ตำนานเซียนปีศาจสะท้านภพ ยุติการแปลเนื่องจากสิ้นสุดระยะสัญญา นิยาย บท 150
ตอนที่ 150 จัดอันดับ
โดย
Ink Stone_Fantasy
ที่แท้คนที่เข้าไปค้นรังวานรก่อนหน้าเขาก็คือศิษย์พี่ใหญ่แห่งหุบเขาเก้าช่องนี้เอง!
ด้วยเหตุนี้ ทรัพยากรที่เก็บเกี่ยวได้มาทั้งหมดของศิษย์หุบช่องเก้าช่องทั้งสี่คนรวมกัน ก็เท่ากับหินจิตวิญญาณหนึ่งล้านก้อน
มูลค่าจำนวนนี้ทำให้หลวงจีนหลิงอวี้ทำเสียงฮึดฮัดออกมาด้วยความไม่พอใจ
แต่หลังจากที่ศิษย์หอสายธารโลหิต และนิกายวาตอัคคีนำสิ่งของออกมานับดูแล้ว กลับทำให้สีหน้าของหลวงจีนหลิงอวี้ผ่อนคลายขึ้นมาเล็กน้อย
เพราะทรัพยากรที่ทั้งสองนิกายเก็บเกี่ยวมาได้นั้นสู้ของหุบเขาเก้าช่องไม่ได้
นิกายวาตอัคคีได้มาน้อยสุด ซึ่งเก็บเกี่ยวได้เท่ากับหินจิตวิญญาณเพียงเจ็ดแสนก้อนเท่านั้น และเป็นเพราะเซวี่ยชื่อนำไข่จิตวิญญาณของเหยี่ยวขนเหล็กออกมา จึงทำให้ผลการเก็บเกี่ยวของหอสายธารโลหิตสูงขึ้นไปถึงเก้าแสนก้อนหินจิตวิญญาณ
ผู้อาวุโสระดับผลึกของหอสายธารโลหิตกับชื่อหยางมีสีหน้าที่ดูไม่ได้เป็นอย่างมาก
ไม่นานก็เหลือเพียงแค่นิกายเอกะกับนิกายปีศาจเท่านั้น
อาจารย์ปู่เยี่ยนเห็นเช่นนี้ก็กระแอมไอเบาๆ ออกมา ประมุขนิกายปีศาจรับรู้ถึงเจตนารีบให้หยางเฉียน หลิ่วหมิง และคนอื่นๆ อีกสามคนเดินไปข้างหน้าในทันที
หลิ่วหมิงได้ลองตรวจสอบหอยสังข์ย่อส่วนตั้งแต่แรกแล้วว่ามันไม่สามารถใช้พลังจิตตรวจสอบได้ และเขาก็ได้นำมันมาซ่อนไว้ใต้ผิวหนังตรงแขนตามที่สัตว์ประหลาดครึ่งมังกรทำ แต่ตอนที่ต้องเผชิญหน้ากับการตรวจสอบของผู้อาวุโสระดับผลึก เขาก็อดที่จะตื่นเต้นไม่ได้ แต่ก็ไม่แสดงอาการใดๆ ออกมาทางสีหน้า เขาเพียงแค่เดินไปข้างหน้าแล้วหยิบผ้าย่อส่วนออกมาสะบัดเบาๆ
สิ่งของมากมายได้ปรากฏขึ้นบนพื้น เห็นได้ชัดว่ามันมีกว่าของหยางเฉียน และคนอื่นๆ มาก
สิ่งนี้ทำให้ประมุขนิกายปีศาจอุทานออกมาเบาๆ แม้แต่อาจารย์ปู่เยี่ยนก็อดที่มองดูหลิ่วหมิงไม่ได้
ผู้ที่มีทรัพยากรรองลงมาจากหลิ่วหมิงก็คือหยางเฉียน และในกองสิ่งของของเขาก็มีน้ำเต้าสีเหลืองอ่อนอยู่ใบหนึ่ง
ส่วนของคนอื่นๆ นั้น เห็นได้ชัดว่ามีน้อยกว่าพวกเขาทั้งสองมาก
เกาชงเห็นเช่นนี้ก็รู้สึกไม่สบายใจเป็นอย่างมาก
ถ้าไม่ใช่เพราะว่าเขากับเฟิงฉานร่วมมือกับคนอื่นๆ เพื่อจัดการอสูรสิงห์พยัคฆ์จนทำให้เสียเวลาไปหลายวัน ไหนเลยจะเก็บเกี่ยวมาได้น้อยถึงเพียงนี้
ผู้อาวุโสหอสายธารโลหิตที่เคยมีประสบการณ์ตรวจสอบไปแล้วหนึ่งรอบ ก็รีบเข้ามาทางด้านหยางเฉียนเพื่อตรวจสอบน้ำเต้าสีเหลืองใบนั้น จากนั้นก็กล่าวด้วยสีหน้าประหลาดใจ
“นี่ก็เป็นสุราจิตวิญญาณ ทั้งยังมีคุณภาพแบบเดียวกับน้ำเต้าใบเมื่อครู่ไม่มีผิด ควรจะให้มูลค่าเท่ากัน”
“ผู้อาวุโสเฉียบแหลมยิ่งนัก สุราจิตวิญญาณเหล่านี้เป็นสิ่งที่ผู้น้อยกับพี่อวิ๋นไปหามาจากรังของปีศาจวานรด้วยกัน และก็แบ่งกันคนละครึ่ง” หยางเฉียนกล่าวอย่างนอบน้อม
“อืม! ในเมื่อเป็นเช่นนี้ก็ไม่ต้องประเมินมูลค่าของสุราจิตวิญญาณแล้ว ให้หินจิตวิญญาณห้าแสนก้อนเท่ากันละกัน สหายท่านอื่นคงไม่มีข้อคัดค้านใดๆ ใช่ไหม!” ผู้ฝึกฝนระดับผลึกท่านนี้คิดไตร่ตรองเล็กน้อยก่อนที่กล่าวกับคนอื่นๆ
คนอื่นๆ ต่างก็พยักหน้าเห็นด้วย
ต่อมาคนจำนวนหนึ่งก็เริ่มตรวจสอบทรัพยากรที่กองอยู่บนพื้น
เพราะว่าเกาชงและศิษย์อีกสองคนมีทรัพยากรไม่มาก ดังนั้นจึงถูกตรวจสอบก่อน หลังจากตรวจสอบแล้วก็พบว่ามีมูลค่าไม่ถึงสองแสนก้อนหินจิตวิญญาณ ซึ่งเทียบไม่ได้กับศิษย์จิตวิญญาณทั่วไปของนิกายอื่น
แต่สิ่งที่น่าตกใจก็คือ ‘บัวพลังวารี’ ที่เจียหลานได้มาจากการฆ่าปีศาจอสูรสามตนที่อยู่ในแดนลึกลับนั้น ก็ไม่ได้ปรากฏอยู่ในกองสิ่งของด้วย
ไม่รู้ว่าถูกนางกินเข้าไปแล้ว หรือว่าใช้วิธีการอื่นใดเก็บซ่อนไว้
“หินจิตวิญญาณสามแสนห้าหมื่นก้อน”
“หินจิตวิญญาณสามแสนแปดหมื่นก้อน”
ทรัพยากรของหยางเฉียนกับหลิ่วหมิงถูกนับออกมาตามลำดับ ผลลัพธ์คือหลิ่วหมิงมีมูลค่าของหินจิตวิญญาณมากกว่าหยางเฉียนที่มีสุราจิตวิญญาณสามหมื่นก้อน
เห็นได้ชัดว่าผลลัพธ์นี้ทำให้ประมุขนิกายปีศาจและคนจำนวนหนึ่งรู้สึกตกตะลึงเป็นอย่างมาก
ด้วยเหตุนี้เมื่อรวมผลการเก็บเกี่ยวของศิษย์นิกายปีศาจทั้งห้าคนเข้าด้วยกันแล้ว ถึงแม้จะสู้ของนิกายจันทราสวรรค์ไม่ได้ แต่ก็อยู่เหนือกว่าหุบเขาเก้าช่อง
ไม่แปลกที่จะเป็นเช่นนี้!
สิ่งของในกล่องหยกที่หลิ่วหมิงได้รับจากสัตว์ประหลาดครึ่งมังกรในตอนหลัง ล้วนเป็นวัตถุจิตวิญญาณที่ล้ำค่าและหาได้ยากยิ่ง ถึงแม้ลำพังแค่ของอย่างเดียวไม่อาจเทียบได้กับสุราจิตวิญญาณ แต่เมื่อรวมกันเจ็ดแปดอย่างขึ้นไปกลับมีมูลค่าสูงกว่าสุราจิตวิญญาณ
นักพรตแซ่จางที่เข้าร่วมตรวจสอบด้วยก็ได้เข้าไปตรวจสอบสิ่งของตรงหน้าหลิ่วหมิงอีกรอบ สุดท้ายถึงพยักหน้ากับประมุขนิกายปีศาจเพื่อแสดงว่าไม่มีข้อผิดพลาด
ประมุขนิกายปีศาจเห็นเช่นนี้ย่อมมองมาด้วยความดีใจเป็นธรรมดา
อาจารย์ปู่เยี่ยนได้ยินก็กล่าวกับประมุขนิกายปีศาจด้วยรอยยิ้ม
“เจ้าเด็กคนนี้มีนามว่าอะไร อยู่ใต้สาขาของใคร? ครั้งนี้เขาแสดงออกได้ไม่เลว กลับไปจะต้องให้รางวัลเขาอย่างงาม”
“เรียนอาจารย์อา เด็กคนมีนามว่าไป๋ชงเทียน เป็นศิษย์ที่ศิษย์น้องจงแห่งสาขาเก้าทารกเพิ่งจะรับเป็นศิษย์ติดตาม เขาแสดงออกได้โดดเด่นถึงเพียงนี้ เหนือความคาดหมายของศิษย์หลานมาก รอกลับไปแล้วทางนิกายจะต้องตบรางวัลให้เขาอย่างแน่นอน” พอประมุขนิกายปีศาจเห็นอาจารย์อาของตนเองสนใจหลิ่วหมิงก็รีบตอบกลับไปอย่างรวดเร็ว
ขณะเดียวกันเขาก็ตัดสินใจอย่างรวดเร็วว่า กลับไปจะต้องสั่งให้เกาชงห้ามไปยุ่งกับศิษย์นิกายสายนอกอย่างมู่หมิงจูอีก อย่างมากก็แค่หาคนอื่นมาเป็นเตาหลอมพลังให้ก็พอแล้ว
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ตำนานเซียนปีศาจสะท้านภพ ยุติการแปลเนื่องจากสิ้นสุดระยะสัญญา