ทุกวิธีการของเขาถูกหนานกงเฟยหยางมองออกหมด ทุกการเคลื่อนไหวของเขาเป็นเหมือนการเล่นในสนามเด็กเล่นในสายตาของอีกฝ่าย...

ในเวลานี้ ชวี่เทียนเพิ่งเข้าใจถึงความน่ากลัวของหนานกงเฟยหยาง...

เขาไม่กล้าลังเลและรีบขับรถไปยังสถาบันการแพทย์พรรคซวนอีทันที

เมื่อวิ่งไปถึงหน้าประตูห้องผ่าตัวถึงได้เห็นว่ามีคนจำนวนมารวมตัวอยู่ที่นี่

หม่าไห่ กงซีหยุน ชวี่หนานตง ทุกคนมาหมด ทั้งยังมีตัวแทนจากสำนักฉี๋หลินและเกาะหวางโยว

คังเจียห่าวและจี้เหวินถือสำเนาเอกสารและยืนพูดอะไรบางอย่าง

การแสดงออกของทุกคนดูจริงจังมาก

เมื่อเห็นเช่นนี้ หัวใจของชวี่เทียนก็เต้นเสียงดังและแรง

เขารู้ว่าเรื่องครั้งนี้...ไม่ง่ายอย่างแน่นอน

คลิก !

ในเวลานี้ประตูห้องผ่าตัดถูกเปิดออก

หลินหยางเดินออกมาอย่างหมดแรง

"ประธานหลิน!"

ทุกคนพากันตะโกนเรียก

"ประธานหลิน คุณผู้หญิงซูเหยียนไม่เป็นอะไรใช่ไหม?" หม่าไห่ถามอย่างระมัดระวัง

"เข็มที่เจาะตาเธอถูกผมนำออกมาแล้ว ผมประคบยาให้เธอเพื่อรักษาดวงตาแล้ว แต่ความแข็งแรงจะต่ำกว่าเมื่อก่อนมาก และนี่จะต้องค่อยๆ ปรับตัวด้วยยา!"

หลินหยางพูดด้วยสีหน้าไร้อารมณ์

ทุกคนตื่นตระหนก

ใครๆ ก็คงเข้าใจความหมายนี้...

หลินหยางเดินไปที่เก้าอี้ข้างทางเดินแล้วนั่งลง จุดบุหรี่ด้วยตัวเอง และเริ่มสูบบุหรี่

ควันลอย

บรรยากาศหดหู่...

"ประธานหลิน พวกเราได้ควบคุมคุณและคุณนายเซี่ยในคฤหาสน์ไว้แล้ว ตามคำอธิบายของพวกเรา พวกเราหาคุณผู้หญิงซูเรื่องความร่วมมือ เป็นผลมาจากบางคนตั้งใจร้อยเข็มเอาไว้ ผมเดาว่าต้องเป็นแผนการที่ตระกูลหนานกงจัดการขึ้นมา พวกเราคิดจะเล่นงานคุณซูเหยียนตั้งนานแล้ว พวกเราตรวจสอบรถของคุณซูเหยียนทันที และพบว่าประตูของเธอถูกติดกับดักเอาไว้เมื่อเปิดประตู กับดักก็จะทำงาน เข็มเงินจะถูกยิงจากกลไก" คังเจียห่าวเดินเข้ามาพร้อมเอกสารและเอ่ยปากพูด

หลินหยางไม่รับมัน แค่เพียงสูบบุหรี่เงียบๆ

คังเจียห่าวเม้มปากและเก็บเอกสารกลับคืน

"มีการเฝ้าระวังในที่แห่งนั้นไหม?" หม่าไห่ข้างๆ ถาม พยายามจัดการทุกอย่าง

"การเฝ้าระวังถูกทำลายล่วงหน้าแล้ว!" คังเจียห่าวพูด

"งั้นพวกเราทำได้เพียงหาเบาะแสจากปากของคุณและคุณนายเซี่ย! เมื่อรวบรวมหลักฐานแล้ว เราจะฟ้องตระกูลหนานกง! ให้พวกเขาได้ชดใช้!" หม่าไห่พูด

"ผมกับจี้เหวินกำลังรวบรวมเอกสารอยู่" คังเจียห่างพยักหน้า

"ไม่ต้องแล้ว!"

หลินหยางเอ่ยปากแทรกออกมา

ทุกคนอึ้งและมองไปทางเขา

"ตอนนี้ผมไม่สนใจหลักฐานอะไรแล้ว เจียห่าว จี้เหวิน พวกคุณไปต้องรวบรวมเอกสารอะไรแล้ว เรื่องนี้ พวกคุณไม่จำเป็นต้องรับผิดชอบ" หลินหยางดีดก้นบุหรี่ลงบนพื้น ยืนขึ้น

ทุกคนตกใจ

"ประธานหลิน คุณ...คุณจะทำอะไร?" หม่าไห่ถามอย่างระมัดระวัง

หลินหยางไม่ส่งเสียงใดๆ

ทุกคนมองหน้ากัน

"ไอนี่ ยังไม่รีบมานี่อีก!" ชวี่หนานตงข้างๆ ตะโกน