ตำนานเซียนปีศาจสะท้านภพ ยุติการแปลเนื่องจากสิ้นสุดระยะสัญญา นิยาย บท 722
ตอนที่ 722 หุ่นเด็กผู้หญิง
โดย
Ink Stone_Fantasy
“เจ้าหนูน้อย เจ้าเป็นศิษย์นิกายยอดบริสุทธิ์จริงๆ หรือ? ยันต์นักรบผืนนี้อีก ได้มาจากไหนกัน ทั้งยังเป็นยันต์นักรบพลังผ้าเหลืองที่หายสาบสูญไปนานแล้วด้วย” ขณะที่หลิ่วหมิงเกิดความประหลาดใจและฉงนสนเท่ห์นั้น เด็กสาวที่นั่งอยู่บนเก้าอี้ก็เอ่ยปากถามอย่างราบเรียบ ในมือของนางกำลังถือยันต์ขาดๆ ที่ฟื้นฟูสภาพเดิมแล้ว
พริบตาที่นักรบยันต์เกราะทองคำถูกส่งมายังสถานที่แห่งนี้ มันก็ฟื้นคืนสภาพเดิมแล้ว
ขณะนี้หลิ่วหมิงถูกผนึกพลังเวทภายในร่าง ทั้งยังถูกหุ่นสีทองจับไหล่ไว้แน่น ย่อมไม่กล้าทำอะไรวู่วาม จึงได้แต่แอบถอนหายใจก่อนตอบกลับไป
“ผู้อาวุโสหลักแหลมยิ่งนัก ผู้น้อยเป็นศิษย์นิกายยอดบริสุทธิ์จริงๆ ยันต์ผืนนี้ก็ได้มาโดยไม่ตั้งใจ”
“อ๋อ? หรือว่าตาเฒ่าบนเขาหมื่นวิญญาณเหล่านั้น ก็มอบเคล็ดกระดูกดำให้เจ้าด้วย?” เด็กหญิงได้ยินก็ถามอย่างเยือกเย็น
หลิ่วหมิงเงียบไปเล็กน้อย
ถ้าจะพูดถึงเคล็ดวิชากระดูกดำ ก็ต้องพูดถึงเรื่องที่มาของเขากับเรื่องปรมาจารย์ลิ่วยิน แต่พอเห็นใบหน้าไร้ความรู้สึกของเด็กหญิง ในใจเขาก็รู้สึกเย็นยะเยือกแบบแปลกๆ ราวกับว่าฝ่ายตรงข้ามจะมองทะลุความรู้สึกของเขาได้ จึงได้แต่ตอบแบบคลุมเครือเท่านั้น
“ผู้น้อยเกิดบนเกาะเล็กๆ ที่ห่างไกลจากแผ่นดินจงเทียนมาก บังเอิญโชคดีได้มาแผ่นดินจงเทียนโดยบังเอิญ และกราบตัวเป็นศิษย์นิกายยอดบริสุทธิ์ ส่วนเคล็ดวิชากระดูกดำกลับเป็นเคล็ดวิชาหนึ่งบนเกาะในปีนั้น”
“เกาะเล็กๆ ช่างน่าสนใจซะแล้วสิ ตามที่ข้าทราบมา ผู้ที่รู้วิธีการฝึกเคล็ดวิชากระดูกดำนี้ แม้แต่ในแผ่นดินจงเทียนเองก็มีไม่กี่คน” เด็กหญิงฟังจบก็พูดพึมพำออกมา
“ต่อหน้าผู้อาวุโส ผู้น้อยไม่กล้ากล่าวเท็จเลยแม้แต่น้อย ผู้น้อยพบกับรอยแยกมิติจึงมาถึงแผ่นดินจงเทียนได้” หลิ่วหมิงอธิบายไปหนึ่งประโยค
“รอยแยกมิติ……มิน่าล่ะ! ช่างเถอะ! เรื่องเหล่านี้ไม่มีปัญหาอะไร ข้าถามเจ้า นิกายเทียนกงยังคงดำรงอยู่ในแผ่นดินจงเทียนหรือไม่?” เด็กหญิงพูดพึมพำสองสามประโยค หลังจากนั้นก็เผยแววตาเฉียบขาดออกมา ตอนที่พูดถึง ‘นิกายเทียนกง’ นั้น น้ำเสียงก็เยือกเย็นขึ้นเล็กน้อย
“นิกายเทียนกงย่อมดำรงอยู่ ตอนนี้เป็นหนึ่งในสี่ยอดนิกายใหญ่ของแผ่นดินจงเทียน” หลิ่วหมิงรู้สึกอึ้งเล็กน้อย แต่ความคิดต่างๆ ก็วนเวียนอยู่ในใจอย่างรวดเร็ว
“สี่ยอดนิกายใหญ่ ดูท่าตาเฒ่าเหล่านั้นคงยังไม่ตายหมด” เด็กหญิงหัวเราะอย่างเยือกเย็น แววตาดูลังเลขึ้นมา
หลิ่วหมิงเห็นเช่นนี้ก็ไม่กล้าพูดอะไรออกมา จึงได้แต่รอคอยอย่างเงียบๆ
“ในเมื่อเจ้าเข้ามาถึงที่นี่ได้ คาดว่าคงจะเดาที่มาออกอยู่บ้าง ข้าเป็นเจ้าของที่นี่ ขุยตี้แห่งหนานฮวงที่พวกเจ้าพูดถึง” ผ่านไปสักพัก เด็กหญิงถึงมองมาทางหลิ่วหมิง และกล่าวด้วยใบหน้าไร้ความรู้สึก
แม้ว่าก่อนหน้านั้นหลิ่วหมิงจะคาดเดาได้ลางๆ แต่หลังจากได้ยินนางพูดออกมาเอง เขาก็มีสีหน้าเปลี่ยนไปเป็นอย่างมาก ปากของเขาขยับเล็กน้อยเพื่อจะพูดอะไรออกมา แต่สุดท้ายกลับไม่พูด
ในคำเล่าลือ ผู้ทรงพลังอย่างขุยตี้แห่งหนานฮวงผู้นี้ได้เสียชีวิตไปหลายหมื่นปีแล้ว ทั้งยังไม่มีใครพูดมาก่อนว่าเขาจะเป็นเด็กผู้หญิงคนหนึ่ง
ด้วยเหตุนี้เขาย่อมไม่เชื่อคำพูดของเด็กหญิงอย่างง่ายดาย
ดูเหมือนเด็กหญิงจะเดาความคิดของหลิ่วหมิงออก จึงกล่าวอย่างเยือกเย็น
ร่างของข้าถูกศัตรูตัวฉกาจทำลายไปเมื่อหลายหมื่นปีก่อนแล้ว ถึงต้องนำวิญญาณส่วนหนึ่งมาแฝงอยู่ในหุ่นมนุษย์นี้ อีกอย่างตอนที่ข้าต่อสู้กับศัตรูในสมัยก่อน ล้วนแฝงตัวอยู่ในหุ่น ด้วยเหตุนี้จึงมีคนเห็นหน้าตาที่แท้จริงของข้าน้อยมาก คนงี่เง่าบางคนคิดว่าข้าเป็นผู้ชาย ทั้งยังตั้งฉายาข้าว่าขุยตี้อะไรพวกนี้ ช่างน่าขันสิ้นดี! แต่ว่าการต่อสู้ของข้ากับศัตรูในปีนั้น ไม่เพียงแต่หุ่นที่ป้องกันตัวจะถูกทำลายจนหมดสิ้น แม้แต่วิญญาณหลักก็ถูกสังหารคาที่ หากไม่ทิ้งทางหนีไว้ในสมบัติแห่งสวรรค์ก่อน เกรงว่าคงจะหายไปจากโลกนี้แล้วจริงๆ”
ปากของหลิ่วหมิงกระตุกเล็กน้อย และหมดสิ้นคำพูดโดยสมบูรณ์
เด็กหญิงทำเสียงฮึดฮัดแล้วกล่าวต่อ
“แต่หากจะบอกว่าข้าเป็นคนใหม่อีกคนโดยสมบูรณ์ก็ไม่ผิด เพราะแบ่งวิญญาณก็คือแบ่งวิญญาณ ซึ่งไม่เหมือนกับวิญญาณหลักของขุยตี้ที่สั่นสะเทือนหนานฮวงในปีนั้น เจ้ามาที่นี่พร้อมกับคนของเผ่าทราย คิดว่าคงจะได้ยินเรื่องที่ว่าทะเลทรายกุ่ยโม่แห่งนี้คือสมบัติแห่งสวรรค์แล้ว”
“ใช่แล้ว ผู้น้อยเคยได้ยินผู้เฒ่าเผ่าทรายพูดขึ้นมาจริงๆ และที่ผู้น้อยมาในครั้งนี้ ก็เพราะต้องการหาชิ้นส่วนแกนหลักของหุ่นมนุษย์ทองแดงยักษ์สีเขียวให้กับคนเผ่าทราย เพื่อใช้ในการต่อต้านการโจมตีของอสูรทรายจำนวนหนึ่งที่อยู่ในสถานที่แห่งนี้ จะได้ใช้เป็นข้อแลกเปลี่ยนในการไปจากที่นี่ และไม่ได้คิดจะมารบกวนท่าน” หลิ่วหมิงครุ่นคิดอยู่ในใจสองสามรอบ และกล่าวอย่างนอบน้อม
“ที่แท้ก็เป็นเช่นนี้ คนเผ่าทรายเหล่านี้ก็นับว่าเป็นลูกน้องของข้า ตอนนั้นยังมีแม้กระทั่งระดับดาราพยากรณ์ คิดไม่ถึงว่าตอนนี้จะอ่อนแอเพียงนี้ แต่ว่าเจ้าก็ไม่ต้องตื่นตระหนกไป ข้าไม่ได้เอาผิดที่เจ้าวางแผนบุกรุกมาที่นี่ ที่เจ้ามาถึงที่นี่ได้ก็เป็นเพราะการจัดการของข้า มิเช่นนั้นเจ้าคิดจริงๆ หรือว่าจะสามารถเหยียบเข้ามาที่นี่ได้โดยง่าย? ระดับดาราพยากรณ์อีกสองคนที่เข้ามาในสถานที่แห่งนี้ ยังถูกข้าขังอยู่ตรงขอบทะเลทรายอยู่เลย” น้ำเสียงเด็กหญิงเปลี่ยนเป็นดูอบอุ่นขึ้นเล็กน้อย
“ยังมีระดับดาราพยากรณ์อีกสองคน!”
หลิ่วหมิงได้ยินก็รู้สึกอึ้งขึ้นมาจริงๆ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ตำนานเซียนปีศาจสะท้านภพ ยุติการแปลเนื่องจากสิ้นสุดระยะสัญญา