ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี นิยาย บท 1030

เยี่ยนจ้าวเกอยกมือขึ้น ตราประทับตะวันก็ลอยขึ้นด้วย

ท้องฟ้าด้านบนถูกเจาะออก เขตแดนมิติของโลกซ้อนโลกปรากฏช่องว่างช่องหนึ่ง

ดวงอาทิตย์ด้านบนม่านฟ้าที่อยู่ไกลแสนไกลกำลังสั่นไหว

ในสายตาของทุกคน ดวงอาทิตย์ที่แท้จริงบนท้องฟ้าคล้ายกับหายไป ส่วนตราประทับตะวันตรงหน้ากลายเป็นดวงอาทิตย์ของจริง ส่องแสงไปทั่วโลก

ดวงอาทิตย์ดวงนี้อยู่ใกล้พื้นดินมากเกินไป ทำให้ทุกคนรู้ร้อนสุดทนทาน น้ำทะเลในทะเลหวงเจียระเหยไปเป็นปริมาณมาก

เยี่ยนจ้าวเกอผลักฝ่ามือลงด้านล่าง ดวงอาทิตย์ลุกไหม้ พุ่งเข้าใส่ประมุขทักษิณจวงเซินพร้อมกัน!

ยอดฝีมือระดับจอมยุทธ์ศักดิ์สิทธิ์ขั้นเก้าคนอื่นๆ ซึ่งอยู่รอบๆ เช่นแม่เฒ่ากระบี่อาคเนย์ต่างรับคำเชิญมาเข้าร่วมพิธี ถึงแม้ว่าจะเป็นพวกเดียวกันในเขตตะวันอาคเนย์ แต่พอมองดวงอาทิตย์โชติช่วงที่ตกจากฟ้า พวกแม่เฒ่ากระบี่อาคเนย์ยังรู้สึกขนลุกขนพอง

หากเปลี่ยนเป็นใครสักคนในหมู่พวกเขาไปรับการโจมตีนี้ ได้แต่หันหน้าหนีเท่านั้น เพราะเมื่อหลบไม่ทัน ก็อาจถูกชนตาย!

ประมุขทักษิณจวงเซินที่มีสี่จริยะหนุนนำ ฝึกฝนร่างหงส์อมตะ ที่แล้วมาขึ้นชื่อในเรื่องพลังป้องกัน ครั้งนี้กลับไม่ใช้พลังป้องกันของตัวเองฝืนต้านทาน

บนร่างของเขาพลันมีเสียงหงส์ที่สดใสดังขึ้น

จวงเซินสะบัดแขนเสื้อ ขนหงส์อมตะที่แบ่งเป็นมีสีสันมากมาย พร่างพราวละลานตาแถวหนึ่งลอยออกมา

พัดห้าหงส์อมตะที่เคยเป็นของหยวนเสี่ยนเฉิง ลูกศิษย์ของจวงเซิงก็ใช้ขนหงส์อมตะสานขึ้น แต่ว่าขนหงส์อมตะที่ใช้ ไม่ว่าจะเป็นเรื่องคุณภาพและปริมาณ ล้วนเปรียบกับของจวงเซินในตอนนี้ไม่ได้

ขนของหงส์อมตะเหล่านี้ไม่ได้ถูกหลอมเป็นอาวุธ แต่ว่าภายใต้การกระตุ้นของจวงเซิน มันสานกันกลางอากาศด้วยความเร็วสูง

ในขณะเดียวกัน เมล็ดต้นไม้เมล็ดหนึ่งก็โผล่ขึ้นมาในห้อมล้อมของขนหงส์อมตะ

เมล็ดต้นไม้แตกหน่ออย่างรวดเร็ว จากนั้นก็กลายเป็นแสงสีแดงสายหนึ่งในชั่วอึดใจ

ขนหงส์อมตะห้อมล้อมแสงสีแดง ใช้มันเป็นที่พึ่ง เปลี่ยนเป็นต้นจักรพรรดิที่มีสีทองต้นหนึ่ง

ต้นจักรพรรดิต้นนี้มีขนาดไม่ใหญ่นัก สูงเพียงสามจั้งเท่านั้น แต่ว่าด้านในกลับมีพลังที่แข็งแกร่งถึงขีดสุดส่งมา

คลื่นบุญบารมี ปราณขาวกุศลซ่อน ปฐพีอานิสงส์ แสงม่วงบารปรากฏขึ้นพร้อมกัน นอกจากนี้ยังยิ่งใหญ่และเต็มเปี่ยม

ต้นจักรพรรดิลอยอยู่เหนือศีรษะของจวงเซิน กิ่งใบส่ายไปมา บังเกิดสภาวะคืนชีพและไร้วันดับ

ตราประทับตะวันตกลง ถึงกับถูกต้นจักรพรรดิต้นนั้นค้ำไว้

‘จวงทิศใต้นำแก่นไม้จากต้นบรรพบุรุษของเนินต้นจักรพรรดิต้นนั้นมาด้วย?’ แม้แต่ประมุขอิสานหลิวเจิงกู่พอเห็นยังตะลึงเล็กน้อย ‘ไม่น่าแปลกนัก เขารู้อยู่ว่าเขากว่างเฉิงมีตราประทับตะวันและจอมยุทธ์ศักดิ์สิทธิ์ขั้นสะพานเซียน การมาในครั้งนี้จะไม่เตรียมตัวได้อย่างไร’

ต้นจักรพรรดิสีทองลอยอยู่เหนือศีรษะของจวงเซิน ป้องกันตราประทับตะวันชั่วคราว

ดวงอาทิตย์ที่แข็งกร้าวร่วงลง ต้นจักรพรรดิสีทองพลันตกลงเล็กน้อย ยอดไม้พังทลาย กิ่งใบถูกงอ แต่ว่าลำต้นที่ตั้งตรงกลับไม่ยอมล้ม สุดท้ายก็ยังต้านตราประทับตะวันได้ชั่วครู่หนึ่ง

จวงเซินฉวยโอกาสนี้ ใช้ธารอัคคีแยกฟ้า โจมตีใส่เยี่ยนจ้าวเกออีกครั้ง ครั้งนี้คมดาบของเขาเร็วกว่าและแข็งแกร่งกว่าก่อนหน้าอย่างชัดเจน!

การเพิ่มความเร็วอย่างกะทันหันและพลังการระเบิดทำให้จวงเซินเข้ามาใกล้ด้านหน้าเยี่ยนจ้าวเกอ

บัดนี้ตราประทับตะวันแข็งแกร่งสุดขีด มีอานุภาพล้ำเลิศ เหมือนกับการโจมตีสังหาร

จวงเซินกระทำตรงข้ามกับสามัญสำนึก มั่นใจว่าเวลานี้เป็นเวลาที่เยี่ยนจ้าวเกอได้ใจที่สุด

ตราประทับตะวันพลันถูกขวางไว้ ย่อมสร้างความปั่นป่วนให้แก่แผนการและจังหวะของเยี่ยนจ้าวเกอ

การลอบโจมตีในตอนนี้จะทำให้ผลแพ้ชนะพลิกกลับ เป็นเวลาที่เหมาะให้เขาจวงเซินลงมือมากที่สุด!

เส้นอัคคีเรียวยาววาดผ่าน ทำลายมิติและโลก บรรลุถึงด้านหน้าเยี่ยนจ้าวเกอในชั่วพริบตา สถานที่ที่มันจะพุ่งผ่านต่อจากนี้ ก็คือลำคอของเยี่ยนจ้าวเกอ

“กำลังรอท่านอยู่” เยี่ยนจ้าวเกอปั้นสีหน้าเคร่งขรึม กำมือเป็นหมัด ต่อยไปด้านหน้า