ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี นิยาย บท 1276

ถึงแม้จะเป็นพี่น้องกัน แต่เกาเสวี่ยโพกับหลงเสวี่ยจี้ก็มีอายุแตกต่างกันมาก

เกาเสวี่ยโพแทบจะเรียกได้ว่าเป็นจอมยุทธ์ศักดิ์สิทธิ์ระดับประมุขที่อาวุโสที่สุดในมรกตท่องฟ้าในปัจจุบัน

พูดถึงเรื่องวัยวุฒิแล้ว เขายังสู้ประมุขปฐวีหวังเจิ้งเฉิงทางโลกซ้อนโลกไม่ได้ แต่ถ้าเทียบกับคนอื่นๆ ก็เป็นผู้อาวุโสชราแล้ว

เป็นเพราะว่ามีอาการบาดเจ็บเก่าติดตัว หวังเจิ้งเฉินจึงติดอยู่ในระดับมนุษย์มาโดยตลอด เขาถ้าหากทดลองผลักเปิดประตูเซียนฝ่าภัยพิบัติมนุษย์เซียน นอกจากความตาย ก็ไม่มีความเป็นไปได้ที่สองอีก

ถ้าไม่ใช่เพราะมีโอสถวิญญาณและยาวิเศษที่ช่วยยืดอายุขัยมากมาย เขาเกรงว่าจะหมดอายุขัยไปแล้ว

หลังจากวันที่เกาเสวี่ยโพเลื่อนสู่ระดับประมุขในหมู่คน ก็ผ่านไปแล้วหลายปี จากนั้นก็ชะงักติดอยู่กับที่มาโดยตลอด หลงเสวี่ยจี้ที่อายุน้อยกว่าเขามากผลักเปิดประตูเซียนสำเร็จ แซงไปอยู่ด้านหน้าเขา

ถึงขั้นที่แม้แต่เฮ่อเหมี่ยนกับอวี่เยี่ยที่เป็นคนรุ่นหลังได้ยืนอยู่บนจุดสูงสุดท่ามกลางหมู่มนุษย์ ยืนเคียงไหล่กับเขา

ครั้งก่อนตอนได้เจอเกาเสวี่ยโพ เยี่ยนจ้าวเกอก็คาดเดาได้รางๆ รู้สึกว่าเขาอาจจะกำลังหล่อเลี้ยงกระบี่เหมือนกับจักรพรรดิสัญญะเมฆอยู่

สถานการณ์เดียวกันยังมีหลงซิงเฉวียน หลงจักรพรรดิน้ำพุมังกร

กระนั้นการคาดเดาก็ยังเป็นแค่การคาดเดา ไม่แน่ว่าจะแม่นยำ มีโอกาสที่สามคนนี้มีศักยภาพจำกัด หากไม่มีการเปลี่ยนแปลง ระดับพลังฝึกปรือในปัจจุบันก็เป็นจุดสูงสุดสุดท้าย

ทว่าหลังจากได้สัมผัสกับจักรพรรดิสัญญะเมฆและเกาเสวี่ยโพด้วยตัวเอง เยี่ยนจ้าวเกอก็รู้สึกว่าพวกเขาไม่น่าจะหยุดอยู่แค่เท่านี้

“อาจารย์อาหลงกับศิษย์น้องเกาต่างกำลังฝึกฝนวิชาโบราณสายเหนือพิสุทธิ์ ซ่อนคมหล่อเลี้ยงกระบี่” กษัตริย์กระบี่เยว่เจิ้นเป่ยตอบคำถามของเยี่ยนจ้าวเกอ

เยี่ยนจ้าวเกอพยักหน้า “เป็นอย่างที่คิดไว้”

วรยุทธ์อย่างเดียวกัน สภาพแวดล้อมเหมือนกัน เงื่อนไขเหมือนกัน ความสำเร็จที่แต่ละคนจะได้ก็แตกต่างกันไป

ถ้าหากนับผลกระทบร่วมกันของเงื่อนไขภายนอกมากมายเช่นวรยุทธ์ที่ฝึกฝน และสภาพแวดล้อมในการฝึกปรือ การมีกับไม่มีอาจารย์คอยชี้แนะ รวมถึงการมีหรือไม่มีทรัพยากรอันเต็มเปี่ยม สุดท้ายระดับที่แต่ละคนจะไปถึงได้ในตอนสุดท้ายก็อาจแตกต่างราวฟ้ากับดิน

ทำไมถึงกล่าวว่า อยู่มานานมิได้หมายความว่าจะต้องแข็งแกร่ง

เป็นเพราะว่า คนมากมายเมื่อเดินบนเส้นทางฝึกไปถึงความสูงระดับหนึ่ง ก็มิอาจทำลายคอขวดได้อีก

ในเวลาต่อจากนี้ของชีวิต ถ้าหากพวกเขาไม่มีการเปลี่ยนแปลงขนานใหญ่ เช่นนั้นได้แต่ติดอยู่ในระดับปัจจุบันจนกระทั่งอายุขัยสิ้นสุด ฝุ่นกลับสู่ฝุ่น ดินกลับสู่ดิน

ไม่ว่าจะเป็นยุคที่มรรคายุทธ์เจริญรุ่งเรืองก่อนวิกฤตการณ์ครั้งใหญ่ หรือว่ายุคตต่ำหลังวิกฤตการณ์ครั้งใหญ่ ล้วนเป็นเช่นนี้

แน่นอนว่าหากอยู่มานานย่อมมีความหวังมากกว่า มีความเป็นไปได้ที่จะได้เจอกับวาสนากับโอกาสที่ก่อนหน้านี้ไม่เคยคิดถึงมาก่อนมากกว่า จากนั้นก็ทำลายคอขวดได้ราวกับปาฏิหาริย์ แต่นั่นถึงอย่างไรก็เป็นสถานการณ์ที่เกิดขึ้นน้อย

ปัญหาที่คนหลายคนต้องเผชิญก็คือ แม้แต่ยอดฝีมือระดับเซียนก็มีจุดสิ้นสุดอายุขัยของใครของมัน

ยิ่งเลื่อนสู่ระดับสูงได้เร็วเท่าไร ก็มีเวลาอันเหลือล้นให้ไปทุ่มตามหาความเป็นไปได้ในการเลื่อนระดับเพิ่มอีกขั้นมากเท่านั้น

ดังนั้นพวกเยี่ยนจ้าวเกอ เยี่ยนตี๋ เนี่ยจิงเสิน เฉินเฉียนหัว หลงเสวี่ยจี้ อวี่เยี่ย และเฮ่อเหมี่ยน จึงถูกยกย่องว่าเป็นอัจฉริยะแห่งยุค ถูกลิขิตให้กลายเป็นตำนาน

ด้านหนึ่งเป็นเพราะว่าพวกเขาสามารถขึ้นมาอยู่ในระดับสูงทั้งๆ ที่อายุยังน้อย แสดงให้เห็นแล้วว่ามีศักยภาพลึกล้ำไม่ธรรมดา ไม่มีทางหยุดชะงักง่ายๆ

ด้านหนึ่งเป็นเพราะว่าพวกเขามีเวลาทุ่มเทมากกว่า แต่ว่าเรื่องราวในโลกยากหยั่งคาด ก่อนหน้านี้พุ่งทะยานอย่างรวดเร็ว ภายหลังจู่ๆ ก็ติดอยู่ที่ด่านหนึ่งเป็นพันปี หรืออาจเป็นเวลาที่ยาาวนานกว่า ถือเป็นเรื่องปกติ

ดังนั้นการเดินบนเส้นทางมรรคายุทธ์ ไม่มีใครกล้าประมาท ต่างมุ่งไปด้านหน้าด้วยใจศรัทธา ค้นหาด้วยความเพียร

วิชาโบราณซ่อนคมหล่อเลี้ยงกระบี่ของสายเหนือพิสุทธิ์ เป็นผู้อาวุโสในอดีตสร้างขึ้นมา

ผู้ฝึกกระบี่เน้นฝึกฝนวิชาสังหาร เดิมทีไม่ด้อยกว่าเส้นทางหล่อเลี้ยงชีวิตอยู่แล้ว ต่อให้มีวิชาหล่อเลี้ยงชีวิตโดยเฉพาะคอยปรับพลัง แต่ก็ยังเสียเปรียบในด้านอายุขัย