สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 851

"ศิษย์น้องเล็ก ก็ไหนคุณบอกว่าสามารถจัดการเหยื่อตัวนี้ด้วยตัวเองไม่ใช่เหรอ? แล้วมาขอความช่วยเหลือทำไม? คุณไร้ประโยชน์เกินไปหรือเปล่า?"

ผู้หญิงที่มีหุ่นรูปร่างเซ็กซี่และหน้าตาสวยมีเสน่ห์มากคนหนึ่งเดินออกมาจากด้านข้าง พูดอย่างยิ้มแย้ม

"เรื่องประสบความสำเร็จไม่เคยมี แต่เรื่องล้มเหลวมีเยอะจนล้น!"

ผู้ชายไว้ทรงผมหน้าม้าที่อยู่อีกด้านหนึ่งก็พูดด้วยน้ำเสียงที่ไม่สบอารมณ์เช่นกัน

หญิงสาวรู้สึกไม่พอใจ กัดฟันพูด "คนคนนี้มีความสามารถที่ไม่ธรรมดา! พวกคุณอย่าดูถูกเขาเด็ดขาด!"

"ดูถูก?"

ชายไว้ผมหน้าม้าเหลือบมองหลินหยาง พูดด้วยน้ำเสียงที่เย็นชา "คนคนนี้ถือว่าอวดดีใช้ได้! ถึงขั้นกล้าขับรถเข้ามาในเขาตงหวง! คุณไม่รู้กฎของที่นี่เหรอ?"

"ผมเพิ่งมาครั้งแรก ไม่รู้อะไรเกี่ยวกับที่นี่มาก ว่าแต่พวกคุณใช่คนของนิกายตงหวงหรือเปล่า?" หลินหยางถาม

"ก็คงถือว่าใช่มั้ง แต่จะใช่คนของนิกายตงหวงหรือเปล่ามันไม่สำคัญแล้ว!"

ผู้ชายคนนั้นก้าวออกมาข้างหน้า มองเย่ซ่างซานด้วยสีหน้าที่ไร้อารมณ์แล้วพูด "ไอ้หนู ตอนนี้คุณจะให้พวกเราเป็นคนลงมือ? หรือคุณลงมือเอง?"

"ลงมืออะไร?" หลินหยางถามด้วยความไม่เข้าใจ

"ถ้าหากคุณฆ่าตัวตายตอนนี้ บางทีอาจจะนำร่างของคุณกลับไปทำพิธีได้ แต่ถ้าให้พวกเราลงมือ เกรงว่าคุณจะไม่เหลือแม้กระทั่งศพ" ผู้หญิงรูปร่างเซ็กซี่ที่อยู่ด้านข้างพูดอย่างยิ้มแย้ม

"แบบนี้เองเหรอ?"

หลินหยางส่ายหัว "งั้นเชิญพวกคุณลงมือเถอะ! ผมก็อยากรู้เหมือนกัน ตกลงพวกคุณสามารถทำให้ผมตายโดยไม่เหลือแม้กระทั่งศพหรือเปล่า!"

คำพูดประโยคนี้เป็นการท้าทายอย่างเห็นได้ชัด!

ทุกคนที่อยู่โดยรอบรู้สึกโกรธมาก

"น่าสนใจ! ฆ่าเหยื่อมาตั้งมากมาย เพิ่งจะเคยเห็นคนที่อวดดีแบบคุณเป็นครั้งแรก!" ชายไว้ผมหน้าม้าพูดด้วยสีหน้าที่ไร้อารมณ์ "ลงมือ! ส่งสหายคนนี้ไปลงนรก! จำเอาไว้! แยกชิ้นส่วนให้เล็กที่สุด! เขาจะได้ไม่สงสัยในฝีมือของเรา!"

"รับทราบ!"

คนที่อยู่โดยรอบตะโกนพร้อมกัน หลังจากนั้นพุ่งเข้าไปหาหลินหยางทันที

ทว่าหลินหยางในตอนนี้ก็ไม่เกรงใจเช่นกัน

"ไอ้หนู คุกเข่าลงไป!"

เห็นเพียงผู้ชายคนหนึ่งพุ่งมาประชิดตัวหลินหยางพร้อมกับเสียงตะโกน หลังจากนั้นยกเท้าจู่โจมใส่ขาของหลินหยางโดยตรง

ดูจากพละกำลังจำนวนมหาศาล ราวกับต้องการเตะขาของหลินหยางให้ขาดโดยตรง

แต่วินาทีต่อมา หลินหยางชิงลงมือก่อน

แควก!

เสียงแปลกประหลาดดังขึ้น

หลังจากนั้นตามมาด้วยเสียงกรีดร้องคร่ำครวญด้วยความเจ็บปวด…

"อ๊าก! ! !"

ผู้ชายคนนั้นกุมขาของตนเองล้มลงพื้น ส่งเสียงกรีดร้องจนแทบขาดใจ

ทุกคนหันไปมอง

พบว่าหลินหยางเตะขาของเขาจนหัก

"อะไรกัน?"

ทุกคนรู้สึกเสียวสันหลังขึ้นมาทันที

หลินหยางหันไปมองชายไว้ผมหน้าม้าและสาวเจ้าเสน่ห์ พูดด้วยน้ำเสียงที่เรียบเฉย "เกรงว่าฝีมือแค่นี้คงไม่สามารถฉีกร่างผมเป็นห้าส่วนด้วยซ้ำ!"

พูดจบ หลินหยางยกเท้าถีบใส่ผู้ชายที่ล้มอยู่บนพื้น

ปัง!

ร่างกายของเขาลอยกระเด็นออกไปกระแทกใส่พื้น หมดสติไปโดยตรง

เพียงแค่ลูกเตะสองกระบวนท่าก็สามารถจัดการคนของพวกเขา…

น่ากลัวเกินไปหรือเปล่า?

ทุกคนรู้สึกตกตะลึง

"ศิษย์พี่ ดูเหมือนพวกเราเจอพวกฝึกศิลปะการต่อสู้เข้าแล้ว!" สาวเจ้าเสน่ห์หรี่ตาลงพูด

"คนที่กล้ามาเหยียบเขาตงหวง มีคนไหนบ้างที่ไม่ใช่ผู้ฝึกศิลปะการต่อสู้? แต่มีวิชาศิลปะการต่อสู้นิดหน่อยแล้วยังไง? สุดท้ายก็ต้องตายอยู่ที่นี่ไม่ใช่เหรอ?" ชายไว้ผมหน้าม้าไม่รู้สึกกลัว ตะคอกเสียงเบา "ฆ่ามัน!"

"รับทราบ!"

"ฆ่า!"

คนที่เหลือส่งเสียงคำราม พุ่งเข้าไปหาหลินหยางพร้อมกับทั้งหมัดและเท้า

เป้าหมายของพวกเขาล้วนแต่เป็นจุดสำคัญของร่างกาย ทุกคนต้องการล้มหลินหยางให้ได้

ไม่ใช่ลำคอก็ตรงหน้าอก

ทุกหมัดและเท้าล้วนแต่น่าสะพรึงกลัวจนถึงขีดสุด

ถ้าหากคนธรรมดาโดนเข้าไปอาจถึงขั้นตายเลยก็ได้ แม้กระทั่งผู้ฝึกศิลปะการต่อสู้ก็อาจจะต้องพักฟื้นหลายเดือน

เพียงแต่

ทันทีที่คนพวกนี้เพิ่งเข้าใกล้หลินหยาง หลินหยางหายตัวไปจากตรงที่เดิมอย่างกะทันหัน

อะไรกัน?

รอยยิ้มของสาวเจ้าเสน่ห์แข็งทื่อ

"เป็นการเคลื่อนไหวที่เร็วมาก!"

ชายไว้ผมหน้าม้าอดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้ว