ดาบที่คนคนนั้นฟันลงมือถูกหลินหยางใช้หมัดต่อยจนหัก แต่หมัดไม่ได้ถูกเบี่ยงเบนไปทางทิศทางใดทางหนึ่ง พุ่งตรงเข้าไปกระแทกใส่ร่างกายของคนคนนั้นอย่างแรง
ปัง! ! !
หมัดถูกชกเข้าใส่หน้าอกของเขาอย่างแรง!
หนานกงเฟยหยางเบิกตากว้าง หนังศีรษะชาไปหมด
เขาไม่ได้ตาฝาด!
ต่อยจนทะลุโดยตรง!
ไม่สามารถต้านทานแม้แต่นิดเดียว!
คนคนนั้นเมื่ออยู่ต่อหน้าหลินหยางราวกับเป็นเพียงกระดาษที่บอบบาง…
หลังจากนั้นหลินหยางเหวี่ยงหมัดใส่อีกคนที่อยู่ด้านข้าง
ปัง!
จบลงอีกหนึ่งชีวิตด้วยหมัดเดียว
ไม่มีเสียงร้อง ไม่มีการเคลื่อนไหว ล้มลงพื้นโดยตรง
ต้องใช้แรงมากขนาดไหนถึงจะสามารถทำได้?
นี่มันใช้พละกำลังที่มนุษย์มีเหรอ?
ร่างกายของหนานกงเฟยหยางสั่นเทา เดิมทีต้องการก้าวออกไปช่วย แต่กลับต้องหยุดนิ่งเพราะวิธีการที่น่าตกใจของหลินหยาง
ทว่า ทั้งหมดไม่ได้จบแค่นี้
ประมาณว่า รู้สึกว่าพละกำลังของตนเองยังไม่เพียงพอ หลินหยางยกแขนขึ้นกระชากแขนเสื้อของอีกข้างออก
"หา! ! !"
หนานกงเฟยหยางตกใจจนร้อง เข่าอ่อนล้มก้นทิ่มลงพื้นโดยตรง
เขาเบิกตากว้างมองเห็นของหลินหยาง วิญญาณแทบจะหนีกระเจิงทันที
ริมฝีปากสั่นไม่หยุด ดวงตาทั้งคู่แทบจะหลุดออกจากเบ้า
"เลือดวิญญาณลั่วหลิน? นั่นมันเลือดวิญญาณลั่วหลิน!"
"สวรรค์ เขามีมากขนาดนี้ได้ยังไง?"
"ตกลงหมอเทวดาหลินเป็นสัตว์ประหลาดเหรอ?"
"ไม่! ไม่!"
คนของตระกูลหนานกงพูดด้วยความตกใจ
พวกเขาเห็นจุดสีแดงที่อยู่บนแขนของหลินหยาง แต่ละคนตกใจจนขวัญหนีดีฝ่อ
วินาทีนี้ไม่มีใครกล้าต่อต้านอีกแล้ว
ทุกคนหันหลังแล้ววิ่งหนีอย่างบ้าคลั่ง
แต่หลินหยางจะปล่อยให้พวกเขาทำแบบนั้นหรือ?
เขาย่อเข่าลงกระโดดไปยืนตรงหน้าประตู แขนทั้งสองข้างเริ่มทำการเก็บเกี่ยวชีวิตของผู้ฝึกศิลปะการต่อสู้ราวกับเป็นเคียวสังหารของยมทูต
เขาในตอนนี้ไม่มีใครสามารถต้านทาน
ร่างของคนล้มลงข้างเท้าของเขาคนแล้วคนเล่า
หนานกงเฟยหยางหันหลังแล้วหนีออกไปทางด้านนอก
ในที่สุดเขาก็เข้าใจแล้ว!
นี่ไม่ได้เป็นเพียงการแก้แค้น!
แต่…มันคือการสังหารหมู่!
ฟู่! ฟู่! ฟู่ ฟู่…
เสียงหอบหายใจดังขึ้นจากสวนดอกไม้ด้านหลังของคฤหาสน์หนานกง
เห็นเพียงผมเผ้าของหนานกงเฟยหยางยุ่งเหยิงไปหมด กำลังหนีอย่างบ้าคลั่ง
เขาไม่เคยคิดไม่เคยฝัน หมอเทวดาหลินจะเป็นคนที่น่ากลัวเช่นนี้
เขาไม่เคยคิดไม่เคยฝัน หมอเทวดาหลินจะมีเลือดวิญญาณลั่วหลินมากมายเช่นนี้
ยิ่งไม่เคยคิด…หมอเทวดาหลินจะเป็นคนบ้า เด็ดเดี่ยว ไร้ความเมตตามากเช่นนี้…
เขาคือหมอเทวดาที่มีชื่อเสียงโด่งดังไปทั่วจริงเหรอ?
ไม่! เขาในตอนนี้เป็นปีศาจ!
เป็นปีศาจที่ฆ่าคนไม่กระพริบตา!
ครั้งนี้ เขามาเพื่อต้องการถอนรากถอนโคนตระกูลหนานของพวกเขา!
เขาไม่ต้องการใช้วิธีที่ซับซ้อนเล่นงานตระกูลหนานกงอีกแล้ว
สิ่งที่เขาต้องการคือ…ทำให้ตระกูลหนานกงหายไป
หนานกงเฟยหยางเป็นคนมีวิสัยทัศน์กว้างไกล ครั้งแรกที่เขาเจอหมอเทวดาหลิน เขาสามารถมองเห็นเรื่องราวอันน่าเศร้าในแววตาของคนคนนี้
หลินหยางสามารถเปลี่ยนแปลงรูปลักษณ์ของตนเอง แต่เขาไม่สามารถเปลี่ยนแปลงแววตาของตนเอง
หนานกงเฟยหยางไม่รู้ว่าหมอเทวดาหลินพบเจออะไรมาบ้าง แต่สิ่งหนึ่งที่มั่นใจได้คือมีปีศาจซ่อนตัวอยู่ในใจของเขา
ปีศาจตนนี้แอบซ่อนตัวอยู่ในส่วนลึกหัวใจของหมอเทวดาหลินมาโดยตลอด แม้กระทั่งหมอเทวดาหลินก็อาจจะไม่รู้ตัวด้วยซ้ำ
และวันนี้ ในที่สุดหนานกงเฟยหยางก็เป็นคนปลดปล่อยปีศาจตนนี้
หลินหยางไม่ควบคุมตนเอง ไม่ระงับความกระหาย
เขาต้องการปลดปล่อย!
เขาต้องการแก้แค้น!
หนานกงเฟยหยางพลางวิ่งหนีพลางมองไปข้างหลัง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา
D...
ทำไมบางตอนเนื้อหาหายไปหมดเหลืออยู่แค่ไม่ถึง6บรรทัดเลย...
หลินหยาง...ผมอยากบอกว่า คุณมันกระจอก 5555...
บทหาย...
หายย...
เกิดอะไรขึ้นกับเว็บหรือป่าวครับ ข้อความไม่ครบหลายเรื่องเลย...
ตระกูลซูน่ารังเกียจมาก ส่วนซูเหยียน คนทั้งตระกูลรังแกเอาเปรียบกลายเป็นของเล่น ก็ทนอยู่นะ พ่อกับแม่ก็ไม่สนใจลูกเลยเอาใจแต่คุณย่าคุณย่า แยกบ้านไม่เป็นหรอ...