ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี นิยาย บท 1105

ประมุขทิศบนเฉินเฉียนหัวเป็นอย่างไร ตอนนี้เยี่ยนจ้าวเกอคร้านจะไปสนใจ

เขากำลังจะได้พบกับคนที่ได้รับการขนานนามเท่ากับเฉินเฉียนหัว หรืออาจจะเหนือกว่า

สองร้อยปีก่อนมีเทพกระบี่น้อย หนึ่งร้อยปีก่อนมีคุณชายฟ้า

คุณชายฟ้าในนี้หมายถึงประมุขทิศบนเฉินเฉียนหัวในปัจจุบัน เทพกระบี่อีกคน ก็คือคนที่เยี่ยนจ้าวเกอกำลังจะได้เจอ

หลงเสวี่ยจี้เคยปลอมชื่อเป็น ‘เฉียนเสวี่ยจี้’ ปรากฏตัวขึ้นบนโลกซ้อนโลกในระยะเวลาสั้นๆ เหมือนห่านป่าที่ตื่นคน จากนั้นก็หายตัวไป ถูกยกย่องว่าเป็นดาวหางที่พร่างพราวที่สุดในหลายร้อยปีมานี้ของโลกซ้อนโลก

สถานะที่แท้จริงของเขาคือบุตรคนที่สามของกษัตริย์ลี้ลับเกาชิงเสวียนและจักรพรรดิน้ำพุหลงซิงเฉวียนแห่งมรกตท่องฟ้า

ตอนยังอยู่บนโลกซ้อนโลก เขาได้สร้างเสาปักรังวัดแท่งหนึ่งขึ้นให้แก่โลกซ้อนโลกในช่วงเวลาหลายปีมานี้

เหล่าคนที่เทียบเคียงกับเขาได้ เช่นเฉินเฉียนหัว เนี่ยจิงเสินเมื่อก่อนหน้า เยี่ยนจ้าวเกอและเยี่ยนตี๋สองพ่อลูกในตอนนี้ ล้วนถูกยกย่องเป็นอัจฉริยะในอัจฉริยะ จะต้องกลายเป็นตำนานแห่งยุค

พวกที่เหลือก็คือคนที่มีพรสวรรค์เช่นฟู่ถิง ถึงแม้ว่าจะมีชื่อเสียงโด่งดัง แต่ก็ไม่ได้น่าเกรงขามเท่า

หลายปีก่อนหน้านี้ เยี่ยนจ้าวเกอเคยพบกับหลงเสวี่ยจี้ที่โถงเซียน น่าเสียดายที่ต้องจากลากันอย่างรีบเร่ง วันนี้จึงค่อยนับว่าพบกันอย่างเป็นทางการ

ลักษณะภายนอกเหมือนกับตอนที่เจอเมื่อครั้งล่าสุด คนหนุ่มที่สวมอาภรณ์ขาวราวหิมะ สวมมงกุฎอ๋อง มองไปมีอายุไม่เกินสิบหกสิบหกปี

ความคมกล้าและกลิ่นอายยังทิ่มแทงยิ่งกว่าหลงฮั่นหัว เพียงมองแต่อายุภายนอกกลับน้อยกว่าหลงฮั่นหัวที่อยู่ข้างๆ เยี่ยนจ้าวเกอไม่น้อย แต่เมื่อพูดถึงอายุจริง เห็นได้ชัดว่าหลงเสวี่ยจี้มีอายุราวๆ สองร้อยปีแล้ว

หลังจากเขาเผยสถานะก็ผละจากโลกซ้อนโลกและกลับมรกตท่องฟ้าไป แต่งงานให้กำเนิดบุตร รอหลงฮั่นหัวเติบโตขึ้นแล้ว จึงค่อยปลอมชื่อจากหลงฮั่นหัวเป็น ‘หลินฮั่นหัว’ อาศัยอยู่บนโลกซ้อนโลกแทนเขา

นอกจากหลงเสวี่ยจี้แล้ว ยังมีชายชราผมขาวอีกคนหนึ่งยืนอยู่ด้วยกันกับหลงเสวี่ยจี้

ดูจากรูปลักษณ์ภายนอก คนหนึ่งเป็นคนแก่ คนหนึ่งเป็นคนหนุ่ม แต่กลับเป็นพี่น้องท้องเดียวกัน

ชายชราผมขาวคือเกาเสวี่ยโพ พี่ใหญ่ของหลงเสวี่ยจี้ บุตรคนโตของกษัตริย์ลี้ลับและจักรพรรดิน้ำพุ ในขณะเดียวกันก็เป็นปู่ของเกาฉิง และผู้ปกครองยอดเขาเรืองรองแห่งเขาแหนเขียว

พวกซุนจ้งต๋าต่างเป็นผู้สืบทอดรุ่นที่สามของเขา

“อาจารย์ลุงเกา อาจารย์ลุงหลง” เยี่ยนจ้าวเกอคารวะสองคนด้วยรอยยิ้ม

ขณะที่มองดูเขา ไม่เพียงแต่เกาเสวี่ยโพที่ยิ้ม มุมปากของหลงเสวี่ยจี้ก็ปรากฏรอยยิ้มจางๆ ส่วนหนึ่งเช่นกัน

ทั้งสองต่างพยักหน้า กล่าวว่า “ไม่ต้องมากมารยาทขนาดนี้”

เยี่ยนจ้าวเกอประสานมือคารวะหลงเสวี่ยจี้อีกครั้ง “อาจารย์ลุงหลง คราก่อนได้พบเจอกันไม่ทันได้พูดคุย รู้สึกเสียดายยิ่ง วันนี้ในที่สุดก็ได้มาพบอย่างเป็นทางการแล้ว”

หลังจากเว้นไปครู่หนึ่ง เขาก็กล่าวแสดงความยินดีว่า “ขอแสดงความยินดีที่อาจารย์ลุงหลงได้ผลักเปิดประตูเซียน ปีนขึ้นสู่ระดับเซียนจริงแท้”

หลงเสวี่ยจี้ที่อยู่ตรงหน้าข้ามภัยพิบัติมนุษย์เซียนได้สำเร็จแล้ว!

เขาที่ก่อนหน้านี้หลายปีได้รับการยกย่องเป็นประมุข ปัจจุบันได้ข้ามร่องน้ำธรรมชาตินั้นสำเร็จ นับตามอายุในตอนนี้ของเขา เกรงว่าจะเป็นเซียนจริงแท้ที่อายุน้อยที่สุดในพันกว่าปีมานี้

อายุของหลงเสวี่ยจี้น้อยกว่าเกาเสวี่ยโพ พี่ชายที่อยู่ด้านข้างเขามาก ทว่าตอนนี้กลับก้าวเท้าก้าวนั้นสำเร็จ เข้าสู่ฟ้าดินแห่งใหม่ที่ต่างไปจากเดิมโดยสิ้นเชิง

เยี่ยนจ้าวเกอมองเกาเสวี่ยโพและหลงเสวี่ยจี้สองพี่น้อง ครุ่นคิดในใจ ‘อายุของอาจารย์ลุงเกาผู้นี้ ต่อให้ไม่เท่าประมุขปฐวีหวังเจิ้งเฉิง แต่ก็ได้ยินว่าไม่น้อยแล้ว เขากลับไม่ได้ก้าวเท้าก้าวนั้น ไม่ทราบเป็นเพราะสาเหตุอะไร ไม่รู้ว่าเหมือนกับประมุขปฐวีหรือไม่’

ขณะที่คิด เยี่ยนจ้าวเกอก็กล่าวว่า “ถึงข้าอยากจะมาเยี่ยมเยือนมรกตท่องฟ้า แต่ก่อนหน้านี้ไม่ได้ออกค้นหาเส้นทาง ครั้งนี้ที่มาได้เป็นความบังเอิญล้วนๆ ถือว่าดาวแห่งโชคให้พร ท่านพ่อเองก็อยากจะมามรกตท่องฟ้า ครั้งนี้ข้าจำเส้นทางได้แล้ว หลังจากกลับไปจะแจ้งท่านพ่อให้รีบมาโดยเร็ว”

เมื่อได้ฟังคำพูดของเยี่ยนจ้าวเกอ เกาเสวี่ยโพก็ส่ายหน้าเล็กน้อย “พวกเรากับบิดาเจ้าแม้จะไม่เคยเห็นหน้า แต่จิตใจผูกพันกันมานาน จึงอยากจะพบหน้าเร็วๆ เช่นกัน แต่ไม่จำเป็นต้องรีบร้อน ทางโลกซ้อนโลกตอนนี้ยังไม่สงบเรียบร้อย พวกเจ้าเองก็คงมีเรื่องที่ต้องทำ”