สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 88

แม้แต่ตัวของเธอเองก็คิดไม่ถึง บริษัทที่ไม่มีเงินทุนและไม่มีสถานที่ประกอบกิจการของเธอจะมีโอกาสได้ร่วมมือกับบริษัทใหญ่อย่างหยางหัวกรุ๊ป

หลังลงจากรถ ซูเหยียนมีความรู้สึกเหมือนตัวเองกำลังฝัน

ในตอนนั้นเอง ด้านข้างมีเสียงหัวเราะดังขึ้น

"คุณน่าจะเป็นประธานซูใช่หรือเปล่า? สวัสดีครับ!"

ซูเหยียนเงยหน้าขึ้นมองกลับเห็นหม่าไห่มายืนรอต้อนรับเธอด้วยตัวเองอยู่หน้าประตู

ทันทีที่ภาพนี้ปรากฏขึ้น ผู้คนที่อยู่ตรงหน้าประตูถึงกับตกตะลึง

ซูเหยียนก็มองตาค้างเหมือนกัน

ในขณะเดียวกันวันนี้ยังไม่ทันผ่านไป ข่าวลือเกี่ยวกับประธานหลินและซูเหยียนได้แพร่กระจายไปทั่วแล้ว

ซูเหยียนกลับถึงบริษัทของตัวเองด้วยความรู้สึกที่มึนงง

ถึงแม้บริษัทของเธอจะยังไม่ได้รับการปรับปรุงถึงขั้นยังไม่ได้ทำแม้แต่ส่วนหน้าของอาคาร แต่นั่นมันไม่ใช่เรื่องสำคัญอีกแล้ว

เธอแทบจะไม่สามารถควบคุมหัวใจที่เต้นแรงของตัวเอง

หม่าไห่เห็นด้วยกับความเห็นของเธอทุกอย่างและตอบตกลงเงื่อนไขของเธอ

ไม่เพียงแค่นั้น หม่าไห่ยังลงทุนกับเธอด้วยเงินทุนสิบล้านในนามของเขา

ตอนนี้เธอไม่จำเป็นต้องห่วงเรื่องเงินทุนอีกแล้ว

ปัญหาทุกอย่างได้รับการคลี่คลาย

ตอนนี้ซูเหยียนเต็มไปด้วยความคาดหวังและมั่นใจบริษัทในอนาคตของเธอ

ปัง!

ในตอนที่ซูเหยียนกำลังจมอยู่กับอนาคตที่หอมหวานของตัวเอง ประตูใหญ่ของบริษัทโดนคนถีบจนเปิดออกอย่างกะทันหัน

"ว้าย!"

ซูเหยียนสะดุ้งตกใจจนอุทานออกมา เธอรีบลุกขึ้นจากเก้าอี้ กลับเห็นคนกลุ่มหนึ่งกำลังเดินตรงเข้ามาจากประตู

คนที่เป็นผู้นำคือ…จางเป่าชวี!

"ลูกผู้พี่?"

ซูเหยียนรู้สึกแปลกใจ

แต่แล้วเธอพูดไม่ทันจบประโยค หลัวเฟิงที่อยู่ด้านข้างพุ่งเข้ามาอย่างกะทันหัพร้อมกับเหวี่ยงฝ่ามือใส่ใบหน้าของซูเหยียนโดยตรง

ซูเหยียนที่ไม่ทันระวังโดนตบจนล้มลงไปนอนกับพื้น

รอยฝ่ามือสีแดงปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเธอ

"พวกคุณทำอะไรของพวกคุณ?"

ซูเหยียนกุมใบหน้าของตัวเองแล้วตะโกนด้วยความเจ็บปวดและโกรธเคือง

"นางตัวดี! พูดมา! เธอเป็นคนบอกให้ชายชู้ของเธอห้ามพบลูกชายของฉันใช่หรือเปล่า?" หลัวเฟิงพุ่งเข้ามาจิกผมของซูเหยียนแล้วตะคอกด้วยสีหน้าที่ดูน่ากลัว

ความเจ็บปวดที่รุนแรงทำให้ซูเหยียนรู้สึกทรมาน

และในตอนนี้เธอก็เข้าใจแล้วว่าทำไมจางเป่าชวีถึงมาหาเธออย่างกะทันหัน

ดูเหมือนตระกูลจางจะคิดว่าซูเหยียนมีความสัมพันธ์ที่ลึกซึ้งกับประธานหลินในตำนานคนนั้น ส่วนประธานหลินปฏิเสธพวกเขาอย่างกะทันหัน ทำให้คนของตระกูลจางคิดว่าซูเหยียนเป็นคนพูดยั่วยุ ดังนั้นพวกเขาจึงมาแก้แค้นเธอ

เห็นเพียงจางเป่าชวีเดินตรงเข้ามาแล้วนั่งยองลง จ้องมองซูเหยียนอย่างไม่ใส่ใจ

"เสี่ยวเหยียน ฉันจะให้โอกาสเธออีกครั้ง เธอยินดีที่จะคว้ามันเอาไว้หรือเปล่า?"

"โอ...โอกาสอะไร?" ซูเหยียนรู้สึกกลัวจนตัวหด เธอถามด้วยเสียงที่สั่นเทา

"บอกให้หยางหัวกรุ๊ปร่วมมือกับตระกูลจาง และให้โอนสิทธิ์การขายยาตัวใหม่ในมณฑลกวงหลิวให้พวกเรา!" จางเป่าชวีพูด

"เป็นไปไม่ได้" ซูเหยียนกัดฟันพูด "ลูกผู้พี่ คุณป้า พวกคุณเข้าใจผิดแล้ว ฉัน…ฉันไม่รู้จักประธานหลินคนนั้นด้วยซ้ำ และฉันก็ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องอะไรกับเขา"

"เธอพูดอะไรนะ?"

หลัวเฟิงยิ่งรู้สึกโกรธ เธอพูดเสียงแหลมพร้อมกับคิดจะใช้มือข่วนหน้าของซูเหยียน

ภายใต้สถานการณ์คับขัน ซูเหยียนคว้าข้อมือของหลัวเฟิงแล้วกัดโดยตรง