ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี นิยาย บท 1220

“เพราะได้รับข่าว เพื่อเรื่องของราชันพระอังคาร ข้าจึงมาที่นี่เป็นการเฉพาะ” จักรพรรดิอาทิตย์มองจักรพรรดิแพรอาภรณ์ดำ “สหายร่วมเส้นทางฟู่มาเพราะอะไร”

ในมิติเขตแดนไร้สิ้นสุด มิติเวลาสับสน อาจจะข้ามผ่านมิติมากมาย ถูกเคลื่อนย้ายไปยังโลกอีกใบหนึ่งได้ตลอดเวลา แต่ว่าถ้าหากม่ที่นี่เพราะไม่ได้ตั้งใจ นั่นก็ออกจะบังเอิญเกินไป

“ข้าเดินทางมาเพื่อตั้งใจตามหาเช่นกัน” จักรพรรดิแพรอาภรณ์ดำพูดอย่างเรียบเฉย “ไม่ใช่เพื่อราชันพระอังคาร แต่ตามหาคนอื่น”

จักรพรรดิอาทิตย์ขมวดคิ้ว “…คนอื่น?”

ทวนพระอังคารที่ซ่อนตัวอยู่ในแสงโคมและเยี่ยนจ้าวเกอที่ถูกทวนพระอังคารปกปิด พอฟังคำพูดนี้จิตใจก็สั่นไหวเช่นกัน

“สหายร่วมเส้นทางฟู่ อภัยที่ข้าเสียมารยาท หรือท่านจะ…เข้ากับโถงเซียน?” สีหน้าของจักรพรรดิอาทิตย์เคร่งขรึมอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน

จักรพรรดิแพรอาภรณ์ดำส่ายหน้า “ตอนนี้ยัง”

ตอนนี้ยัง…

ความรู้สึกที่แฝงอยู่ในคำสามพยางค์นี้ล้ำลึกจริงๆ

‘ในทางกลับกันก็คือ มีแผนการเช่นนี้จริงๆ เพียงแต่ตอนนี้ยังไม่ได้ทำให้เป็นจริง’ เยี่ยนจ้าวเกอกล่าวในใจ ‘แรงกดดันที่พวกเรามอบให้เขามีมากเกินไปหรือ ไม่แน่…’

จักรพรรดิอาทิตย์มองจักรพรรดิแพรอาภรณ์ดำ “ข้าขอกล่าวอย่างเสียมารยาทสักประโยค การกระทำนี้ของสหายร่วมเส้นทางฟู่ท่านไม่เหมาะสมเกินไป”

“ข้าไม่ต้องการถูกตัวเองอีกคนสังหาร” จักรพรรดิแพรอาภรณ์ดำกล่าวอย่างราบเรียบ “เขาได้ธงจตุกำเนิดไปเพราะมีคนอื่นช่วยเหลือ ข้าได้แต่ตามหาผู้ช่วยรอบๆ ตัว”

จักรพรรดิอาทิตย์ถาม “อีกคนหนึ่ง…สหายร่วมเส้นทางฟู่ที่สวมอาภรณ์ขาวอีกคนหนึ่งก็ตามหาการช่วยเหลือจากโถงเซียนเต๋านอกรีตเช่นกันหรือ หรือเขาตามหาแดนแดนสุขาวดีศาสนาพุทธกันแน่”

“อีกฝ่ายลอบลงมือ โจมตีเสร็จก็ถอย แต่เลือกเวลาที่สำคัญที่สุด ทำให้ข้าพ่ายแพ้ในการแย่งชิงธงจตุกำเนิด ทำให้อาวุธเซียนตกไปอยู่ในมืออาภรณ์ขาว” จักรพรรดิแพรอาภรณ์ดำไม่ได้ปกปิด บอกความจริง “เรื่องราวเกิดขึ้นกะทันหัน ข้าไม่อาจยืนยันสถานะของอีกฝ่าย แต่ว่าสามารถทำให้ข้ามองเห็นไม่ชัด ระดับพลังฝึกปรือสมควรอยู่เหนือกว่าเซียนจริงแท้ มิหนำซ้ำยังไม่ใช่เต๋านอกรีต”

จักรพรรดิอาทิตย์กล่าวเสียงทุ้ม “ในเมื่อเป็นเช่นนี้ ไฉนสหายร่วมเส้นทางฟู่จึงมาขอความช่วยเหลือจากคนในเต๋านอกรีต ความขัดแย้งระหว่างท่านกับสหายร่วมเส้นทางฟู่อีกคน ไปจนถึงความขัดแย้งระหว่างท่านกับลูกหลานของราชันพระศุกร์ ข้าได้ทราบแล้ว แต่เรื่องทั้งหมดนี้เป็นความขัดแย้งระหว่างสามพิสุทธิ์สายหลักสำนักเต๋าด้วยกันเอง ไม่สมควรให้เต๋านอกรีตมีข้ออ้างมาก้าวก่าย”

จักรพรรดิแพรอาภรณ์ดำกล่าวอย่างเฉื่อยชา “สหายร่วมเส้นทางจู๋หยางจื่อตอนนี้ก็ร่วมมือกับโถงเซียนเต๋านอกรีตเช่นกันไม่ใช่หรือ”

“เพียงแค่ทำตามหน้าที่ เป็นแผนรับมือชั่วคราวเท่านั้น” จักรพรรดิอาทิตย์กล่าวตรงไปตรงมา ไม่สนใจการเล่นสำบัดสำนวนของอีกฝ่าย

“ข้าเองก็ทำเช่นนี้” จักรพรรดิแพรอาภรณ์ดำกล่าวอย่างเรียบเฉย

จักรพรรดิอาทิตย์มองเขา คล้ายกับพิจารณาว่าคำพูดนี้ของเขามีความน่าเชื่อถือกี่ส่วน

เยี่ยนจ้าวเกอกลับรู้สึกว่านั่นความจริงเป็นความคิดที่แท้จริงของจักรพรรดิแพรอาภรณ์ดำ แต่ว่าจำกัดอยู่ที่ปัจจุบันเท่านั้น

การเข้ากับโถงเซียน หมายความว่าจะต้องรับการชำระล้างจากโถงเซียน สร้างพลังศรัทธาแสงวิเศษ บูชาเทวกษัตริย์ไร้ประมาณ

เมื่อเป็นเช่นนี้ เป็นไปได้อย่างยิ่งว่าจักรพรรดิแพรอาภรณ์ดำไม่จำเป็นต้องช่วงชิงเมฆแปลงกำเนิดกับหมัดแปลงกำเนิด ไม่จำเป็นต้องหาวิธีฆ่าเมิ่งหวานกับฟู่ถิง ถึงขั้นที่ไม่จำเป็นต้องตัดสินสูงต่ำกับจักรพรรดิแพรอาภรณ์ขาวก็มีโอกาสรุดหน้าอีกก้าว เลื่อนสู่ระดับเซียนพิศวง

ไม่เปลืองแรง ไม่อันตราย มองไปประเสริฐยิ่ง

คล้ายกับเหมาะสมกับพฤติการณ์ที่แล้วมาของจักรพรรดิแพรอาภรณ์ดำ แต่ความจริงใช่ว่าจะมีประโยชน์ต่อเขามากที่สุดจริงๆ

เมื่อได้รับการชำระล้างจากกโถงเซียนก็หมายความว่า ความเป็นความตายและชะตาชีวิตของตนต่อจากนี้อยู่ในการควบคุมของโถงเซียน

หากไม่ถึงที่สุด จักรพรรดิแพรอาภรณ์ดำไม่มีทางก้าวเท้าก้าวนี้ออก