ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี นิยาย บท 1193

พอฟังคำพูดของเกาเสวี่ยโพ เยี่ยนจ้าวเกอก็ดวงตาสั่นสะท้าน

ในฐานะบุตรคนโตของกษัตริย์ลี้ลับและจักรพรรดิน้ำพุ เกาเสวี่ยโพแทบจะเป็นบุคคลที่อยู่ในยุคเดียวกันกับเยว่เจิ้นเป่ย

กษัตริย์กระบี่ ประมุขปฐวีหวังเจิ้งเฉิง ในเวลาปกติยังจัดการเรื่องราวมากมานในมรกตท่องฟ้าแทนบิดามารดา เรื่องที่เกาเสวี่ยโพรู้ ย่อมสุดที่คนธรรมดาจะเทียบเคียงได้

การจงใจเตือนของเขานี้ เห็นได้ชัดว่ามีความพิเศษยิ่ง

เหล่ากษัตริย์บนโลกซ้อนโลก กษัตริย์กระบี่และกษัตริย์ดาราจะมีท่าทีอย่างไร ไม่จำเป็นต้องบอกกล่าวก็เป็นทราบได้

ความหมายในวาจาของเกาเสวี่ยโพคล้ายกับไม่ได้มีแค่กษัตริย์ดินและกษัตริย์เร้นลับ

“อาจารย์ลุงเกา ท่านหมายถึง…” เยี่ยนจ้าวเกอหยีตา ยื่นมือชี้ที่ด้านบน

เกาเสวี่ยโพเอ่ยอย่างแช่มช้า “นี่เป็นคำพูดในอดีตของบูรพาจารย์ ข้าไม่กล้ายืนยัน แต่พวกเจ้าจำเป็นต้องระวังไว้”

“ขอบคุณอาจารย์ลุงเกาที่กล่าวเตือน” เยี่ยนจ้าวเกอพยักหน้าเหมือนเข้าใจอะไรบางอย่าง

เขาเปลี่ยนเป็นถามว่า “ก่อนหน้านี้ข้ายุ่งอยู่กับการตามหากษัตริย์ดารา ไม่สะดวกรับข่าวสาร กลับไม่ทราบว่าทางโถงเซียนตอนนี้มีการเคลื่อนไหวหรือไม่ นอกจากนี้ กษัตริย์ดินได้กลับโลกซ้อนโลกแล้วหรือยัง”

“ข้าไม่ทราบเช่นกัน” บนใบหน้าของเกาเสวี่ยโพฉายแววสงสัย

ตามเหตุผลแล้ว ตั้งแต่ประมุขปฐวีหวังเจิ้งเฉิงถูกฆ่า จนถึงตอนนี้ก็เป็นเวลาระยะหนึ่งแล้ว

กษัตริย์ดินเมื่อได้รับข่าว ถ้าหากกลับมาได้ทันที ตอนนี้เกรงว่าจะกลับโลกซ้อนโลกแล้ว

ในกรณีเดียวกัน พวกหวังผู่ก็ติดต่อกับกษัตริย์กระบี่เยว่เจิ้นเป่ยในทันทีเช่นกัน

แต่ก่อนที่เยี่ยนจ้าวเกอจะออกจากโลกซ้อนโลก กลับไม่มีการตอบรับใด

“มรกตท่องฟ้าของเราต้องการสืบข่าวจากโถงเซียน ไม่ได้สะดวกเท่าโลกซ้อนโลก” เกาเสวี่ยโพส่ายหน้า “ทางโถงเซียนเกิดอะไรขึ้น ข้าไม่กล้ายืนยัน”

ความสัมพันธ์ระหว่างมรกตท่องฟ้ากับโถงเซียนตึงเครียดยิ่งกว่า

ยอดฝีมือระดับสุดยอดสายเหนือพิสุทธิ์เมื่อเจอกับผู้ยิ่งใหญ่จากโถงเซียน ส่วนใหญ่แล้วจะลงมือทันที

“แต่ว่าหลายวันก่อนมีข่าวที่ยังไม่ได้รับการพิสูจน์ส่งมา ว่าทางโถงเซียนคล้ายมีความปั่นป่วนอะไรสักอย่าง แต่สาเหตุไม่แน่ชัด”

เยี่ยนจ้าวเกอพอฟังแล้วก็รู้สึกสนใจ “โอ้ เกิดการต่อสู้กับแดนสุขาวดีของศาสนาพุทธอีกแล้วหรือ”

เกาเสวี่ยโพตอบอย่างระวัง “รายละเอียดอย่างเป็นรูปธรรมตอนนี้ยังไม่มีคำอธิบายมากกว่านี้”

“อย่างนี้นี่เอง…” เยี่ยนจ้าวเกอใคร่ครวญครู่หนึ่ง ก่อนจะประสานมือให้แก่เกาเสวี่ยโพ “ในเมื่อเป็นเช่นนี้ ข้าขอกลับโลกซ้อนโลกก่อน หวังว่าครั้งหน้าจะได้เจอกษัตริย์ลี้ลับและอาจารย์ปู่น้อยหลง”

ชายหนุ่มบอกลาเกาเสวี่ยโพ ผละจากถ้ำใบวิญญาณ จากนั้นก็ค่อยเจอกับเกาฉิง

ฝ่ายเกาฉิงมีสีหน้าเป็นกังวล พอเห็นเยี่ยนจ้าวเกอก็รีบเข้ามาถามไถ่ “อาจารย์อาเล็ก ท่านพบท่านปู่ของข้าแล้วหรือ ท่านทราบเรื่องของท่านยายฉู่แล้วหรือไม่”

เห็นเกาฉิงกระสับกระส่ายปานนั้น เยี่ยนจ้าวเกอก็ลอบถอนใจ พยักหน้า “ข้าทราบแล้ว”

เขาปลอบเกาฉิงว่า “เจ้าอย่าเพิ่งกังวลไป ผู้อาวุโสฉู่ยังไม่เป็นอะไร แต่ต้องออกจากมรกตท่องฟ้าแล้ว”

“ไฉนถึงเป็นเช่นนี้” เกาฉิงผ่อนคลายขึ้นเล็กน้อย แต่ว่าบนใบหน้ายังเต็มไปด้วยความเป็นห่วง “หลายปีมานี้เขาสบายดีมาตลอด”

เยี่ยนจ้าวเกอสายตาล้ำลึก กล่าวในใจว่า ‘เพราะตัวฉู่หลีหลีบางทีอาจไม่รู้เช่นกัน ว่าครั้งนั้นที่นางสามารถออกจากโลกซ้อนโลกมาซ่อนตัวในมรกตท่องฟ้าได้อย่างปลอดภัย อาจเป็นข้อสรุปที่ได้รับการชี้แนะอย่างลับๆ จากใครบางคน เพื่อแผนการบางอย่าง’

ขณะมองเกาฉิงที่อึดอัดเป็นกังวล เยี่ยนจ้าวเกอก็ถอนใจ ปลอบโยนนางหลายประโยค บอกให้นางไปพบเกาเสวี่ยโพ แล้วค่อยบอกลาจากนางไป

เยี่ยนจ้าวเกอออกจากมรกตท่องฟ้า กลับโลกซ้อนโลก ขณะเดินทางก็ขบคิดไปด้วย