ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี นิยาย บท 1252

พลังโจมตีที่แข็งแกร่งส่งร่างของเฮ่อเหมี่ยนกระเด็นออกไป

ไม่เพียงเท่านั้น หมัดของเยี่ยนจ้าวเกอยังเหมือนกับศาสตราเทพสะท้านโลก ขณะที่ต่อยเฮ่อเหมี่ยนกระเด็น พลังงานอันน่ากลัวยังกอปรเป็นพลังเจาะทะลุอันยิ่งใหญ่ ทะลวงทรวงอกของอีกฝ่าย!

พูดถึงความรุนแรงด้านพลังโจมตี เฮ่อเหมี่ยนเกรงว่าจะยังเหนือกว่าเฉินเฉียนหัวที่ครอบครองคัมภีร์เบิกนภา

ในหมู่คู่ต่อสู้ที่เยี่ยนจ้าวเกอเคยประมือมาด้วยตัวเอง ไม่นับจอมยุทธ์ศักดิ์สิทธิ์ เพียงดูที่เซียนจริงแท้ แม้จะเป็นจักรพรรดิแพรงามกับจักรพรรดิพรรดิอาทิตย์เทียนไขที่อยู่ในสภาวะสมบูรณ์ก็ยังทำอะไรเฮ่อเหมี่ยนไม่ได้

ถ้าหากไม่ใช่เพราะเป็นเซียนจริงแท้ไร้ช่องโหว่ พวกเขาก็ไม่ใช่ไม่มีโอกาสพ่ายแพ้ใต้กระบี่ของเฮ่อเหมี่ยนโดยสมบูรณ์

สำหรับจักรพรรดิเซียนจริงแท้จากโถงเซียนเต๋านอกรีต เมื่อสู้กันหนึ่งต่อหนึ่งกับเฮ่อเหมี่ยน ยิ่งได้แต่ถูกทุบตีไม่อาจโต้กลับ

แต่ถ้าหากพูดถึงการป้องกันตัว เฮ่อเหมี่ยนกลับเทียบกับเฉินเฉียนหัวที่รวมหกคัมภีร์หลังกำเนิดสายหยกพิสุทธิ์เป็นหนึ่ง ฝึกฝนฐานโลกสำเร็จไม่ได้

เยี่ยนจ้าวเกอพลังหมัดต่อเนื่องไร้สิ้นสุด ทำให้บาดแผลบนตัวเฮ่อเหมี่ยนเริ่มฉีกออกไปรอบๆ!

ครั้งนี้ในอากาศพลันมีแสงสีแดงกะพริบขึ้น

ชายชราผู้หนึ่งปรากฏขึ้นด้านหลังเฮ่อเหมี่ยน ทาบฝ่ามือบนหลังของเขา หยุดสภาวะถอยหลังเอาไว้

ขณะเดียวกัน บาดแผลที่เป็นรูบนร่างของเฮ่อเหมี่ยนก็หยุดฉีกออกอย่างต่อเนื่อง อาการบาดเจ็บถูกหยุดจนทุเลาลง

ใบหน้าที่เคร่งเครียดของเฮ่อเหมี่ยนฉายแววละอาย “ท่านอาจารย์…”

“การต่อสู้ในวันนี้มีผลดีกับเจ้า ก่อนหน้านี้เจ้าสายตาคับแคบไปแล้ว”

ชายชราหยุดร่างของเฮ่อเหมี่ยน ส่งเขาไปด้านข้าง จากนั้นก็หันไปมองเยี่ยนจ้าวเกอ

เยี่ยนจ้าวเกอใช้หมัดหนึ่งต่อยเฮ่อเหมี่ยนกระเด็นก็ไม่ได้ติดตามโจมตีต่อ ยืนประสานมืออยู่กับที่ “จักรพรรดิเมฆอยู่ต่อหน้า เยี่ยนจ้าวเกอขอคารวะแล้ว”

ชายชราที่ช่วยเฮ่อเหมี่ยนตรงหน้าเคยเห็นหนึ่งในเจ็ดปราชญ์ท่องมรกต จักรพรรดิสัญญะเมฆ เป็นบุคคลที่อยู่ในยุคสมัยเดียวกับกษัตริย์ลี้ลับเกาชิงเสวียน จักรพรรดิน้ำพุหลงซิงเฉวียน เยี่ยนซิงถางและตี๋ชิงเหลียน ปู่และย่าของเยี่ยนจ้าวเกอ

ครั้งกระโน้นได้ผนึกกำลังของของเจ็ดคนพร้อมกับกษัตริย์ลี้ลับ บุกเบิกฟ้าท่องมกรตโดยมีเจ้าแม่อู๋ตังสนับสนุน

เจ็ดปราชญ์ท่องมรกตในตอนนั้นที่ตายก็ตาย ที่กระจัดกระจายก็กระจัดกระจาย สองคนที่เหลืออยู่ในมรกตท่องฟ้าในปัจจุบันก็คือเกาชิงเสวียนกับอวิ๋นเจิง นักพรตผู้นี้

คนผู้นี้แต่งตัวคล้ายกับเฮ่อเหมี่ยน ต่างก็สวมเสื้อคลุมเต๋า แต่ว่าไม่ได้มัดรวบผม ปล่อยผมสยาย

หน้าตาของชายชราไม่อาจนับได้ว่าหล่อเหลา แต่เอาจริงเอาจังและเยือกเย็น

กระนั้นเพราะการเข่นฆ่าสังหารมาตลอดหลายพันปี ใต้กระบี่มีคนตายนับไม่ถ้วน ทำให้เขาแค่ยืนอยู่เฉยๆ ก็น่าเกรงขามแล้ว

จะว่าไป เทียบกับบุคคลในยุคเดียวกันอย่างพวกกษัตริย์ลี้ลับ กษัตริย์ดิน กษัตริย์ดารา และกษัตริย์เร้นลับ นักพรตอวิ๋นเจิ้งวันนี้ยังเป็นเซียนจริงแท้ ระดับชั้นคล้ายกับต่ำลง

แต่เยี่ยนจ้าวเกอเคยได้ยินคนกล่าวเตือนว่า จักรพรรดิเมฆผู้นี้ไม่ใช่ไม่มั่นใจในการฝ่าภัยพิบัติสัจพิศวง แต่รั้งอยู่ในระดับเซียนจริงแท้ชั่วคราวเพราะว่าเหตุผลอื่น

ในอดีตเขาได้รับบาดเจ็บเพราะต่อสู้กับจอมยุทธ์โถงเซียน ทำให้การเลื่อนระดับเชื่องช้าลง แต่หลายปีผ่านไป อาการบาดเจ็บก็หายดีแล้ว

ความยิ่งใหญ่ในการสั่งสมของเขาหายากยิ่ง ความแข็งแกร่งในด้านพลังการฝึกปรือเหนือกว่าคนรุ่นเดียวกัน สุดที่ยอดฝีมือระดับเซียนจริงแท้ส่วนใหญ่จะเทียบเคียงได้

เฮ่อเหมี่ยนที่อยู่ในระดับประมุขหากสู้กับจักรพรรดิปฐพีศานติกับจักรพรรดิสัจอุรุ ถึงแม้จะทำอะไรอีกฝ่ายไม่ได้ แต่อีกฝ่ายก็ทำอะไรเขาไม่ได้เช่นกัน

กระนั้นถ้าเฮ่อเหมี่ยนต่อสู้กับจักรพรรดิสัญญะเมฆผู้เป็นอาจารย์ของตน นอกจากความตายแล้วไม่มีผลลัพธ์ที่สองอีก

ไม่ใช่เพราะจักรพรรดิสัญญะเมฆรู้จักลูกศิษย์ของตนดี แต่เป็นเพราะความแตกต่างในพลังที่แท้จริงของสองฝ่ายวางอยู่ที่นั่น

หากมีกษัตริย์ลี้ลับอยู่ตรงกลาง สองฝ่ายไม่ถึงขั้นกลายเป็นศัตรูคู่อาฆาต แต่เมื่อมีกษัตริย์กระบี่อยู่ตรงกลาง สองฝ่ายก็ยากจะร่วมทางกันได้อย่างสนิทใจ

“ในเมื่อเป็นเช่นนี้ วันนี้ข้าผู้เฒ่าได้แต่ต้องสู้กับสหายน้อยเยี่ยนแล้ว ที่ข้าผู้เฒ่าฝึกจนช่ำชองมีวิชากระบี่ วิชาค่ายกล วิชาโอสถ ไม่อยากปล่อยของวิเศษอย่างเตาทองคำม่วงเมฆาลี้ลับไป”

จักรพรรดิสัญญะเมฆว่าแล้วก็ตั้งนิ้วชี้นิ้วกลางขึ้นดุจกระบี่ แล้วแทงใส่เยี่ยนจ้าวเกอกลางอากาศ

ทันใดนั้น ค่ายกลกระบี่สีแดงก่ำค่ายหนึ่งพลันปรากฏขึ้นอย่างไร้เค้าลาง แล้วครอบคลุมเยี่ยนจ้าวเกอไว้

มองข้ามระยะห่างและมิติช่องว่าง เหมือนกับโผล่ขึ้นมาเฉยๆ มองข้ามการขวางกั้นของกาลเวลา เหมือนกับคงอยู่มาแต่แรก

จากนั้น ประกายกระบี่สีแดงก่ำไร้สิ้นสุดก็เริ่มหุบเข้าด้านใน บดขยี้ทุกอย่างเป็นผุยผง

เยี่ยนจ้าวเกอตั้งมือขวาขึ้นประดุจดาบ แฝงแก่นแท้ของคัมภีร์เบิกนภา เบิกฟ้าผ่าดิน เกิดร่องแยกร่องหนึ่งขึ้นในค่ายกลกระบี่แดงก่ำ จากนั้นมือซ้ายก็โจมตีออกด้วยหมัดบดขยี้แสงสว่าง ระเบิดค่ายกลกระบี่ที่มีช่องโหว่ทิ้ง

เขาเพิ่งจะกระโดดออก ก็เห็นค่ายกลกระบี่ค่ายแล้วค่ายเล่าครอบคลุมตรงหน้า

ท่าไม้ตายที่จำเป็นต้องกระตุ้นพลังทั้งหมดเพื่อใช้ออกมาสำหรับเฮ่อเหมียน พอมาอยู่ในมือจักรพรรดิสัญญะเมฆแล้ว สามารถใช้ออกได้อย่างง่ายดาย มิหนำซ้ำแค่พริบตาเดียวยังมีค่ายกลกระบี่ไม่ต่ำกว่าหนึ่งค่าย!

“ท่ามกลางหมู่เซียนจริงแท้ที่ข้ารู้จักทั้งหมดบนโลกในขณะนี้ จักรพรรดิเมฆท่านเกรงว่าจะติดอยู่ในสามอันดับแรก” ในเสียงถอนใจชมเชย เยี่ยนจ้าวเกอเปลี่ยนร่างเป็นแสงสีแดง กะพริบแสงต่อเนื่องกันกลางอากาศ

ครั้งนี้ไม่เพียงแต่คัมภีร์กระบี่ลวงเซียนเท่านั้น ยังหลอมรวมวรยุทธ์อื่นๆ มากมาย

ความเร็วของเยี่ยนจ้าวเกอ เทียบกับตอนต่อสู้กับเฮ่อเหมี่ยนเมื่อครู่แล้วเพิ่มขึ้นอีกขั้นหนึ่ง!

………………..