ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี นิยาย บท 1153

สภาวะดาบของเยี่ยนตี๋ตรงไปตรงมา ไม่มีสิ่งใดขวางได้

ประกายดาบอยู่ในสภาวะไร้เทียมทาน ต่อสู้กับประมุขทิศบนทิศล่างที่แข็งแกร่งที่สุดในหมู่ประมุขทั้งสิบของโลกซ้อนโลกติดต่อกันในวันเดียว

“ดาบของท่านกับกระบี่ของเนี่ยจิงเสินรุนแรงปานนี้เชียว!” เฉินเฉียนหัวถอนใจชมเชย “อยากจะเห็นจริงๆ ว่าถ้าท่านทั้งสองสู้กันจะมีสภาพเป็นอย่างไร”

ฐานโลกถูกประกายดาบของเยี่ยนตี๋ทะลวงอย่างต่อเนื่อง เฉินเฉียนหัวกลับไม่ลนลาน

เขาตบอีกฝ่ามือหนึ่งใส่เยี่ยนตี๋

ฝ่ามือเหมือนฟ้าพังทลาย ฟ้าดินพลิกกลับ เป็นรอยตราพลิกนภานั่นเอง

เยี่ยนตี๋ฝึกฝันคัมภีร์พลิกฟ้ามาแล้วเช่นกัน แต่ส่วนใหญ่ใช้สั่งสมญาณจริงแท้ เพิ่มความแข็งแกร่งแก่ร่างกาย และศึกษาหลักการส่วนหนึ่งที่อยู่ด้านใน เพื่อหลอมรวมในวิชาดาบ

เฉินเฉียนหัวใช้รอยตราพลิกนภา เยี่ยนตี๋มองเห็นรายละเอียด

กลับเห็นรอยตราพลิกนภาของเขาไม่ใช่โจมตีใส่เยี่ยนตี๋โดยตรง แต่ประสานกับสภาวะฝ่ามือของมืออีกข้าง

ภายใต้ความลี้ลับจากการพลิกเปลี่ยนเอกภพของรอยตราพลิกนภา ฐานโลกที่เดิมทีเริ่มพังทลายเดินทางสู่จุดจบ ถึงกับหยุดสภาวะเสื่อมโทรม

ไม่เพียงแต่หยุดสภาวะเสื่อมโทรมเท่านั้น กระแสปราณวิญญาณของฐานโลกกลับพลิกเปลี่ยน

ฐานโลกที่เดินสู่จุดจบหลังกำเนิดเพราะสภาวะดาบของเยี่ยนตี๋ วินาทีนี้กลับคืนสู่หลังกำเนิด มีสภาพแรกเริ่มอีกครั้ง

กระบวนท่านี้กลับสร้างการเปลี่ยนแปลง ‘ย้อนสู่ก่อนกำเนิด’ คล้ายกับรอยตราพลิกนภาที่เยี่ยนจ้าวเกอใช้ออกมา เรียกได้ว่าเป็นการเปลี่ยนแปลง ‘ถอยสู่หลังกำเนิด’

ถึงแม้จะไม่ได้รุนแรงยิ่งใหญ่เหมือนย้อนสู่ก่อนกำเนิด แต่เมื่อนำมาปรับฐานโลกให้แข็งแกร่งขึ้นและมีผลป้องกัน

เยี่ยนตี๋เห็นดังนั้นก็เลิกคิ้วขึ้น

ปฏิกิริยาของเขาคือฟันไปอีกหนึ่งดาบ เพิ่มสภาวะโจมตีของตัวเองต่อ!

ดาบกฎเกณฑ์ที่รุนแรงเหลือประมาณฟันลง ฐานโลกของเฉินเฉียนหัวกำลังพังทลายอีกหน

ประกายดาบกระจายไปทั่ว กระบวนการไปด้านหน้าการเปลี่ยนแปลงของธรรมชาติ คล้ายกับยากจะย้อนกลับ

แม้ว่าเฉินเฉียนหัวคิดจะย้อนทวนกลับไป แต่ว่ากระทำได้อย่างลำบาก ได้แต่มองดูประกายดาบยิ่งใหญ่ที่เหมือนกับคลื่นสูงเทียมฟ้าพุ่งลงมาอย่างต่อเนื่อง ไร้สิ่งใดขวางกั้น

ถึงจะใช้รอยตราพลิกนภาประสานกับพลังของฐานโลก ทำให้กระบวนการเปลี่ยนเป็นเนิบช้าลง แต่ว่าก็ยังคงไม่อาจต้านทานการเคลื่อนที่ของคลื่นยักษ์

ต่อให้จะช้ากว่านี้ ก็ไม่มีทางหยุดลง!

เฉินเฉียนหัวสูดหายใจลึก

กระแสปราณสีแดงสีขาวสองสายถูกพ่นออกมาจากในรูจมูกของเขา จากนั้นก็ไหลเวียนรอบตัว

กลับเป็นการสืบทอดลับคัมภีร์ยุคซื่อหมิงที่เป็นวิชาสายเหนือพิสุทธิ์

จากนั้นก็มีสายเมฆสีม่วงหลายสายพุ่งออกมาจากด้านในจุดลมปราณทั่วร่างของเขา วนเวียนรอบตัวเขา

“ร่างสสารไร้ประมาณ?” เยี่ยนตี๋สายตากลายเป็นคมกริบเล็กน้อย

เฉินเฉียนหัวกล่าวด้วยรอยยิ้ม “ไม่ต้องประหลาดใจ ข้าใช้วิชาไม้เท้าบดขยี้แลกเปลี่ยนกับจักรพรรดิแพรที่ใส่อาภรณ์ดำมา”

ขณะที่พูด ร่างของเขาเริ่มเปลี่ยนเป็นมายา เป็นการใช้ร่างกาลอวกาศจุดกำเนิดอีกครั้ง

สสารกำเนิดกับต้นกำเนิดสองวรยุทธ์ใหญ่รวมเป็นหนึ่ง พลังป้องกันของเฉินเฉียนหัวเพิ่มระดับถึงขีดสุด

สิ่งที่สำคัญยิ่งกว่าก็คือ หลังจากใช้คัมภีร์ยุคซื่อหมิงแทนฝ่ามือหยินหยางไท่จี๋ การเปลี่ยนแปลง ‘ย้อนสู่หลังกำเนิด’ จากรอยตราพลิกนภาของเขาก็เริ่มย้อนทวนจากหลังกำเนิด โดยใช้รอยตราพลิกนภาเป็นเส้นเชื่อมผ่านไท่จี๋ สสารกำเนิด ไปจนถึงจุดกำเนิด

ถึงแม้จะไม่อาจย้อนไปถึงแปลงกำเนิดและปฐมกำเนิด ทว่าก็ได้ย้อนเหตุการณ์เบิกฟ้าไปอยู่ในสภาพที่ไร้คุณสมบัติอีกครั้ง

ด้วยเหตุนี้ จึงป้องกันดาบกฎเกณฑ์ของเยี่ยนตี๋ได้ในระดับสูงสุดขีด

แม้สุดท้ายประกายดาบจะยังคงฟันทำลายฐานโลก และทะลวงเข้ามา แต่ก็ไม่ได้มีอานุภาพยากต้านทานเหมือนก่อนหน้า

เฉินเฉียนหัวจัดการรอบคอบ เหมือนกับมีลักษณะกระทำการขัดต่อมติสวรรค์อยู่หลายส่วน

“ถ้าเยี่ยนจ้าวเกอบุตรของข้าใช้ บางทีอาจมีโอกาส” เยี่ยนตี๋ไม่เคลื่อนไหวแม้แต่น้อย “ท่าน…กลับมีดีแค่เปลือกนอก”

ขณะที่พูด เขาชูดาบยาวในมือขึ้นอีกครั้ง จากนั้น…