ตำนานฉือฮั่ว นิยาย บท 19

             เมื่อเห็นดอกไม้ในตะกร้า มีทั้งดอกกุหลาบแดง ชมพู  ดอกกล้วยไม้ ดอกเหมย ดอกมะลิ ว้าวดอกไม้ที่นี่เยอะจริงเชียวช่างน่าสนใจมาก จากนั้นสั่งให้ หลันฮวาเด็ดกลีบดอกไม้ล้างคราบฝุ่นไรและแมลงต่างๆแล้วเอาไปผึ่งไว้ให้แห้งแล้วรอไว้เวลานางเรียกจะได้เอามาใช้ได้อย่างที่นางต้องการ ตัวของ สาวใช้อย่างหลันฮวานั้นทำตามคำสั่งที่นายของตัวเองว่ามาอย่างงง!! งง เช่นกัน ไม่รู้ว่าคุณหนูของตนเองจะเอาดอกไม้พวกนี้มาทำอะไร หรือว่าจะมาทำถุงหอมกันอย่างนั้นหรือ คุณหนูของนางนั้นมักทำอะไรที่ไม่เหมือนคุณหนูผู้อื่น อีกทั้งยังให้ความเท่าเทียมกันอย่างน่าประหลาดใจตั้งแต่ที่ตนนั้นเคยรับใช้คุณหนูในห้องหอมา มีคุณหนูหกของนางนี่แหละ ที่ไม่เหมือนกับผู้อื่น

“มี่ฮวาเจ้าไปในครัวให้ข้าลองถามผู้ดูแลครัวว่ามีน้ำมันมะกอกไหม ข้าต้องการสกัดน้ำมันหอมละเหยกลิ่นกุหลาบนี้” นางเอ่ยถามหาวัตถุดิบ น้ำมันมะกอกที่นางถามมีทั้งใช้เป็นส่วนผสมทอดอาหารให้เจ้านายส่วนใหญ่และเป้นของที่มีราคาแพงพอสมควร แต่คุณหนูของนางกลับต้องการนำมาใช้งานอย่างนั้นหรือ แต่ถึงอย่างไรนางเป็นเพียงสาวใช้ในเมื่อนายเป็นผู้สั่งการย่อมต้องทำตามอย่างไม่ต้องสงสัยอยู่แล้วนี่นา

               วัตถุดิบที่นี่นั้นมันช่างหายากมากจริงๆเลย ไม่เหมือนชาติที่แล้วของนางนั้นที่เมื่ออยากหาหรือต้องการสามารถเพียงกดคริ๊กเดียว เดี๋ยวของส่งถึงหน้าบ้าน ในเมื่ออะไรช่างหายากนั่นหมายถึงเงินที่เข้ามามันจะง่ายขึ้นมาในทันที อุปสรรคมีไว้พุ่งชน เช่นนัั้นเราแค่ต้องมีความมั่นใจ เมื่อตนเองเรียกความมั่นใจได้แล้วเห็นกานำร้อนของตนเองอยู่ตรงหน้า ใช่แล้วเอาล่ะเริ่ม ระหว่างรอพี่เสี่ยวชุ่ยกลับมาของอะไรที่ขาดเหลือค่อยว่ากัน และเมื่อมีฮวามาถึง น้ำมันมะกอกอยู่ตรงหน้าแล้ว

                ฉือฮั่ว นำดอกกุหลาบสีแดงทั้งหมดที่หลันฮวาล้างไว้แล้วมันแห้งแล้วใส่น้ำมันมะกอกพอให้ท่วมดอกไม้จากนั้นเอาไปตุ๋นในน้ำร้อนที่เตรียมไว้ด้วยไฟเบาๆและกลิ่นเริ่มส่งกลิ่นหอม หันไปมองหน้ามี่ฮวา

“เจ้าไปหาโถอะไรก็ได้ที่มีฝาปิดมิดชิดขนาดเล็กกว่าหม้อนี้ให้ข้าหน่อย”  นางใช้สาวใช้ของท่านแม่ ตอนนี้ทุกคนรุมกันอยู่ในห้องครัวเล็กรวมทั้งท่านแม่ที่อุ้มท้องหกเดือนเข้ามาดูลูกสาวและสาวใช้กำลังทำอะไรกัน นางนั้นช่างสรรหาสิ่งต่างๆมากมายทำมันขึ้นมาแต่ดุเหมือนจะเป็นเรื่องที่ดี เพราะตอนนี้สิ่งที่นางกำลังทำเริ่มส่งกลิ่นหอมอบอวนที่แห่งนี้

                    จากนั้นนางย้ายของเหลวที่อยู่ในกาใส่ในโถ แล้วตุ๋นต่อเพื่อเอาน้ำมันหอมระเหยเข้มข้นที่สุดและทำมาให้ได้มากที่สุด เมื่อได้แล้วยกขึ้นพักให้เย็นจากนั้นกรองเอาดอกไม้ออก ชั้นที่แยกตัวออกมาอย่างชัดเจน กลิ่นของน้ำมันหอมละเหยส่งกลิ่นหอมอบอวลอยู่ภายในห้องก่อนที่จะอธิบายให้ ผู้เป็นมารดาและสาวใช้รู้ในทันทีสิ่งที่นางกำลังทำอยู่นั้นคืออะไร

"ตรงนี้เห็นไหมเจ้าค่ะ สีมันออกอ่อนๆตรงนี้เราจะแยกไว้ใช้ใส่สบู่ ส่วนที่เข้มข้นนี้เอาไว้บำรุงผิวหน้าของข้าและท่านแม่ มันมีน้อยอิอิ พวกเจ้าใช้สบู่แล้วกันมันช่วยได้เช่นเดียวกัน และหากข้าสามารถหาชะมดเช็ดได้นะ จะเป็นเรื่องดีมากๆเพราะข้าจะสามารถสกัดกลิ่นที่เข้มขึ้นมากกว่านี้อย่างไรล่ะเจ้าค่ะ"

“คุณหนูอะไรคือสบู่หรือเจ้าคะพี่เสี่ยวชุ่ยที่ถามออกมา” ที่นางถามเพราะสงสัยจริงๆ ไอ้สบงสบู่นี่เพิ่งมีครั้งนี้เพียงครั้งแรกที่ตนได้ยินจากคุณหนู ยังเรื่องของกลิ่นหอมที่น่าอัศจรรย์เช่นนั้นอีกแต่ไม่กล้าที่จะเอ่ยปากเพื่อถาม

“อืม.....มันก็คือของที่เอาไว้ใช้ชำระสิ่งสกปรกตามร่างกายและบำรุงผิวไปด้วยยังไงล่ะพี่เสี่ยวชุ่ยพี่หาที่ใส่ให้ข้าด้วยแบ่งให้เท่ากันนะ ข้าจะได้ให้ท่านแม่บำรุงและข้าเองก็ต้องใช้ด้วย” เอ่ยยังไม่ทันจบประโยคดี สาวใช้ก้พากันพุดขึ้นขัดเพื่อแกล้งนาง และทำสำเร็จเสียด้วย เพราะตอนนี้นางนั้นอายเพราะการเย้าเล่นๆเช่นนั้น

“คุณหนูเองนั้นยังเด็กอยู่ไม่น่ารีบใช้นะเจ้าค่ะ”  เสียงเย้าหยอกดังขึ้นเรียกเสียงหัวเราะให้ทุกคนสนุกไปด้วย 

“ท่านแม่เจ้าค่ะ ข้าจะทำส่วนประกอบของสบู่ และเจ้านี่มันมีกลิ่นที่ทำร้ายและเป็นอันตรายต่อเด็กที่อยู่ในครรภ์ของท่านมากๆเลยเจ้าค่ะ ท่านไปพักเถอะเจ้าค่ะ ตัวข้ากับพวกพี่ๆทำกันเองได้ พรุ่งนี้เช้าน่าจะได้ทดลองใช้กัน”  นางเอ่ยบอกแม่ของตัวเองทันทีให้ไปพัก

 หรืออาจจะเรียกว่าให้กลับไปที่เรือนนอนของตัวเองต่างหาก เพราะกลิ่นของสารเคมีเหล่านี้กลิ่นมัค่อนข้างแรงทีเดียว