ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี นิยาย บท 1277

เฉินเฉียนหัวที่มีพลังแข็งแกร่งอยู่แล้ว หลังจากได้คัมภีร์เบิกนภา ในคัมภีร์นภาแรกเริ่มสิบม้วน นอกจากค้มภีร์นภาไร้ขอบเขต อีกเก้าคัมภีร์ที่เหลือล้วนรวบรวมครบ พลังพลันเพิ่มขึ้น

หลงเสวี่ยจี้ที่มีชื่อเสียงมากกว่าเขา ถึงข้้นที่ผลักเปิดประตูเซียนเร็วกว่าเขา ยังรู้สึกกินแรงในตอนที่สู้กันเมื่อครู่

วิชากระบี่สายเหนือพิสุทธิ์มีการกดข่มหกคัมภีร์หลังกำเนิดแรกเริ่มอย่างชัดเจน ดังนั้นฐานโลกที่มีพลังป้องกันแข็งแกร่งกว่าวรยุทธ์อื่น ต่อหน้าสี่กระบี่ล้ำค่า พลังป้องกันไม่ต่างอะไรกับกระดาษสา ถึงขั้นที่ยังสู้ความสามารถของวรยุทธ์ก่อนกำเนิดที่ไม่ผสมอะไรเลยอย่างร่างกาลอวกาศจุดกำเนิดไม่ได้

เฉินเฉียนหัวเองก็ไม่คิดป้องกัน แต่ว่ารวมสามคัมภีร์ก่อนกำเนิดเป็นหนึ่ง ปล่อยพลังเบิกนภาอันไร้สิ้นสุดออกมปะทะการโจมตีของหลงเสวี่ยจี้

เขาเพิ่งจะฝึกฝนคัมภีร์เบิกนภา ยังมีจุดที่ยังมิอาจใช้ได้ดั่งใจ จึงเอาชนะวิชากระบี่สายเหนือพิสุทธิ์ที่ผ่านการเคี่ยวกรำมานับร้อยนับพันครั้งของหลงเสวี่ยจี้ไม่ได้

ทว่าเมื่อมีคัมภีร์เกิดนภาคอยช่วยเหลือ หลงเสวี่ยจี้ก็มิอาจยึดครองความได้เปรียบ

วิชากระบี่ลงทัณฑ์เซียนเหมือนกับหมัดแปลงกำเนิด ที่สามารถแก้ไขการสอดแนมจากคัมภีร์เกิดนภาได้ในระดับหนึ่ง แต่มิอาจขัดขวางได้ทั้งหมด

ดังนั้นหลงเสวี่ยจี้มักเกิดความรู้สึกว่าการเคลื่อนไหวของตัวเองอยู่ในความคาดหมายของอีกฝ่าย

โชคดีที่สี่กระบี่ล้ำค่ารุนแรงเหี้ยมโหดถึงขีดสุด กำจัดอุปสรรคขวากหนาม ไม่มีสิ่งใดมิอาจทำลาย หลายๆ ครั้งเฉินเฉียนหัวมองออก แต่ก็ได้แต่พยากรณ์หลบได้ก่อน มิอาจฝืนแก้ไขได้

ทว่าถึงแม้จะเป็นเช่นนี้ ในการต่อสู้ครั้งนี้หลงเสวี่ยจี้ก็เกิดความรู้สึกคับข้องเหมือนถูกมัดมืดมัดเท้า มิอาจใช้ความสามารถได้อย่างเต็มที่

“รากฐานของเฉินเฉียนหัวหรือเดิมทีเป็นกษัตริย์เร้นลับฟูมฟัก?” หลงเสวี่ยจี้มองพวกเยี่ยนจ้าวเกอพร้อมกับถาม

เยี่ยนจ้าวเกอสบตากับเยว่เจิ้นเป่ยแวบหนึ่ง ก่อนจะตอบว่า “ตอนนี้ยังมิอาจยืนยัน แต่ทั้งสองฝ่ายสมควรมีความสัมพันธ์กันอยู่บ้างถึงจะถูก ใต้เท้ากษัตริย์เร้นลับน่ามีการดูแลเฉินเฉียนหัว เมื่อเป็นแบบนี้ เขาจึงสามารถถ่ายทอดคัมภีร์เบิกนภาให้แก่เฉินเฉียนหัวในตอนที่เขาต้องการ แม้ตัวเขาจะยังอยู่ในหุบเขาเซียนเร้นกายมิได้ออกมา”

“ถ้าหากว่ากษัตริย์เร้นลับฝึกฝนคัมภีร์เกิดนภา กลับมิอาจไม่ป้องกันแล้ว” หลงเสวี่ยจี้พยักหน้า

ระดับพลังฝึกปรือของหยางเซ่อกษัติรย์เร้นลับ ปัจจุบันยังเหนือกว่าเฉินเฉียนหัว สิ่งที่เห็นได้ผ่านคัมภีร์เกิดนภาก็ย่อมมีมากกว่า

ถึงแม้สมมติว่ากษัตริย์เร้นลับจะฝึกฝนคัมภีร์เกิดนภาจริงๆ เช่นนั้นต่อจากนี้เขากับเฉินเฉียนหัวจะต้องเกิดความขัดแย้งขึ้น

คัมภีร์เกิดนภาที่อนุญาตให้คนหลายคนฝึกฝน สุดท้ายจะเหลือแค่คนคนเดียวที่ฝึกฝนสำเร็จ ใครสำเร็จก่อน เส้นทางของคนอื่นๆ จะถูกปิดตาย

กระนั้นนั่นก็เป็นเรื่องราวในอนาคต

หลังจากทุกคนสนทนากันสักพักหนึ่ง เยี่ยนตี๋ เนี่ยจิงเสิน อวี่เยี่ยต่างนั่งขัดสมาธิกลางตำหนัก หลอมลมปราณปรับลมหาย หลอมเปลี่ยนแก่นแท้ของควันยาที่ได้ดูดซับก่อนหน้าอย่างเงียบๆ

เยี่ยนจ้าวเกอยังคงสำรวจทั่วตำหนักโอสถ เพิ่มความแข็งแกร่งให้แก่การควบคุมตำหนักวิเศษของตัวเอง

ทางด้านราชันพระอังคารสั่วหมิงจาง เยี่ยนจ้าวเกอได้ส่งข่าวไปแล้ว

สั่วหมิงจางมิได้มารวมตัว แต่ว่ามีการตอบกลับ

ก่อนหน้านี้คนของโถงเซียนมาสายไปก้าวหนึ่ง แต่ก็ได้ไปถึงมิติต่างแดนอันเป็นที่อยู่เดิมของตำหนักโอสถ ผลลัพธ์เจอสั่วหมิงจางเข้าพอดี

สั่วหมิงจางล่ออีกฝ่ายไป ทั้งยังบอกให้พวกเยี่ยนจ้าวเกอไม่จำเป็นต้องเป็นห่วง ต่อจากนี้เขาจะกลับโลกซ้อนโลกเอง

หลังกลับจากมิติต่างแดนมายังจักรวาลสำนักเต๋า หลงเสวี่ยจี้ก็พาอวี่เยี่ยบอกลา ก่อนจะกลับมรกตท่องฟ้า

พวกเยี่ยนจ้าวเกอกลับโลกซ้อนโลก

…

เขตมารนพยมโลกอันไพศาล ควันมารสีดำฟุ้งกระจายไปทั่ว ด้านในมีแสงสีแดงน่ากลัวหลายสายกะพริบอย่างต่อเนื่อง

นพยมโลกกว้างใหญ่ราวกับไร้ขอบเขต

เมื่อล่วงลึกเข้าไปด้านใน ข้ามผ่านมิติเวลาอย่างต่อเนื่อง จะมีจุดที่เป็นใจกลาง

ด้านในดินแดนอันแห้งแล้งบนเขตมาร พลันปรากฏท้องทะเลบริเวณหนึ่ง น้ำทะเลเป็นสีดำขลับ เรียบลื่นราวกระจก ไม่เห็นระลอกน้ำคลื่นทะเล ราวกับทวีปที่จับตัวกัน

ความยิ่งใหญ่ของทะเลมารผืนนี้ ยากจะใช้ระยะห่างทั่วไปมากะประมาณ เหมือนกับบรรจุฟ้าดินไร้สิ้นสุดได้

คล้ายกับแม้จะเป็นโลกอย่างโลกซ้อนโลกหรือมรกตท่องฟ้า ล้วนบรรจุได้อย่างเหลือเฟือ

ที่นี่เงียบสงบ มีได้มีปราณมารตัดขวางกันอย่างน่าพรั่นพรึงเหมือนนอกทะเล

แต่ว่าด้านในกลับแฝงความน่ากลัวที่ล้ำลึกกว่า ทำให้จอมมารระดับสุดยอดจำนวนนับไม่ถ้วนในนพยมโลกต่างมิกล้าเข้าใกล้ง่ายๆ