“เต๊ง!”
กระบี่ยาวเล่มหนึ่งของชายหนุ่มร่างกำยำ ถูกคมวายุโจมตีจนหลุดจากมือ
ครั้งนี้ ชายหนุ่มตกใจจนหน้าถอดสี และหันตัววิ่งหนีโดยไม่พูดพร่ำทำเพลง
ปีศาจอสูรทั้งสองคำรามเสียงออกมา และตามล่าไปติดๆ
……
ในป่าดงดิบชั้นที่สี่ หลิ่วหมิงค่อยๆ เดินตามหานหลีไป
แต่ด้านหน้าหานหลีในขณะนี้ มีเปลวตะเกียงลอยอยู่ สีหน้าเขาดูเคร่งขรึมกว่าก่อนเข้ามาในป่าเล็กน้อย
หลิ่วหมิงยังคงไม่นำอาวุธใดๆ ออกมา แต่ทุกอย่างก้าวกลับดูสุขุมเยือกเย็นเป็นอย่างมาก แม้แต่รอยเท้าบนพื้นก็เห็นเพียงรอยจางๆ เท่านั้น
ขณะที่ทั้งสองกำลังจะเดินถึงใจกลางป่านั้น พลันมีเสียงดังโครมคราม จากนั้นต้นไม้ใหญ่แต่ละต้นก็ล้มลงมา ซึ่งอยู่ห่างจากพวกเขาสิบกว่าจั้งเท่านั้น
“ระวัง! อสูรไส้เดือนตนนั้นมาแล้ว” สีหน้าชายหนุ่มเปลี่ยนไป หลังจากตะโกนออกมาแล้ว ก็ทำท่ามือและกระทืบเท้าข้างหนึ่งอย่างรุนแรง
“ฟู่!”
น้ำค้างแข็งสีขาวเย็นสะท้านก่อตัวตรงเท้าของเขา และลุกลามไปรอบด้านอย่างรวดเร็ว ทันใดนั้น ชั้นน้ำแข็งหนาๆ ก็ปกคลุมพื้นที่รัศมีหลายจั้ง
แต่หลิ่วหมิงกลับชี้มือลงพื้น จากนั้นร่างของเขาก็ลอยขึ้นจากพื้นสามฉื่อ ขณะเดียวกันก็โบกมือข้างหนึ่ง และลูกเปลวไฟสีแดงก็ปรากฏขึ้นตรงหน้า
“ตู๊ม!”
พื้นที่ที่เท้าหานหลีเหยียบอยู่ สั่นสะเทือนอย่างรุนแรง ราวกับว่าถูกอะไรบางอย่างปะทะเข้าใส่ จนเกิดรอยสีขาวบนชั้นน้ำแข็งเป็นจำนวนมาก
หานหลีมีสีหน้าหนักอึ้งในทันที เขาชี้ไปยังเปลวตะเกียงสีดำตรงหน้า พริบตาเดียวก็กลายเป็นแสงสีดำห่อหุ้มร่างไว้ และค่อยๆ ทะยานขึ้นฟ้า
ขณะเดียวกัน มีเสียงร่ายคาถาดังจากปากของชายหนุ่ม พอเขาสะบัดแขนเสื้อ มีดสั้นสีขาวหิมะก็ปรากฏขึ้นในมือ พอวาดมันไปกลางอากาศ เข็มน้ำแข็งแวววาวก็ปรากฏตรงหน้าเป็นจำนวนมาก
ขณะนั้นเอง มีเสียงดังสะเทือนเลือนลั่นดังขึ้นมา
ชั้นน้ำแข็งระเบิดออกมาเป็นชิ้นๆ สิ่งของดำๆ บางอย่างพุ่งขึ้นจากด้านล่าง มันอ้าปากพุ่งใส่หานหลีอย่างโหดเหี้ยม
แต่ชายหนุ่มที่เตรียมพร้อมไว้ก่อนแล้ว จะยอมให้อสูรตนนี้ทำสำเร็จได้อย่างไร หลังจากส่งเสียงฮึดฮัดแล้ว เขาก็ฟันมีดสั้นลงด้านล่าง ทันใดนั้นพายุเย็นสะท้านก็ม้วนตัวลงไป และเข็มน้ำแข็งเกือบร้อยเล่ม ก็พุ่งยิงลงไปด้วยเช่นกัน
“ตุ๊บ!”
ปีศาจอสูรยักษ์ถูกพายุเย็นสะท้านพัดตกลงไป หัวของมันก็ถูกเข็มน้ำแข็งจำนวนมากโจมตี จากนั้นเข็มน้ำแข็งก็ระเบิดออกมาเป็นไอเย็นสะท้านสีขาว
อสูรตนนี้ร้องอย่างเวทนา ร่างกายเกือบครึ่งหนึ่งถูกชั้นน้ำแข็งสีขาวปกคลุมไว้
ตอนนี้หลิ่วหมิงถึงเห็นรูปร่างแท้จริงของปีศาจอสูรตนนี้ มันคือไส้เดือนยักษ์ที่มีขนาดใหญ่ราวกับงูเหลือม คมเขี้ยวเต็มปาก หัวของมันเต็มไปด้วยหนวดสัมผัสเป็นจำนวนมาก แลดูน่ากลัวเป็นอย่างยิ่ง
ครู่ต่อมา ไส้เดือนตนนี้เพียงแค่ส่ายหัว ชั้นน้ำแข็งที่ห่อหุ้มอยู่ก็ค่อยๆ ลอกออกมาในพริบตา
พอหลิ่วหมิงหรี่ตาทั้งสอง และสะบัดแขนเสื้อ ลูกเปลวไฟตรงหน้าสิบกว่าลูก ก็พุ่งยิงออกไปในพริบตา มันโจมตีร่างปีศาจอสูรอย่างแม่นยำและค่อยๆ ระเบิดออกมา
ปีศาจอสูรจมอยู่ในทะเพลิงสีแดงโดยสมบูรณ์
หลังจากมีเสียงแหลมกำสรดดังออกมา ไอหมอกสีเขียวก็พุ่งขึ้นจากทะเลเพลิง และดับเปลวเพลิงไปได้กว่าครึ่งหนึ่ง
จากนั้นอสูรไส้เดือนก็กระโจนออกจากทะเลเพลิงพร้อมกับกลิ่นไหม้เกรียม แต่เป้าหมายในครั้งนี้ กลับเป็นหลิ่วหมิงที่อยู่ด้านหลัง
“ไอ้เดรัจฉาน! รนหาที่ตายหรือ!”
หลิ่วหมิงเห็นเช่นนี้ ดวงตาก็เปล่งแสงเย็นสะท้านออกมา เขาสูดหายใจเข้าไปอย่างรวดเร็ว กำปั้นข้างหนึ่งขยายใหญ่และโจมตีใส่ปีศาจอสูร
บังเกิดเสียงดังลั่น!
ไอสีดำระเบิดขึ้นบนหัวของอสูรไส้เดือน จากนั้นมันก็กระเด็นออกไป หัวของมันยุบเข้าไปกว่าครึ่งหนึ่ง และไม่สามารถลุกขึ้นมาได้ชั่วขณะ
ขณะนั้นเอง ชายหนุ่มกลางอากาศก็คำรามเสียงออกมา พอเขาวาดมีดสั้นไปด้านหน้า วงแหวนแสงสีขาวก็ปรากฏขึ้น และพร่ามัวหายไปอย่างไร้ร่องรอย
เกือบจะในเวลาเดียวกัน ไอเย็นสะท้านได้ม้วนตัวออกจากร่างปีศาจไส้เดือน วงแหวนแสงแต่ละวงปรากฏออกมา หลังจากรวมตัวกันแล้ว ก็กลายเป็นวงแหวนน้ำแข็งแวววาว รัดร่างปีศาจอสูรในพริบตา
หลิ่วหมิงเห็นเช่นนี้ ก็ทำท่ามือด้วยมือทั้งสองโดยไม่พูดพร่ำทำเพลง หลังจากเอามือประกบกันและแยกออกจากกันอีกครั้ง คมวายุยักษ์ก็ก่อตัวออกมา พอสะบัดข้อมือ มันก็พุ่งยิงออกไป
“ฟิ้ว!”
เส้นสีเขียวกระพริบผ่านกลางร่างของปีศาจอสูร ร่างของมันถูกฟันออกเป็นสองส่วนท่ามกลางเลือดที่สาดกระเซ็น
ขณะนี้ ชายหนุ่มฟันมีดสั้นลงด้านล่างอยู่ไม่หยุด พายุเย็นสะท้านม้วนตัวออกไปห่อหุ้มศพสองท่อนนั้น จนกลายเป็นก้อนน้ำแข็งแวววาวสองก้อน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ตำนานเซียนปีศาจสะท้านภพ ยุติการแปลเนื่องจากสิ้นสุดระยะสัญญา