สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 937

ฉากนั้นเงียบลงทันที

หลินหยางมองไปที่เซินหล่างเช่นกัน

สู้กับฟู่หวู่เย่ก็พอแล้ว ยังมีเซินหล่างอีกหรอ?

ทุกคนสงสัยในความแข็งแกร่งของร่างกายคนนี้ว่าจะทนได้หรือไม่!

คนที่เข้ามาท้าทายหลังจากนี้เป็นผู้คนที่โดดเด่นและยอดเยี่ยม...

เซินหล่างจัดการทุกอย่างด้วยความครอบงำ คำพูดของเขาครอบงำเช่นกัน

เมื่อขึ้นมาบนเวที เขาก็หยิบตราสัญลักษณ์เทียนเจียวออกมาและวางไว้ข้างเท้า จ้องหลินหยางอย่างเยือกเย็น

"เจ้าหนู ตอนนี้คุณไม่ได้ต่อสู้เพื่อการสรรหาคัดเลือก แต่เป็นการต่อสู้แบบผู้ปราดเปรื่อง คุณชนะ คุณก็นำตราสัญลักษณ์เทียนเจียวของมไป!"

"แล้วถ้าผมแพ้หล่ะ?" หลินหยางถาม

"งั้นชีวิตของคุณก็เป็นของผม!"

เซินหล่างพูดอย่างโหดเหี้ยม

เสียงของเขาเย็นถึงกระดูก

ราวกับว่าพระจันทร์

เหมือนเสียงหอนอันยาวนานของหมาป่าดุร้ายภายใต้คืนเดือนหงาย

"น่าสนใจ"

หลินหยางพูดอย่างเฉยเมย: "ในเมื่อนี่เป็นการต่อสู้ของผู้ปราดเปรื่อง งั้นผมก็จะทำให้ดีที่สุด!"

เมื่อพูดจบเขาก็หยิบตราสัญลักษณ์เทียนเจียวที่แอบไวในเสื้อผ้าออกมาและวางไว้ข้างๆ ทีละอัน

การเคลื่อนไหวของเขาสง่างามและนุ่มนวล

ในขณะที่เขาวางตราสัญลักษณ์อย่างนุ่มนวล หลายคนก็เห็นตราสัญลักษณ์นั้นอย่างชัดเจน

ทั้งหมดคือตราสัญลักษณ์เทียนเจียว!

มีทั้งหมดสามอัน...

คนรอบๆ เบิกตากว้างในทันใด

"ตราสัญลักษณ์...ตราสัญลักษณ์เทียนเจียวสามอันหรอ? ?"

เสียงอุทานที่เหมือนกันดังขึ้นมา...

ตราสัญลักษณ์เทียนเจียวสามอัน?

เซินหล่างตตึงเครียดขึ้นกว่าเดิม

เขาจ้องไปที่หลินหยางด้านหน้า กลับพบว่าโมเมนตัมของอีกฝ่ายค่อยๆ เปลี่ยนไป

ในวินาทีนี้ เซินหล่างรู้สึกว่าตัวเองไม่ได้เผชิญหน้ากับบุคคลนิรนามที่ซ่อนความสามารถอีกต่อไป แต่เป็นเสือที่ดึร้ายและมังกรที่กำลังทะยานขึ้น

แต่เขาไม่กลัว

เพราะเขาเผชิญหน้ากับคู่ต่อสู้ที่แข็งแกร่งมานับไม่ถ้วน

อีกทั้งเป้าหมายของเขาในวันนี้คือน่าหลานเทียน!

เขาจะแย่งชิงตำแหน่งอันดับที่สิบในรายชื่อผู้ปราดเปรื่องให้ได้

เขาต้องการเอาชนะอัจฉริยะที่ไม่มีใครเทียบได้ซึ่งทำให้ผู้คนจำนวนนับไม่ถ้วนหวาดกลัว!

เขาไม่กลัวน่าหลานเทียน แล้วจะกลัวคนด้านหน้านี้ทำไม?

"เหมือนว่าผมจะไม่ทันมอง ที่แท้คุณก็เป็นผู้ปราดเปรื่องเหมือนกัน อีกทั้งยังมีตราสัญลักษณ์เทียนเจียวสามอัน!"

เซินหล่างกวาดสายตามองตัวเลขตราสัญลักษณ์เหล่านั้นข้างๆ หลินหยาง เมื่อเห็นจำนวนเขาก็กระแทกเสียงออกมา: "แต่ดูเหมือนอันดับของตราสัญลักษณ์เทียนเจียวเหล่านี้จะอยู่ท้ายๆ! ตราสัญลักษณ์เทียนเจียวอันดับที่ยี่สิบคุณก็มีหรอ? ตราสัญลักษณ์ทั้งสามอันนี้ จะเทียบกับของผมอันนี้ได้หรอ?"

"น่าจะเทียบไม่ได้" หลินหยางพูด

"คุณฉลาดก็ดี แต่ผมจะเอาตราสัญลักษณ์เทียนเจียวสามอันนี้ของคุณมาเอา! ให้ผมอุ่นเครื่องกับคุณก่อน และจะไปสู้กับน่าหลานเทียน เอาตราสัญลักษณ์อันดับที่สิบมา!"

เซินหลินพูดเบาๆ แววตาดุร้าย สองมือออกแรง ขาของเขากระแทกเหมือนละมั่งและพุ่งไปทางหลินหยาง

"ตายซะ!"

เขาตะโกนออกมาและโบกแขนไปทางหลินหยาง

มือที่เหมือนกรงเล็บฉีกออกจากกัน

พัฟ!

กระแสออร่าบางอย่างที่เหมือนกับคลื่นอากาศพุ่งออกมาจากปลายนิ้วของเขา!

คลื่นอากาศนี้เป็นเหมือนใบมีด ฟันเข้าหาหลินหยางอย่างดุเดือด

"สมกับเป็นเซินหล่าง ลงมือด้วยท่าสังหารทันที!"

"ดูจากกระบวนท่านี้ เซินหล่างต้องการฉีกคู่ต่อสู้ออกเป็นชิ้นๆ!"

"เซินหล่างเป็นคนที่โหดเหี้ยมโดยเนื้อแท้จริงๆ ฆ่าคนโดยไม่กระพริบตา ใครก็ตามที่ต่อสู้กับเขามักจะพิการหรือตาย! เด็กนี่โชคร้ายจริงๆ!"

"ไม่รู้ว่าเขาจะทนการโจมตีของเซินหล่างได้กี่กระบวนท่า"

คนด้านล่างถกเถียงกัน

แต่วินาทีต่อมาหลินหยางเคลื่อนไหว จู่ๆ ก็ทำให้ทุกคนหยุดพูด!

หลินหยางเคลื่อนไหวพุ่งไปด้านหน้า

เขาเพียงแค่กระแทกเข้าไปในใบมีดนั้นโดยไม่ต้องหลบหรือหลบโดยไม่ต้องกลัว!

"อะไรกัน?"

หลายคนอุทานเสียงหลง

คนนี้บ้าไปแล้วหรอ?

จะใช้ร่างกายรับกระแสมีดเหล่านี้หรอ? ?

เซินหลินตกใจเช่นกัน

แต่ฉากต่อมาทำให้สมองของทุกคนสั่นไหวและตระหนักได้ทันที