ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี นิยาย บท 1251

“ไม่มีวาสนาได้เจอ? ไม่แน่กระมัง” เยี่ยนจ้าวเกอมาถึงด้านหน้าเฮ่อเหมี่ยนในชั่วพริบตา “ครั้งก่อนข้าผู้แซ่เยี่ยนทิ้งตัวหนังสือไว้บนหลังศิษย์สำนักท่าน เพื่อมอบให้ท่านกับจักรพรรดิสัญญะเมฆ ตอนนั้นไม่ใช่ว่าได้พบกันแล้วหรอกหรือ เพียงแต่ไม่ได้ใกล้เท่าตอนนี้”

เขาพูดพร้อมกับยื่นมือข้างหนึ่งออกมาจับเตาทองคำม่วงเมฆาลี้ลับ พลันจับร่างที่ถอยหนีของเฮ่อเหมี่ยนไว้

“ไม่เคยสู้กัน ย่อมเท่ากับไม่มีวาสนาได้พบกัน” เฮ่อเหมี่ยนสองตาเป็นสีทอง แสงสีแดงฉานพุ่งออกมาจากในม่านตาสองข้าง

เหมือนกับไม่มีการขวางกั้นของกาลเวลาให้เอ่ยถึง ประกายกระบี่สีแดงฉานมาถึงด้านหน้าเยี่ยนจ้าวเกอในพริบตา

เฮ่อเหมี่ยนออกกระบี่ ประกายกระบี่ต่อเนื่องไม่ขาดตอน เขาออกกระบี่หนึ่งต่อด้วยกระบี่หนึ่ง เขตแดนทั้งหลาย ความว่างเปล่าทุกส่วนต่างมีแสงสีแดงสว่างวาบขึ้น กระจายอยู่ทั่วบริเวณ

ประกายกระบี่ที่ต้องคำนวณด้วยจำนวนพันหมื่น ฟันใส่เยี่ยนจ้าวเกอมืดฟ้ามัวดิน

“อาวุธศักดิ์สิทธิ์ชั้นสูง สำหรับท่านไม่มีประโยชน์อะไร แต่ถ้าหากเป็นกระบี่ที่ท่านเซ่นหลอมด้วยตัวเอง ย่อมเหนือกว่ามือเปล่าไม่มากก็น้อย” เยี่ยนจ้าวเกอพูดอย่างเรียบเฉย “ชักกระบี่เถอะ ข้าใช้มือเปล่าท่านใช้กระบี่ ไม่นับว่าดูแคลนท่าน”

เขาใช้หนึ่งมือจับเตาทองคำม่วงเมฆาลี้ลับ ยกอีกมือหนึ่งขึ้นแล้วผลักไปด้านหน้าอย่างเป็นปกติ

ทันใดนั้น ทุกส่วนในจักรวาลที่ว่างเปล่าล้วนเป็นกำปั้นของเยี่ยนจ้าวเกอ!

พริบตาที่ประกายกระบี่สีแดงฉานทุกสายเพิ่งสว่างขึ้น ก็มีกำปั้นเหล็กกล้าข้างหนึ่งพุ่งใส่ ทำลายประกายกระบี่เสียสิ้น

ประกายกระบี่จำนวนนับไม่ถ้วนกำลังสว่างขึ้น ก็มีหมัดนับไม่ถ้วนต่อยลงมา ทำให้มันยังไม่ทันส่องแสงก็มีอันต้องสูญสิ้นไป

ยังไม่ได้เริ่มอย่างแท้จริงก็เห็นจุดจบในตอนท้ายแล้ว

เฮ่อเหมี่ยนมีระดับคัมภีร์กระบี่ลวงเซียนสูงล้ำสุดขีด ใช้กระบี่ฟันมิติเวลา ประกายกระบี่ของเขากระจายไปทั่ว ไม่ว่าเป็นเวลาช่วงไหน ไม่ว่าคู่ต่อสู้จะอยู่ที่ใดล้วนไม่อาจหนีพ้น ต่อให้มีความเร็วมากกว่านี้ก็หลบไม่ทัน

หากแต่ทุกๆ หมัดของเยี่ยนจ้าวเกอปล่อยทีหลังแต่ถึงก่อน เหมือนกับพยากรณ์ได้แล้วไปรออยู่ที่นั่นโดยเฉพาะ รอประกายกระบี่ของเฮ่อเหมี่ยนปรากฏ จากนั้นก่อนที่มันจะแสดงสภาวะอย่างแท้จริง ก็ทำลายเป็นผุยผงด้วยหมัดเดียว!

กระบี่ลวงเซียนเดิมทีมองข้ามข้อจำกัดด้านมิติช่องว่าง ก้าวข้ามกาลเวลา แทบจะไม่มีอะไรเร็วกกว่ามัน ทว่าตอนนี้หมัดของเยี่ยนจ้าวเกอเหมือนกับทำให้นิยามของกาลเวลาพร่าเลือน ต่อยลงมาจากระดับชั้นที่อยู่สูงกว่า เหมือนกับดำรงอยู่ก่อนก่อนจุดเริ่มต้นของมิติเวลา และเหมือนรอซ้ำยามเปลี้ยที่จุดจบของมิติเวลา

ความรู้สึกของเฮ่อเหมี่ยนในตอนนี้เหมือนกับตนชักกระบี่ออกมาได้แค่ครึ่งเดียว ก็มีคนต่อยหมัดใส่ด้ามกระบี่ของตน กดกระบี่ที่เพิ่งโผล่คมออกมาได้ครึ่งเดียว กระแทกให้กลับเข้าไปในฝึกกระบี่ใหม่

กระบี่ที่ ‘เร็ว’ ที่สุดในโลกซึ่งฟันทำลายมิติเวลา และไม่อาจใช้ความเร็วในด้านความหมายมานิยามได้ ขณะนี้ถึงกับถูกต่อยใส่จนไม่อาจออกกระบี่!

“…ห้ากำเนิดแรกเริ่ม แปลงกำเนิด!” เฮ่อเหมี่ยนครางหนักๆ คำหนึ่ง ประกายสีแดงฉานในดวงตาเข้มขึ้นกว่าเดิม

ในที่สุดเขาก็ปล่อยมือจากเตาทองคำม่วงเมหาลี้ลับแล้ว แต่ว่าไม่ได้มีความคิดถอยหนีไป

คนหนุ่มในเสื้อคลุมเต๋าที่ปล่อยผมยาวสยายหมุนร่างกลางอากาศ ในประกายกระบี่สีแดงฉานทั่วฟ้า ปรากฏประกายสีเขียวขึ้นกลืนกินอย่างเลือนราง

ประกายกระบี่สีแดงสีเขียวส่องระยิบระยับกลางอากาศ สุดท้ายหลบพ้นจากหมัดแปลงกำเนิดของเยี่ยนจ้าวเกอ

นอกจากคัมภีร์กระบี่ลวงเซียน เฮ่อเหมี่ยนยังฝึกฝนคัมภีร์กระบี่สังหารเซียนด้วย!

กระบี่สังหารเซียนอันดับหนึ่งในสี่กระบี่ล้ำค่า หนึ่งกระบี่ทำลายสรรพวิชา บดขยี้หมื่นมรรรคาในโลกหล้า!

ถึงแม้ไม่อาจทำลายหมัดแแปลงกำเนิดของเยี่ยนจ้าวเกอ แต่แสงสีเขียวจับเจตจำนงหมัดของเยี่ยนจ้าวเกอไว้ทุกที่ ทำให้กระแสเวลาปรากฏขึ้นอีกครั้ง

กระแสธารไหลเชี่ยว แสงสีแดงหลายสายพุ่งออกมาทั่วบริเวณ ได้รับการปลดหล่อยในตอนท้าย เหมือนกับมังกรน้ำลงสู่ทะเล พยัคฆ์คืนขุนเขา

“ยอดเยี่ยม ไม่เพียงแต่ฝึกฝนกระบี่สังหารเซียนสำเร็จ ยังใช้กระบี่สังหารเซียนกับกระบี่ลวงเซียนพร้อมกันได้ ผู้มีชื่อเสียงไร้ชนชั้นจอมปลอมโดยแท้” เยี่ยนจ้าวเกอจุ๊ปากปากชมเชย

กระบี่ลงทัณฑ์เซียนแห่งสายเหนือพิสุทธิ์และคัมภีร์เบิกนภาแห่งสายหยกพิสุทธิ์ล้วนฝึกฝนไม่ง่าย หากจอมยุทธ์มีพรสวรรค์และสติปัญญาไม่พอ ไม่เพียงแต่จะฝึกฝนไม่สำเร็จเท่านั้น ยังถึงขั้นที่ถูกฉีกทึ้งวิญญาณ มีอันตรายถึงชีวิต

เฮ่อเหมี่ยนฝึกฝนกระบี่ลงทัณฑ์เซียนสำเร็จ ทั้งยังใช้กระบี่ลงทัณฑ์เซียนและกระบี่ลวงเซียนพร้อมกันได้ แค่กระบวนท่านี้ก็สมกับที่ได้รับการยกย่องว่าเป็นอัจฉริยะแล้ว

บนใบหน้าเขาไม่ได้มีสีหน้าได้ใจ แต่เต็มไปด้วยความเคร่งขรึมและจริงจัง

บนหมัดของเขายามนี้พลันเกิดการเปลี่ยนแปลงอีกครั้ง ประกายกระบี่สีแดงฉานปรากฏ แสงเปลี่ยนเป็นความมืด กลายเป็นสีแดงก่ำ ยิ่งดูน่าสะพรึงกว่าเดิม

บนหมัดของเยี่ยนจ้าวเกอเหมือนถูกชุบด้วยสีแดงก่ำชั้นหนึ่ง ในเจตนำนงหมัด ยังมีเจตจำนงกระบี่ของกระบี่ลวงเซียนติดอยู่ด้วย

ถัดจากนั้น ปราณกระบี่สีดำหลายสายโผล่ขึ้น วนเวียนอยู่บนแขนของเยี่ยนจ้าวเกออย่างถี่ยิบราวเส้นด้าย

เส้นด้ายเส้นหนึ่งเมื่อตัดผ่านความว่างเปล่า ก็เหมือนกับว่าพลังชีวิตของสิ่งมีชีวิตนับไม่ถ้วนถูกฟันทำลาย

ตอนนี้เส้นด้ายสีดำจำนวนนับไม่ถ้วนพาดขวางตัดสลับ ปราณความตายเอ่อล้น สุดท้ายนอกจากเส้นสีดำกับแสงสีแดงยังมีประกายกระบี่สีเขียวปรากฏ แข็งแกร่งไม่อาจทำลาย ไม่มีสิ่งใดขวางกั้นได้

แสงสีเขียวทำลายหลักการมากมายในโลกราวกับพ่อครัวแล่วัว ทำให้มันไม่คงอยู่อีก

แสงสีแดงฉานในดวงตาสองข้างของเฮ่อเหมี่ยนเจิดจ้า ฉายแววตื่นตะลึง

หมัดเดียวของเยี่ยนจ้าวเกอแฝงเจตจำนงกระบี่ที่ให้ผู้คนยากแยกแยะว่าเป็นกำปั้นหรือเป็นกระบี่ การโจมนี้ของเขาถึงกับใช้ออกด้วยสามกระบี่ล้ำค่าเช่นกัน

“กระนั้นไม่ว่าท่านกับอาจารย์ลุงหลงจะต่อสู้กันหรือไม่ หลังวันนี้จงเปลี่ยนฉายา ‘แปดสวรรค์’ ของท่านเป็น ‘เจ็ดสวรรค์’ เสียก่อนเถอะ”

ลงทัณฑ์เซียนปะทะลงทัณฑ์เซียน ลวงเซียนปะทะลวงเซียน ผนึกเซียนปะทะผนึกเซียน

สามกระบี่ปะทะสามกระบี่ เยี่ยนจ้าวเกอหยุดพายุเจตจำนงกระบี่ที่เหมือนวันสิ้นโลกของเฮ่อเหมี่ยนอย่างหักโหม

จากนั้น ขณะที่ปราณวิญญาณปะทะกัน หมัดของเขาก็กลายเป็นลักษณะคล้ายขวานไม่คล้ายขวาน คล้ายธงไม่คล้ายธง ผ่าพายุด้านหน้าราวกับผ่าไม้ไผ่

เยี่ยนจ้าวเกอกระแทกหมัดใส่ทรวงอกของเฮ่อเหมี่ยน ต่อยอัจฉริยะผู้สืบทอดกระแสตรงสายเหนือพิสุทธิ์ผู้นี้กระเด็นออกไป!

………………..