ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี นิยาย บท 1074

เยี่ยนจ้าวเกอลอบขมวดคิ้วและถอนใจ

ไม่ว่าจักรพรรดิแพรจะมีความขัดแย้งกับตนหลังจากเดินบนเส้นทางไร้รักหรือไม่ การมองดูฟู่ถิงกับเมิ่งหว่านเป็นหยกบุปสลายไปเช่นนี้ จิตใจของเขาก็หนักอึ้งอยู่บ้าง

เมิ่งหว่านไม่จำเป็นต้องกล่าวมากความ นางคือสหายที่ดีที่สุดของเฟิงอวิ๋นเซิง

ฟู่ถิงเองก็เป็นสหายที่มีความสัมพันธ์อันดีหลังจากมาถึงโลกซ้อนโลกของตน เคยฝ่าภยันอันตรายมาด้วยกัน

จักรพรรดิแพรถ้าหากเดินบนเส้นทางไร้รัก พวกนางสองคนมีแต่ต้องตาย

อีกปัญหาที่ทำให้เยี่ยนจ้าวเกอต้องขบคิดก็คือ สามกษัตริย์ห้าจักรพรรดิแห่งโลกซ้อนโลกคนอื่นๆ จะปฏิบัติกับจักรพรรดิแพรในปัจจุบันอย่างไร

หากไม่ถึงที่สุดจริงๆ ย่อมไม่ใช้มาตรการสุดโต่ง อีกทั้งมีความเป็นไปได้มากกว่าว่า จะช่วยให้จักรพรรดิแพรกลับคืนสู่สภาพปกติ ถึงขั้นที่ช่วยให้รุดหน้าขึ้นอีกขั้น

ถ้าหากว่าจักรพรรดิแพรเลื่อนระดับในตอนนี้ได้ ก็ไม่ต้องกลัวการแก้แค้นจากกษัตริย์กระบี่

แบบนั้นจะก่อให้เกิดความแตกแยกบนโลกซ้อนโลก เมื่อไม่ถึงตอนสุดท้าย กษัตริย์ดินกับกษัตริย์เร้นลับย่อมไม่เห็นด้วย

แต่ว่าเยี่ยนจ้าวเกอซึ่งไม่กลัวการใช้ความคิดในแง่ร้ายที่สุดตัดสินผู้อื่น ไม่อาจไม่พิจารณาถึงปัญหาข้อหนึ่ง

เป็นเพราะตน และเป็นเพราะเสวี่ยชูฉิงมารดาของตน กษัตริย์กระบี่กับกษัตริย์ดินจึงมีความขัดแย้งกัน ในสถานการณ์เช่นนี้ กษัตริย์ดินยินดีจะเห็นกษัตริย์คนใหม่มาแทนที่กษัตริย์กระบี่หรือไม่

สำนักเต๋ารุ่งเรือง ยอดฝีมือระดับสุดยอดมีคุณค่าเหลือแสน

แต่ถ้าหากว่าเป็นน้ำกับไฟไม่อาจอยู่ร่วมกัน เช่นนั้นท้ายที่สุดก็เกรงว่าจะต้องตัดสินกัน

ความสำคัญในนี้อยู่ที่ความขัดแย้งระหว่างกษัตริย์ดินและกษัตริย์กระบี่ที่แท้มีมากขนาดไหน และกษัตริย์เร้นลับซึ่งที่แล้วมาสนับสนุนและเห็นด้วยกับกษัตริย์ดิน ครั้งนี้จะมีความเห็นอย่างไร

กษัตริย์ดินและกษัตริย์กระบี่ตอนนี้อยู่ในมิติต่างแดนยังคงไม่ได้กลับมา กษัตริย์เร้นลับที่เฝ้าโลกซ้อนโลกสามารถตัดสินใจทิศทางของสภาพการณ์ได้โดยตรง

ความคิดมากมายแวบขึ้นในห้วงสมองของเยี่ยนจ้าวเกอ ทำให้เขาต้องคาดคำนวณในใจไม่หยุด

ถึงแม้จะมีการพิจารณามากมาย บนใบหน้าของเยี่ยนจ้าวเกอกลับไม่มีความเปลี่ยนแปลงใดๆ “จริงด้วย ก่อนหน้านี้ประมุขทิศบนคล้ายผละไปพร้อมกับพวกจักรพรรดิแพร กลับไม่ทราบว่าเขาได้ลงมายังโลกแปดพิภพเหรือไม่”

เฉินเฉียนหัว จอมยุทธ์ศักดิ์สิทธิ์อันดับหนึ่ง แข็งแกร่งที่สุดในหมู่ประมุข พลังของเขาเป็นไปได้อย่างยิ่งว่าจะสู้กับจักพรรรดิเซียนจริงแท้ได้ แต่ว่าขอแค่เขาไม่ได้เปิดประตูเซียนอย่างแท้จริง ไม่ได้ตัดคำว่ามนุษย์ในคำว่าเซียนจริงแท้ออกไป เขาก็ยังจำเป็นต้องรักษากฎเกณฑ์มากมาย

เขาได้ลงมายังโลกแปดพิภพ เพราะครอบครองร่างแห่งมนุษย์เซียน จึงถูกสะกดให้อยู่ในระดับจอมยุทธ์ศักดิ์สิทธิ์ขั้นสามเช่นกัน

ตอนอยู่บนโลกซ้อนโลกก่อนหน้านี้ เขาอยู่ในระดับจอมยุทธ์ศักดิ์สิทธิ์ขั้นสิบ เยี่ยนจ้าวเกออยู่ในระดับจอมยุทธ์ศักดิ์สิทธิ์ขั้นเจ็ด ดังนั้นแม้จะเป็นพลังของเยี่ยนจ้าวเกอก็ยากจะตรวจสอบร่องรอยของเขา

ทว่าตอนนี้ต่างฝ่ายต่างอยู่ในระดับจอมยุทธ์ศักดิ์สิทธิ์ขั้นสาม ถ้าเฉินเฉียนหัวอยู่ใกล้ๆ หอคลื่นโหม เยี่ยนจ้าวเกอมั่นใจว่าแค่มองก็หาเขาเจอแล้ว

ตอนนี้ใกล้ๆ หอคลื่นโหมไม่มีร่องรอยของเขา ถ้าอยู่ห่างกันเกินไป เยี่ยนจ้าวเกอก็ไม่มั่นใจว่าเขาได้มาโลกแปดพิภพหรือไม่

ในตอนนี้เยี่ยนจ้าวเกอสามารถใช้ความรู้สึกครอบคลุมโลกทั้งใบ และสามารถหาจอมยุทธ์ศักดิ์สิทธิ์คนอื่นๆ ได้ แต่คิดตามหาเฉินเฉียนหัว ถ้าระยะห่างอยู่ไกลกันเกินไปก็ยากเย็นแล้ว

“เฉินเฉียนหัวตามลงมา แต่ว่าไม่ได้ติดตามมาโดยตลอด” จักพรรรดิแพรคิดตามหาคนที่อยู่ในระดับจอมยุทธ์ศักดิ์สิทธิ์ขั้นสามคนหนึ่งบนโลกแปดพิภพ ย่อมง่ายดายเหมือนหายใจเข้าออก “เขาไปที่อื่น”

เยี่ยนจ้าวเกอมองตามสายตาของจักรพรรดิแพรไป เลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อย ‘ปฐพีพิภพ?’

เขาใคร่ครวญครู่หนึ่ง ก่อนจะมองไปยังจักรพรรดิแพร “ขอไม่ปิดบัง อวิ๋นเซิงเป็นคนรักของข้าผู้แซ่เยี่ยน นางออกท่องโลกเป็นเวลาหลายปี แต่ยังไม่กลับมา ข้าเองก็รู้สึกกังวลยิ่ง หวังว่าจะได้พบเจอกัน วันนี้จักรพรรดิแพรลงมือช่วยตามหาคน ไม่ทราบว่าข้าขอร่วมทางไปด้วยได้หรือไม่”

เฉินหมิงอิงประหลาดใจเล็กน้อย เมิ่งหว่านก้มหน้าเอ่ยด้วยรอยยิ้ม ‘ศิษย์พี่เฟิงหาที่พักพิงที่ดีได้แล้ว’

จักรพรรดิแพรไม่ได้ปฏิเสธหรืออนุญาต เพียงแต่กล่าวด้วยรอยยิ้มว่า “ข้าเข้าใจดีรสชาติของการแยกจาก สหายน้อยเยี่ยนในเมื่อมีความต้องการเช่นนี้ ย่อมร่วมทางกันได้ ถ้าหากว่าเจอสหายน้อยเฟิงผู้นั้น พวกเจ้าได้พบกัน ย่อมเป็นเรื่องประเสริฐเรื่องหนึ่ง”

“ขอบคุณใต้เท้าจักพรรดริแพรที่ยินยอมช่วยเหลือ” เยี่ยนจ้าวเกอว่า “ประมุขทิศบนมายังโลกแปดพิภพ สำนักข้าเป็นผู้ปกครองที่นี่ ถ้าหากไม่ต้อนรับคงเป็นการเสียมารยาทเกินไป ขอให้จักรพรรดิแพรรอสักครู่ ข้าผู้แซ่เยี่ยนจะไปพบประมุขทิศบน อีกเดี๋ยวจะกลับมา ถ้าหากทำได้ ยังอยากให้จักรพรรดิแพรไปเป็นแขกที่เขากว่างเฉิงของข้า”