ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี นิยาย บท 1083

พวกเยี่ยนจ้าวเกอมองแสงสายฟ้าหลายสายในหลุดำ คล้ายนึกถึงอะไรสักอย่าง

ประมุขอุดรถอนใจเสียงเบา “นั่นคือสายฟ้าอนัตตากระมัง”

จักรพรรดิไร้จำกัดกล่าว “แก่นแท้ได้สลายไปแล้ว ไม่อาจเรียกได้ว่าเป็นสายฟ้าอนัตตาที่แท้จริงได้อีก แต่ว่าเมื่อเข้าไปในมิติแห่งนี้ บางทีอาจจะมีสายฟ้าอนัตตาที่แท้จริงอยู่ก็เป็นได้”

สายฟ้าอนัตตาเป็นหนึ่งสายฟ้าเซียนทั้งเก้าที่โด่งดัง มันถูกจัดอยู่ในลำดับที่สองของสายฟ้าเซียนทั้งเก้า เป็นรองเพียงสายฟ้าต้นกำเนิดในตำนาน เหนือกว่าสายฟ้าห้าธาตุ สายฟ้าทันใจ

“ถ้าหากว่ามีสายฟ้าอนัตตาคอยปั่นป่วนมิติ การเดินทางครั้งนี้ก็เกรงว่าจะมีอุปสรรคมากกว่าเดิม” เยี่ยนจ้าวเกอมองดูหลุมดำนั้น

ประมุขอุดรกล่าวว่า “ข้าจะเฝ้าอยู่ที่นี่ ทุกท่านออกเดินทางได้ทุกเมื่อ”

จักรพรรดิแพรพยักหน้าเล็กน้อย “ออกเดินทางกันเลย”

เขาพูดพร้อมกับโบกแขนเสื้อ พาเมิ่งหว่านเข้าไปในทางเชื่อมเขตแดนนั้นก่อน

“ประมุขอุดรส่งแค่นี้พอแล้ว” เยี่ยนจ้าวเกอคารวะประมุขอุดร จากนั้นก็เข้าไปด้านในพร้อมกับจักรพรรดิไร้จำกัด

ประมุขอุดรใช้สายตาชราส่งพวกเขาจากไป จากนั้นก็นั่งขัดสมาธิตรงประตูทางเชื่อมเขตแดน ไม่เคลื่อนไหวอีก

ทางเชื่อมเขตแดนนั้นหายไปอีกครั้งพร้อมกับเวลาที่ผ่านไป บนที่ราบน้ำแข็งกว้างใหญ่ มีแต่เงาร่างชราหนึ่งเดียวที่นั่งนิ่งอยู่ในพายุหิมะ

เยี่ยนจ้าวเกอพอเข้ามาในทางเชื่อมเขตแดนเส้นนี้ ตรงหน้าก็บังเกิดสภาพการเปลี่ยนแปลงมากมาย ไม่เหมือนกับตอนที่เคลื่อนไหวอยู่ในเขตแดนอื่นๆ เมื่อก่อนหน้า ที่นี่มีสีดำสนิท มองไม่เห็นอะไรสักอย่างเดียว มีแต่แสงสายฟ้าหลายสายที่กะพริบตลอดเวลา

ขณะเคลื่อนไหวอยู่ในทางเชื่อมเขตแดนนี้ จะสัมผัสกับการกดอัดของพลังแห่งเขตแดนมิติได้อย่างชัดเจน เต็มไปด้วยสภาพแวดล้อมเลวร้ายสำหรับคนที่เข้ามาด้านใน หากระดับพลังฝึกปรือต่ำต้อย เมื่อเข้ามาในนี้เกรงว่าเพียงครู่เดียวก็จะถูกบดขยี้จนร่างกายมีแต่เลือดและเนื้อปนกันเลอะเลือน

เมิ่งหว่านถ้าไม่มีจักรพรรดิแพรคอยคุ้มครอง ระดับพลังฝึกปรือของนางยังไม่อาจเคลื่อนไหวเมื่ออยู่ด้านในนี้ได้

เยี่ยนจ้าวเกอมองนางแวบหนึ่ง ตามนิสัยในตอนนี้ของจักรพรรดิแพร ยังรับประกันความปลอดภัยของเมิ่งหว่านได้ชั่วคราว เพียงแต่ไม่กล้าบอกว่ารับประกันได้อย่างเต็มเปี่ยม เพราะตอนนี้ยากจะคาดเดาความคิดของจักรพรรดิแพรได้

ถ้าจิตใจของเขาสั่นไหวเพียงเล็กน้อย ไม่จำเป็นต้องให้ตัวเองลงมือ ขอแค่ทอดทิ้งเมิ่งหว่านเมื่ออยู่ในทางเชื่อมเขตแดนนี้ เมิ่งหว่านจะประสบหายะทันที

เยี่ยนจ้าวเกอไม่อาจไม่สังเกตท่าทางของจักรพรรดิแพร แน่นอนว่าไม่เพียงเพื่อตัวเมิ่งหว่านเท่านั้น ยังเพื่อตัวเขาเองด้วย

ชายหนุ่มที่ยินดีใช้ความคิดในแง่ร้ายที่สุดคาดเดาคนอื่น มีเหตุผลเต็มที่ให้สงสัยว่าจักรพรรดิแพรอาจลงมือทำร้ายคนได้ตลอดเวลา เพียงแต่เป้าหมายที่จะลงมือไม่ใช่เมิ่งหว่าน แต่เป็นเขาเยี่ยนจ้าวเกอ!

สมมติว่าการคาดเดาของเขาเกี่ยวกับวิถีการฝึกฝนของจักรพรรดิแพรถูกต้อง นอกจากอีกฝ่ายคิดจะลบเลือนการดำรงอยู่ของเมิ่งหว่านและฟู่ถิงแล้ว ก็ยังต้อการเมฆแปลงกำเนิดด้วย เช่นนั้นเขากับเยี่ยนตี๋ก็เป็นอุปสรรคที่ขวางทางอยู่

อุปสรรคที่สำคัญเป็นอันดับแรกสุดจะต้องเป็นเยี่ยนตี๋ แต่ว่าเยี่ยนจ้าวเกอไม่มีทางนิ่งดูดาย

ในตอนที่ต่อสู้กับจักรพรรดิเอกภพบนทะเลหวงเจีย เขาได้ยืมพลังของลายมือแห่งแผ่นดิน กระนั้นเทียบกับยอดฝีมือที่ได้ผลักเปิดประตูเซียนแล้ว เขายังถือเป็นคนรุ่นหลัง

ตามปกติแล้ว นอกจากสถานการณ์ที่มีความแค้นล้ำลึกเหมือนอย่างจักรพรรดิเอกภพ จักรพรรดิเซียนจริงแท้จะทะนงในสถานะของตัวเอง ไม่ลงมือสร้างความลำบากให้แก่จอมยุทธ์ศักดิ์สิทธิ์ขั้นสะพานเซียน ทว่าปัญหาอยู่ที่จักรพรรดิแพรในตอนนี้ไม่ได้ปกติ

เขาถ้าหากเดินบนเส้นทางไร้รักจริงๆ ก็จะเห็นเพียงผลได้ผลเสีย ความยากความง่าย ไม่สนใจสถานะและหน้าตา เมื่อเขามีโอกาสกำจัดภัยคุกคามและอุปสรรคที่แฝงอยู่ ก็ย่อมลงมือกำจัด

เมื่อต้องร่วมทางกับคนเช่นนี้ เยี่ยนจ้าวเกอไม่อาจไม่คิดเยอะ

ที่จักพรรรดิไร้จำกัดมาด้วย กลับเพราะต้องการจับตาดูจักรพรรดิแพร ป้องกันไม่ให้เขาสร้างเรื่อง แต่จักรพรรดิไร้จำกัดมองเมิ่งหว่านกับฟู่ถิงอย่างไร เป็นเรื่องที่ยากจะคาดเดาเรื่องหนึ่ง

ยอดฝีมือระดับสูงบนโลกซ้อนโลก นอกจากประมุขทิศบนเฉินเฉียนหัวที่ไม่เหมือนคนปกติแล้ว ก็ไม่มีใครที่ไม่อยากให้จักรพรรดิแพรงานกลับคืนสู่สภาพปกติโดยเร็วที่สุด mว่าจะฟื้นคืนสู่สภาพปกติได้อย่างไร เกรงว่าจะต้องขึ้นอยู่กับการพิจารณาส่วนตัวแล้ว

ขณะที่เยี่ยนจ้าวเกอกำลังขบคิดอยู่ ก็เห็นสายตาของเมิ่งหว่านพลันมองมา เขาเห็นความกังวลหลายส่วนในดวงตาที่ปราดเปรียวและกระจ่างใสเหมือนกับกวางน้อยคู่นั้น

‘เป็นคนฉลาดจริงๆ’ เยี่ยนจ้าวเกอพูดในใจ