ท่ามกลางจักรวาลในตำหนักโอสถ ถ้าไม่ได้ถูกกระตุ้นผ่านวิธีการพิเศษ สถานที่ส่วนใหญ่ยังคงไร้รูปร่าง แต่ว่าหอเซียนม่วงที่เป็นที่ที่แกนกลางหลักอยู่ กลับเหมือนเมฆดาราที่สว่างไสวบริเวณหนึ่ง
ถึงแม้ว่าความว่างเปล่าที่ดำสนิททำให้คนสูญเสียความรู้สึกด้านระยะห่าง แต่ขณะมองเมฆดารากลุ่มนั้น ก็ยังคงทำให้ผู้คนรู้สึกว่าที่ที่เมฆดาราอยู่แห่งนี้เป็นศูนย์กลางของจักรวาลในตำหนักโอสถทั้งตำหนัก
จักรพรรดิสัญญะเมฆกับเฮ่อเหมี่ยนแม้จะมาถึงที่นี่เป็นครั้งแรก แต่ตอนนี้ก็มองความไม่ธรรมดาออก
เยี่ยนจ้าวเกอมาถึงที่นี่อย่างไม่ลังเล ทำให้พวกเขากไม่อาจไม่ให้ความสำคัญมากกว่าเดิม
เฮ่อเหมี่ยนศิษย์อาจารย์ที่มาถึงบริเวณใกล้เคียงโกดังโอสถ ไม่ใช่เพราะอาศัยโชคเพียงอย่างเดียว พวกเขาครอบครองเบาะแสที่แท้จริงส่วนหนึ่งเกี่ยวกับตำหนักโอสถ…เบาะแสมีความเกี่ยวข้องกับโกดังโอสถ
โกดังโอสถถูกเงามืดลึกลับครอบคลุม ทำให้พวกเขาค้นหาลำบาก กระนั้นก็ตัดทางอ้อมไปได้มากมาย คลำหาที่นั่นจนเจอ
แต่สุดท้ายเยี่ยนจ้าวเกอยังเร็วกว่าพวกเขา
เพียงแต่การเจอกันที่โกดังโอสถยังบอกได้ว่าเป็นความบังเอิญ
ทว่าตอนนี้เยี่ยนจ้าวเกอกลับเจอหอเซียนม่วงราวกับคุ้นชินทาง ไม่ใช่เรื่องที่ใช้ความบังเอิญอธิบายได้ เตาทองคำม่วงเมฆาลี้ลับอาจจะช่วยเปิดส่วนสำคัญมากมายในตำหนักโอสถ แต่ว่าไม่มีผลนำทาง
จักรพรรดิสัญญะเมฆกับเฮ่อเหมี่ยนสบตากัน ต่างมองเห็นความประหลาดใจในดวงตาของอีกฝ่าย แต่ว่าศิษย์อาจารย์ไม่ได้ส่งเสียงสนทนา เลื่อนสายตาไปอยู่บนตัวเยี่ยนจ้าวเกออีกครั้ง เฝ้ามองการเปลี่ยนแปลงอย่างสงบสุข
เยี่ยนจ้าวเกอรับรู้ได้ถึงสายตาที่พวกเขามองมา แต่ไม่ได้สนใจ
เขาทางหนึ่งสำรวจเมฆดาราที่สว่างไสวตรงหน้า ทางหนึ่งถามอย่างไม่ใส่ใจ “ไม่ทราบว่าครั้งนี้ทางมรกตท่องฟ้ามีผู้อาวุโสกับสหายร่วมเส้นทางคนใดมาบ้าง”
จักรพรรดิเมฆศิษย์อาจารย์ไม่ได้ปิดบัง
“นอกจากสำนักเราแล้ว จักรพรรดิราชันก็มาถึงเช่นกัน” เฮ่อเหมี่ยนตอบด้วยสีหน้าสงบนิ่ง
เยี่ยนจ้าวเกอผงกหัว “อาจารย์ลุงหลงก็มาถึงแล้วเช่นกัน”
จักรพรรดิราชันพิสุทธิ์ เป็นฉายาหลังจากหลงเสวี่ยจี้ได้ผลักเปิดประตูเซียน สำเร็จเป็นเซียนจริงแท้
“กษัตริย์ลี้ลับและกษัตริย์เถา ยังมีอาจารย์อาปู่น้อยหลงมาด้วยหรือไม่” เยี่ยนจ้าวเกอยกมือขึ้นขีดเขียนตัวอักษรกลางอากาศ ตัวอักษรอาคมที่เกิดจากลำแสงคงอยู่เนิ่นนาน
จักรพรรดิศานติกับจักรพรรดิอุรุไม่มา เป็นเรื่องที่อยู่ในความคาดหมาย
ตอนนั้นถูกเจี่ยหมิงคงเล่นงานในนพยมโลก วันนี้พวกเขาค่อยนับว่าฟื้นฟูอาการบาดเจ็บได้แล้ว แต่ก็จำเป็นต้องพักรักษาตัว
จอมยุทธ์สายเหนือพิสุทธิ์ เชี่ยวชาญการเข่นฆ่า แต่ไม่ถนัดการพักฟื้น โดยเฉพาะผู้ฝึกกระบี่ซึ่งฝึกฝนสี่กระบี่ล้ำค่ากระแสตรง ยิ่งเป็นเช่นนี้
สี่กระบี่ล้ำค่าดุร้ายถึงขีดสุด ส่งผลดีต่อการเข่นฆ่าสังหารศัตรู แต่ว่ากลับทำให้ผู้ฝึกฝนสิ้นเปลืองพลังมหาศาลเช่นกัน หากไม่ระวัง อาจมีโอกาสย้อนทำร้ายตัวเอง
เมื่อฝึกฝนสี่กระบี่ล้ำค่าเพียงอย่างเดียว คิดจะประคับประคองเจตจำนงกระบี่ที่แข็งแกร่งขนาดนั้น ตัวจอมยุทธ์จะได้รับภาระหนัก อานุภาพการออกกระบี่ล้ำเลิศ แต่ไม่อาจทนการต่อสู้ที่กินเวลานาน ตามปกติจะออกแค่ไม่กี่กระบี่
จำเป็นต้องฝึกฝนพร้อมกับคัมภีร์ห้ายุค อาศัยคัมภีร์ห้ายุคพักฟื้น ขณะเดียวกันก็ใช้สั่งสมปริมาณปราณกำเนิด ค่อยประคับประคองความสิ้นเปลืองมหาศาลนั้นได้
แต่ถึงแม้จะเป็นเช่นนี้ ในด้านการบำรุงและฟื้นฟูตามปกติยังด้อยกว่าผู้สืบทอดกระแสตรงสายหยกพิสุทธิ์และสายเอกพิสุทธิ์
จักรพรรดิเมฆกับเฮ่อเหมี่ยนมองดูอักษรอาคมที่เยี่ยนจ้าวเกอเขียนขึ้น พอได้ยินคำถามของอีกฝ่าย เฮ่อเหมี่ยนก็มองไปพลาง ตอบไปพลาง “กษัตริย์ลี้ลับกับบูรพาจารย์ ยังมีจักรพรรดิน้ำพุยังไม่ออกฌาน จะมาทันหรือไม่ ตอนนี้พวกเราเองก็ไม่ทราบ แต่ว่า…”
เขาเว้นเล็กน้อย แล้วค่อยกล่าวต่อ “กลับเป็นกษัตริย์อนันต์ ครั้งนี้มาแล้ว”
“กษัตริย์อนันต์?” นิ้วที่ขีดเขียวตัวอักษรอาคมกลางอากาศของเยี่ยนจ้าวเกอชะงักไปเล็กน้อย “กษัตริย์อนันต์ จางปู้ซวี?”
เฮ่อเหมี่ยนไม่ได้ไม่พอใจคำเรียกของเยี่ยนจ้าวเกอ ยึดถือว่าไม่ได้ยิน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี