ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี นิยาย บท 1025

พร้อมกับที่ประมุขทักษิณจวงเซินกับประมุขพายัพเลี่ยนจู่หลินลงมือ ประมุขบูรพานักพรตเทียนอี้กับประมุขอิสานหลิวเจิงกู่ก็เคลื่อนไหว

หลิวเจิงกู่ยกมือขึ้น สายฟ้านับหมื่นนับพันรวมตัวกันกลายเป็นหอกยาวสีดำอมเขียวเล่มหนึ่งกลางฝ่ามือ

หอกถูกสะบัดแทงออกไปด้านหน้า

ท้องฟ้าเหนือทะเลหวงเจียยามนี้มีเมฆดำหนาแน่น สายฟ้าลั่นครืนคราน

เมฆสายฟ้าถึงขั้นที่แผ่ขยายไปด้านนอกทะเลหวงเจีย

ด้านในเมฆดำ งูสายฟ้ามากมายแผ่พุ่งไปทั่ว เคลื่อนไหวอย่างรวดเร็ว รวมตัวกันจากรอบๆ ทะเลหวงเจียบนดินแดนจิตคุณธรรม

จากนั้น งูสายฟ้าแสงอัสนีที่ไร้สิ้นสุดก็ผ่าลง เวียนวนอยู่รอบหอกยาวในมือหลิวเจิงกู่

วินาทีถัดมาสายฟ้าก็คำรามขึ้น อัสนีบาตบ้าคลั่งทะลุฟ้าดิน ผนึกตัวกันกลายเป็นเส้นเดียว ผ่าแยกมิติด้านหน้าหลิวเจิงกู่

เขตแดนมิติของโลกซ้อนโลกแข็งแกร่งถึงเพียงใด โลกอย่างแปดพิภพกับผืนสมุทรจะเทียบได้อย่างไร

ทว่าตอนหลิวเจิงกู่แทงหอกออก ก็ยังคงผ่าออกเป็นรอยแตกที่โดดเด่นสายหนึ่งกลางฟ้าดิน

วินาทีนี้โลกซ้อนโลกถูกฉีกเป็นช่องว่างและร่องแยก

ต่อให้จางซู่เหริน ต้นจักรพรรดิสะกดภูผา ยอดฝีมือระดับจอมยุทธ์ศักดิ์สิทธิ์ขั้นเก้าที่เชี่ยวชาญการป้องกันยึดครองชัยภูมิของค่ายกลหงส์อมตะเกาะต้นจักรพรรดิ ลงมือป้องกันด้วยกำลังทั้งหมด แต่หากเกิดถูกหอกนี้แทงโดนเข้า ก็ย่อมสิ้นชีวิตไปทันที

ไม่ว่าจะเป็นหงส์อมตะหรือต้นจักรพรรดิ ล้วนถูกสายฟ้าสวรรค์ผ่าเป็นตอตะโก!

เคล็ดวิชาสายฟ้าเทพสายฟ้านี้รุนแรงเกรี้ยวกราด หลิวเจิงกู่ใช้ท่าหอกราชาเทพสายฟ้า ทำลายทุกอย่างที่ขวางหน้า

นักพรตเทียนอี้ป้องกัน ขยับสองฝ่ามือเป็นวงกลมกลางอากาศ ห้าธาตุก่อกำเนิด กลายเป็นวังวนขนาดมหึมา

เป็นวรยุทธ์สายหลักของอารามสูงส่ง ปัญจธาตุเปลี่ยนเป็นตาย

วรยุทธ์นี้พอนักพรตเทียนอี้เป็นคนใช้ ก็แตกต่างกับในตอนที่เยี่ยนจ้าวเกอเห็นพวกเซี่ยงอีหยางใช้ราวฟ้ากับเหว

ที่นี่และในตอนนี้ สรรพสัตว์ทั้งหมดในโลกราวกับถูกเปลี่ยนกลายเป็นปราณวิญญาณปัญจธาตุ ขณะที่วังวนนั้นหมุนวน ก็เหมือนกับมีเงาคนหนาหนักอยู่ด้านใน คล้ายเกิดคล้ายดับ ดุจการซ้อนทับของโลกของสิ่งมีชีวิตและโลกของสิ่งที่ตาย

เปลี่ยนสรรพสัตว์เป็นปัญจธาตุ เปลี่ยนเป็นตายให้แก่เหล่าเทวา

นี่คือปัญจธาตุเปลี่ยนเป็นตาย!

วังวนรับหอกราชาเทพสายฟ้าของหลิวเจิงกู่ เปลี่ยนพลังทำลายและปราณความตายจิตสังหาร กลายเป็นปราณชีวิตโชติช่วงอย่างต่อเนื่อง ป้องกันการโจมตีทำลายศิลาสะท้านฟ้านั้น

ด้วยความสามารถและพลังฝึกปรือของประมุขในหมู่คน เมื่อเผชิญกับกระบวนท่านี้ของหลิวเจิงกู่ ก็จำเป็นต้องใช้อ่อนสยบแข็ง แก้ไขครั้งแล้วครั้งเล่า

แต่ว่านักพรตเทียนอี้ไม่คิดจะเสี่ยงชีวิตกับหลิวเจิงกู่

เป้าหมายของเขาคือเยี่ยนจ้าวเกอและเยี่ยนตี๋ หรือจะบอกว่าเป็นเสวี่ยชูฉิง เหมือนเลี่ยนจู่หลินและหลางชิงก็ได้

ตอนนี้แม้เขาจะไม่อาจลงมือโจมตีเขากว่างเฉิงด้วยตัวเอง แต่ก็ป้องกันหลิวเจิงกู่ได้เหลือแหล่

เมื่อทำลายเขากว่างเฉิงได้ ของที่เขาต้องการย่อมมีไม่น้อย

ประมุขบูรพา อิสาน ประจิม พายัพลงมือพร้อมกัน

ประมุขประจิมหลางชิงกับประมุขอาคเนย์เฉาเจี๋ย ตอนนี้กลับไม่มีการเคลื่อนไหวใดๆ

หลางชิงเหยียบวายุย่ำทะเล ยืนอยู่บนผิวทะเลอย่างสงบนิ่ง เหมือนกับไม่สนใจเรื่องราวใด เดียงแค่มาร่วมชมเรื่องครึกครื้น ไม่ได้มากับพวกจวงเซิน

ใบหน้าเขาประดับด้วยรอยยิ้ม แต่ในดวงตาไม่มีรอยยิ้มแม้แต่น้อย

เฉาเจี๋ยมีสีหน้าไร้อารมณ์ ต่อให้ในตอนนี้เขาจะยืนอยู่บนเขากว่างเฉิง การโจมตีของจวงเซินและเลี่ยนจู่หลินก็ครอบคลุมเขาไว้ด้านใน ประมุขผู้นี้คล้ายกับไม่เห็น

สายตาของเขาเพียงจับจ้องประมุขประจิมหลางชิงที่เหมือนกับไร้ความกริ่งเกรงใดๆ บนผิวทะเลใกล้ๆ

ไม่มีเหตุผลอื่น เป็นเพราะว่าคนผู้นี้คือจอมยุทธ์ศักดิ์สิทธิ์ระดับประมุขที่ฝึกฝนคัมภีร์นภาความว่างเปล่าของสายหยกพิสุทธิ์

สำหรับหลางชิง ระยะห่างแทบไม่มีความหมายใดๆ

หากมองในมุมมองหนึ่ง เป็นไปได้อย่างยิ่งว่าเขาจะเป็นคนที่ว่องไวที่สุดในหมู่ยอดฝีมือทั้งหมด