ในความคิดของเขา ฟู่หวู่เย่มีสิทธิ์ในการเริ่มทั้งหมดแล้ว
หลินหยางยังคงยืนอยู่ที่เดิมตลอดเวลา ไม่ได้ทำการตอบโต้อย่างมีประสิทธิภาพราวกับว่าเขาถูกกดเอาไว้อย่างสมบูรณ์
มีเพียงดวงตาของน่าเทียนหลานที่หรี่ลงเล็กน้อยและเกิดเสียงที่น่าประหลาดใจ
"คุณชาย เป็นอะไร?" คนข้างๆ รีบถาม
"ไม่มีอะไร แค่ความแข็งแกร่งของคนนี้มากกว่าที่ผมคิดเอาไว้ เหมือนว่าฟู่หวู่เย่จะรับมือได้ไม่ง่ายเลย" น่าเทียนหลานพูดอย่างเฉยเมย
"จะเป็นไปได้ยังไง? คุณรู้ความแข็งแกร่งของคุณชายฟู่ แค่ไอเด็กสารเลวนี้ คงทนได้ไม่กี่น้ำหรอก?" คนข้างๆ พูดด้วยรอยยิ้ม
น่าเทียนหหลานไม่พูดอะไร
เขามองมันออกอย่างชัดเจน ฟู่หวู่เย่เช่นกัน
ในเวลานี้หัวใจของฟู่หวู่เย่เต้นอย่างรุนแรง
แม้ว่าเขาจะโจมตีอยู่ตลอด แต่การป้องกันของคู่ต่อสู้นั้นชัดเจน ไม่ปล่อยให้พลาด ไม่มีข้อบกพร่อง ไม่ให้โอกาสแม้แต่นิดเดียว
เขาหมุนรอบหลินหยางหลายสิบรอบ แต่เขาไม่พบจุดให้โจมตีแม้แต่น้อย
จนกระทั่งตอนนี้ จู่ๆ หลินหยางก็หันไปด้านข้าง
การเคลื่อนไหวอันน้อยนิดของเขาทำให้การป้องกันของหลินหยางพังทลายลงราวกับภูเขาที่ถล่ม ทั้งหมดก็หายไปในทันใด
ทันใดนั้นร่างกายก็เต็มไปด้วยข้อบกพร่อง
"อะไรกัน?"
ฟู่หวู่เย่ผงะ
เขาเชื่อว่านี่เป็นสิ่งที่หลินหยางทำโดยตั้งใจอย่างแน่นอน
จุดประสงค์คือเพื่อยั่วยวนให้ตัวเองโจมตี
จะหลงกลไม่ได้!
อย่างไรก็ตาม...มีเสียงดังขึ้นมาจากด้านล่าง ทำให้ไม่สามารถเป็นแบบนี้ต่อไปได้แล้ว
"4!"
หนานกงหยุนชิวตะโกนพร้อมกับทุกคน
"คุณชายฟู่ รีบจัดการเขา!"
"เหลือ 4 วินาทีแล้ว!"
"เวลาไม่มากแล้ว คุณชายฟู่ แสดงให้เด็กนี้รู้หน่อยว่าคุณเก่งแค่ไหน!"
"จัดการเถอะ!"
มีคนตะโกนมากขึ้นเรื่อยๆ
ผู้คนเร่งรีบเช่นกัน
ทำไมตั้งนานขนาดนี้แล้วฟู่หวู่เย่ยังไม่ลงมือ?
หรือว่า...ไม่สามารถจัดการเขาได้จริงๆ?
"3!"
หนานกงหยุนชิวตื่นตระหนกเล็กน้อย แต่เสียงนับเลขถอยหลังยังคงดังอย่างต่อเนื่อง
"2! !"
ไม่รู้ว่าใครตะโกนตามกันมาบ้าง
เสียงนี้ทำให้ฟู่หวู่เย่ทนไม่ไหว
เขาจ้องหลินหยางอย่างจริงจัง กำหมัดแน่น มีออร่าหลั่งไหล่ออกมาจากกำปั้นของเขา ต่อยไปที่หลินหยางอย่างดุเดือด
ปัง!
พลังรุนแรงพุ่งขึ้นที่ด้านหน้าของหมัด
เหมือนว่ามีลมของหมัดพลุ่งพล่านราวกับเสียงหมาหอน ราวกับมังกรยักษ์ที่ปั่นป่วน
"ว้าว!"
ทุกคนอุทานออกมา
เกรงว่าหมัดนี้จะสามารถทำลายภูเขาลูกใหญ่และทำให้ทะเลแตกได้!
หมัดนี้ตัดสินผู้ชนะอย่างแน่นอน!
หลายคนลุกขึ้นจากเก้าอี้และจ้องไปที่การระเบิดด้วยดวงตาที่เบิกกว้าง
หนานกงหยุนชิวลืมนับถอยหลังไปชั่วขณะ มองด้วยความตกใจ
ไม่ว่าจะเป็นใครก็เชื่อว่าถ้าหลินหยางโดนหมัดนี้เข้าไป แม้ว่าเขาจะป้องกันมันได้ กระดูกและเนื้อของเขาก็คงแตกและหัก
ฟู่หวู่เย่คิดเช่นนี้
หมัดนี้ใช้พลังทั้งหมดของเขา
"1!"
เขานับเบาๆ ตะโกนวินาทีสุดท้ายออกไป
การโจมตีครั้งสุดท้าย!
ต้องชนะ!
อย่างไรก็ตาม...
แปะ!
เสียงที่ชัดเจนดังขึ้น
หมัดที่กระแทกไปข้างหน้าดูเหมือนโดนอะไรบางอย่างและหยุดกะทันหัน
พลังของหมัดสลายไปเหมือนพายุไซโคลนที่หยุดนิ่ง
บรรยากาศเงียบลงทันใด
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา
D...
ทำไมบางตอนเนื้อหาหายไปหมดเหลืออยู่แค่ไม่ถึง6บรรทัดเลย...
หลินหยาง...ผมอยากบอกว่า คุณมันกระจอก 5555...
บทหาย...
หายย...
เกิดอะไรขึ้นกับเว็บหรือป่าวครับ ข้อความไม่ครบหลายเรื่องเลย...
ตระกูลซูน่ารังเกียจมาก ส่วนซูเหยียน คนทั้งตระกูลรังแกเอาเปรียบกลายเป็นของเล่น ก็ทนอยู่นะ พ่อกับแม่ก็ไม่สนใจลูกเลยเอาใจแต่คุณย่าคุณย่า แยกบ้านไม่เป็นหรอ...